Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чурӑс the word is in our database.
Чурӑс (тĕпĕ: чурӑс) more information about the word form can be found here.
Ҫавна кура ӑҫтан чурӑс чунланма пултарнӑ-ха эпӗ, э? — самантлӑха калаҫма чарӑнчӗ те Христина, савнийӗ енне ҫаврӑнса, чӑр-р! пӑхрӗ йӗкӗте.

Help to translate

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хама ҫапла ӗнентернӗ эпӗ, ҫавах та ҫак таранчченех ӑна тарӑхатӑп, кӑна йышӑнма хал ҫитмест манӑн, хамӑн чурӑс кӑмӑла парӑнтараймастӑп.

Это так ты убеждал самого себя, не в силах признаться, что все еще сердишься на нее, что все еще не можешь переломить свой упрямый характер.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

— Эсир, чурӑс чунсем, хӑҫан та пулин илтнӗ-и ҫумӑр айӗнче хурӑнсем мӗнле шавланине?

— Вы слышали когда-нибудь, дикари несчастные, как шумят березы под дождем?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫапла тӑчӗ вӑл темиҫе ҫеккунт, хӑйӗн сӑнне пуҫласа куракан вӑрманти чурӑс кайӑк пек тӗлӗнче.

Так стояла она несколько секунд изумленная, точно лесной зверек, впервые увидевший свое отражение.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Манӑн чурӑс чунлӑ пулас килмест, ҫав вӑхӑтрах тата суяс та килмест, мӗншӗн тесен ху ыйтатӑн.

Мне не хочется быть жестокой, но и лгать тебе я не хочу, тем более что ты сам спросил об этом.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ермолай, ытти чухне лӑпкӑ та ҫемҫе кӑмӑллӑ этемех, килте арӑмӗпе хаяр та чурӑс, ҫиллес тыткалать; мӗскӗн арӑмӗ, упӑшкине ниепле те юраса ҫитереймесӗр, ун умӗнче чӗтресе кӑна тӑрать, юлашки укҫипе эрех туянса парать, лешӗ кӑмака ҫине сарӑлса выртса пӑхаттирле ҫывӑрса кайсан, ӑна хӑйӗн тӑлӑпӗпе вите-вите ярать.

Ермолай, этот беззаботный и добродушный человек, обходился с ней жестко и грубо, принимал у себя дома грозный и суровый вид, — и бедная его жена не знала, чем угодить ему, трепетала от его взгляда, на последнюю копейку покупала ему вина и подобострастно покрывала его своим тулупом, когда он, величественно развалясь на печи, засыпал богатырским сном.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Манӑн чурӑс сасӑ хама та хӑратса пӑрахрӗ — анчах никам та хирӗҫ чӗнмерӗ…

Дикий голос мой испугал меня самого — но никто не отозвался…

XIX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Атте юланутпа чаплӑ ҫӳретчӗ тата Рери господинран чылай малтан чи чурӑс лашасене алла вӗрентме пултаратчӗ.

Он был отличный ездок — и умел, гораздо раньше г. Рери, укрощать самых диких лошадей.

VIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ҫак чурӑс ҫынсем, ӗҫлес тесен, питӗ лайӑх ӗҫлеме пултараҫҫӗ.

Эти дикари, если они захотят, могут работать отлично.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем кирлӗ пек ӗҫлеме пултараймаҫҫӗ, чурӑс ҫынсем вӗсем!

Они не могут работать по-цивилизованному, эти дикари!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чурӑс халӑх пирӗн, ваше благородие, ҫиленсе ҫитеҫҫӗ те, кирек мӗн пулсан та — нимӗн те тӑваймастӑн.

 — Дикий народ у нас, ваше благородие: озлобятся, и что хошь тут — ничего не поделаешь!..

