Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хомана (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Хаецкий ҫавӑн пек пӗр колонна патнелле йӑпшӑнса пырать, ун хыҫӗнчен фашистсен автоматчикӗ Хомана асӑрхамасӑр персе тӑрать.

Хаецкий, пробираясь под стеной, подкрадывался к одной из таких колонн, за которой стоял автоматчик; немец строчил, не замечая Хаецкого.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсӗ эпир кунтине тӑшмана кӑтартатӑн! — кӑшкӑраҫҫӗ йӗкӗтсем Хомана.

— Ты нас демаскируешь! — кричат ребята Хоме.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Шуйттан мыскараҫи, — тет Вася Хомана, — эсӗ чӑн-чӑн салтак пулма тытӑнатӑн!

— Чортов балагур, — говорил Вася Хоме, — ты становишься настоящим солдатом!

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Старшина Хомана унӑн хӑшпӗр хӑтланӑвӗсемшӗн ӳпкелет, анчах вӑл ӑна питӗ килӗштерет, юратать.

Хотя старшина нередко и укорял Хому за его штучки, однако симпатизировал подолянину.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пилӗкне штык, ҫурӑмӗ хыҫне автомат ҫакса янӑ мӑйӑхлӑ хура Хомана курсан, вӗсем ҫав тискерлӗхсем пуҫланаҫҫӗ ӗнтӗ тесе шутласа илчӗҫ.

Увидев усатого черного Хому со штыком на боку и автоматом за спиной, они решили, что зверства сейчас начнутся.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Художник ӑна ҫавӑн пек ирӗклӗн ӳкерсе хучӗ пулин те, Хомана портрет килӗшрӗ.

Несмотря на такое своеволие художника, Хома, посмотрев на свой портрет, остался доволен.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Художник килӗшрӗ те Хомана темиҫе минут хушшинчех картон листи ҫине ӗмӗрлӗхе ӳкерсе хучӗ.

Художник согласился и за несколько минут увековечил Хому на листе грубой бумаги.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кашни ҫынтанах тӑрӑхлама юратакан Хомана унӑн коллективизм туйӑмӗ пысӑк пулнӑран юратаҫҫӗ, хисеплеҫҫӗ.

Хома, который умел над каждым посмеяться, в то же время вызывал и общую симпатию своим чувством коллективизма, которое, казалось, было у него в крови.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хомана пурте интереслентерет, вӑл пурин ҫинчен те тӗпчесе пӗлме тӑрӑшать.

Хому интересовало все, он до всего допытывался.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Туссем пулаҫҫӗ, Хаецкий юлташ, — лӑплантарать Хомана Воронцов, — демократиллӗ правительствӑсем.

— Друзья будут, товарищ Хаецкий, — успокаивает Хому Воронцов, — демократические правительства.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку сӑмах Хомана палӑрмаллах йӗрӗнтерет.

У Хомы это слово вызывает явное презрение.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсир мӗншӗн ҫырман вара? — хаяррӑн пӳлет Хомана замполит.

— А вы почему ж не писали? — сурово перебивает Хому замполит.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах Хомана пурпӗр старшина патнех туртать.

И все же Хому тянуло к старшине.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Иван Антоновичӑн реформисене пула Хомана ездовой туса хучӗҫ.

В ездовые Хаецкий попал благодаря реформам Ивана Антоновича.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл Хомана ӗҫе кӳлме хавас.

Он рад запречь Хому.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома пӗлӗтелле епле улӑхнине Явдошка курас пулсан, Хомана палласа илеймен пулӗччӗ: «Ку-вӑл Хома мар!»

Увидела б Явдошка, как ее Хома взбирается на небо, не узнала б Хому. Сказала бы: «Это не тот Хома!»

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed