Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тетӗшне часрах киле илсе ҫитерес килет пулас унӑн.
IV // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.
Паян Аркаш хӑй вырӑнне Игорьпе пӗрле лаша кӗтме юлман пулсан, Алюш Альберт тетӗшне кӗтсе илме тухайман та пулӗччӗ.
III // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.
Халӗ ун Альберт тетӗшне мӗн каласа парасси пирки тӗплӗнрех шутламалла, веҫех аса илмелле.
I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.
Альбертӑн йӑмӑкӗ Тамара та пырасшӑнччӗ тетӗшне кӗтсе илме.
I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.
Паян акӑ Шурҫилхе ятлӑ лашана кӳлнӗ ача станцӑна салтакран таврӑнакан Альберт тетӗшне илме каять.
I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.
Аттен тетӗшне хӗнесе вӗлернӗ.
2 // Николай Андреев. https://chuvash.org/lib/haylav/8101.html
Петӗр, паҫӑр калаҫса татӑлнӑ пекех, тетӗшне мунчара кӗтсе ларчӗ.
Шӑнкӑрч вӗлли // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.
Петр Петрович тетӗшне кӗттермерӗ.
Хӑрушӑ хыпарсем // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.
Петӗр юратнӑ тетӗшне салтӑнма пулӑшрӗ, сӑмса ҫинчи суранне ӑшӑ шывпа ҫуса йод сӗрсе ячӗ те, чӳречине карнӑ кухньӑри сӗтел хушшине ларчӗҫ.
Сахар таврӑнать // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.
Ольӑпа Вова» тетӗшне амӑшне итленӗ пекех итлеҫҫӗ.
Тарье лавкка уҫать // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.
Пиллӗкмӗш ҫыххине Вова хӑех турӗ те тетӗшне кӑтартрӗ.
Вырмара // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.
— Анчах Данӑн унӑн тетӗшне ҫакса вӗлерсен кӳренмелле килсе тухмӗ-и?
X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Жанна тарӑхнӑ, тетӗшне хӗрхенет те; пӗтӗмпех унӑн куҫӗ умӗнче пулса иртрӗ-ҫке.Жанна сердилась, но и жалела его; все произошло на ее глазах.
Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.
Вӑл тетӗшне кӗпинчен ҫатӑрласа тытнӑ, арҫын ача хӑй тӗллӗнлӗх пирки ас туса вӗҫерӗнме хӑтланнӑ кашни самантрах хӗр ача ӑна тӗрте-тӗрте малалла уттарать.
Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.
Лешсем «тетӗшне» тивӗҫлипе тӗсес йӳтӗмпе чи малтанах пӳрнисене ҫӑварӗсене тӗплӗн чике-чике хучӗҫ, унтан — йӗрӗнчӗклӗн — хӑйсем хӑйӑртан пӗҫернӗ апат-ҫимӗҫӗ патне таврӑнчӗҫ.
VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫемен, авӑн ҫапса пӗтерсен, тетӗшне килсе те курасшӑн тет-ха.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Вӑл ҫав тетӗшне вӗлерме шут тытнӑ, анчах хӑйне хӗрхеннипе ҫылӑхран аяккалла сиксе юлчӗ.Вот он и затеял убить дядю, да однако пожалел сам себя, отскочил от греха.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Вӑл Любовь тетӗшне мӗнле хисепленине аса илнӗ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӑйӗн тетӗшне вӑл нихҫан та курман, анчах ун ҫинчен темӗн те пӗр калама пултарнӑ.Брата своего она никогда не видала, но рассказывала о нем что-то такое.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ей, Васильич (тетӗшне вӑл ҫапла чӗннӗ), курмастӑн-им, Ксенофонтий атте сана пиллеме килет».Ей, Васильич (так называл он дядю), не видишь, что ли, отец Ксенофонтий идет тебя благословить».
II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.
- 1
- 2