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫавӑн пек вӑйӑрханса каясси Пантелей Прокофьевичӑн темиҫе те пулчӗ, анчах унӑн чурӑс ҫиллине лайӑх пӗлсе ҫитнӗ Ильинична хушша-хуппа кӗме урӑхла меслет суйласа илчӗ: Пантелей Прокофьевич усал сӑмахсем кӑшкӑрса хуҫалӑхра тыткаламалли пӗр-пӗр япалана ватма-ҫӗмӗрме пуҫласан — карчӑк йӑваш сасӑпа, ҫапах та ҫителӗклех хыттӑн: «Ватах, ват, Прокофич! Ҫӗмӗр! Пирӗн татах пулӗ-ха!» — тесе хавхалантаранҫи турӗ.

Такие припадки ярости повторялись у него не раз, но Ильинична, наученная горьким опытом, избрала другую тактику вмешательства: как только Пантелей Прокофьевич, изрыгая ругательства, начинал сокрушать какой-нибудь предмет хозяйственного обихода — старуха смиренно, но достаточно громко говорила: «Бей, Прокофич! Ломай! Мы ишо с тобой наживем!»

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫар старшинине сӑнаса ларнӑ хушӑра Григорий вӑл Секретева «эсӗ» тесе ҫеҫ чӗннине, ун умӗнче хӑйне нимӗн чухлӗ те пӑхӑнмасӑр тытнине, ытти офицерсемпе вара сисӗнмеллех чурӑс та сивлек пулнине асӑрхарӗ.

Наблюдая за войсковым старшиной, Григорий обратил внимание на то, что тот был на «ты» с Секретевым и держался по отношению к нему крайне независимо, а с остальными офицерами был подчеркнуто сдержан и холоден.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир ҫавӑн пек чурӑс калаҫни пире кӳрентерет, ҫитменнине тата ку сире, вырӑс офицерне, пачах килӗшмест.

— Ваш тон оскорбителен для нас и недостоин вас, как русского офицера!

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Краснов тыткаларӑшӗнче йывӑр та чурӑс мӑнаҫлӑх палӑрать.

Краснов держался с тяжелым достоинством.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чурӑс ҫын эсӗ, куҫа…

— Сердит ты, хозяин…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӗҫлеме майлӑрах пултӑр тесе, вӑл ҫийӗнчи пиншакӗпе фескине хывса пӑрахнӑ; тӑрӑшса ӗҫленипе хӗрелсе кайнӑ сӳрӗкрех пичӗ хальхинче тата сиввӗн те ним пӗлтермӗш чурӑс курӑнать.

Он снял пиджак и фес, чтобы легче было работать; лицо его, покрасневшее от напряжения, было, как всегда, неприятно — жесткое, невыразительное, черствое.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак сӗм авалхи пекрех чурӑс та хулӑн тирлӗ ҫын этем чун-хавалӗнчи чи палӑри-палӑрми сисӗм-туйӑма час тӗшмӗртет те, хута кӗрес пулсан та, вӑхӑтра ӑс ҫитерет, вӑл ҫаплах тесе кам шухӑшлама пултарнӑ…

Кто бы мог подумать, что этот толстокожий, грубый, на первый взгляд почти первобытный человек способен к привязанности, что ему не чужды тончайшие человеческие переживания…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек тем пысӑкӑш пуҫлӑ килмен-кайман ҫынна, ҫурма чурӑс улӑпа, хӑйне ӑна амӑшӗ те кӑкӑр ӗмӗртсе ӳстермен, пӗр-пӗр упа ами ӳстернӗ пуль темелле, — ҫакӑн пек ят пани пит те тӗрӗс пек туйӑнать.

Трудно было придумать более подходящее имя для этого большеголового, неотесанного, полудикого великана, который, казалось, был вскормлен не женщиной, а медведицей.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку чурӑс тискер кайӑксем Донка ӑҫта тесе аптрата пуҫларӗҫ.

Эти проклятые звери опять про Донку спрашивают!..

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed