Corpus of the Chuvash language

Мосальскийӗн симфониллӗ произведенийӗ ячӗпе ҫеҫ мар, ӑшчиккипе те унӑн романӗ пекех е ӑна ҫывӑх пулнишӗн питӗ савӑнса, ҫамрӑк композитора вӑл ҫапла каланӑ имӗш: «Ку поэмӑна Ленинла преми парас пулмасан, эпӗ санӑн кӑкӑру ҫине хамӑн медале хывса ҫакатӑп»…

Help to translate

II. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

Сасартӑк вӑл сӳлетсе, пӗтӗм ӑшчиккипе тӑвӑлланса, тусӑнса, тискеррӗн кӑтӑрса кайрӗ:

Help to translate

Хура ҫӑмарта // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 116–128 с.

Сӗтел ҫине малтан — хура сухари тураса янӑ ҫуллӑ купӑста яшки чашӑкпа пырса лартнӑ, ку яшка ашсӑр пулнӑ, унтан, ҫав яшканах вӗттӗн туранӑ аш ярса илсе пынӑ, кун хыҫҫӑн ӑшаланӑ ҫимӗҫ — сысна ҫури, хур, пӑру какайӗ е кӗрпе тултармӑшӗ лартнӑ, унтан татах выльӑх ӑшчиккипе пӗҫернӗ шӳрпе е лапша панӑ, юлашкинчен апата тутлӑ ҫимӗҫпе вӗҫленӗ.

Сначала на стол ставили большую чашку жирных щей с ржаными сухарями в них, но без мяса, потом те же щи ели с мясом, нарезанным мелкими кусками, потом жареное — поросенка, гуся, телятину или сычуг с кашей, — потом снова подавали чашку похлебки с потрохами или лапши, и заключалось всё это чем-нибудь сладким и сдобным.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ним йӗркесӗр, пуҫлӑхсӑр хӑварнӑ халӑх ушӑнӗ ҫутӑ симӗс ҫыранра хӑрушла курӑнса тӑчӗ, анчах та Селезнев вӑл ушкӑнра пӗтӗмпех ывӑнса ҫитнӗ, ҫухалса кайнӑ, ывӑннӑ ҫынсем пулнине пӗтӗм ӑшчиккипе туйса тӑчӗ.

Бесформенная, обезглавленная масса зловеще чернела на светло-зеленом фоне берега, но Селезнев чувствовал всем своим нутром, что она сплошь состоит из усталых, растерянных и обманутых людей.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Артамонов ҫак ҫынсем чӑн-чӑн ҫынсем маррине хӑйӗн пӗтӗм ӑшчиккипе туйнӑ, ҫавӑнпа вӑл хӑйӗн шӑллӗне, пысӑк та кирлӗ ӗҫӗн ҫур хуҫи шутланакан ҫынна, — ҫавсем мӗн тума кирлӗ пулнине ӑнланайман.

Артамонов всем существом своим чувствовал, что это не настоящие люди, и не понимал, зачем они брату, хозяину половины большого, важного дела?

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Эсӗ ӑшчиккипе пӗҫернӗ лапша ҫиме кӑмӑл тӑвӑн, сана кваспа ҫитерӗҫ.

Ты хотел бы лапши с гусиным потрохом покушать, а тебя квасом будут кормить.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959