Шырав
Шырав ĕçĕ:
сывлӑшпала (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ҫӳлте-ҫӳлте, ҫут тӳпере йӑлтӑртатса хӗвел хӗмленнӗ, тусем вӗри сывлӑшпала пӗлӗтелле сывланӑ, сенкер-кӑвак хумсем чулсем ҫумне ҫитсе арканнӑ…Высоко в небе сияло солнце, а горы зноем дышали в небо, и бились волны внизу о камень…
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
8. Эсӗ вӗрнӗ сывлӑшпала шыв икӗ енне уйӑрӑлса тӑчӗ, шыв хӳме пек тӑчӗ, тинӗс тӗпӗнчи тӗпсӗр авӑрсем хытса ларчӗҫ.8. От дуновения Твоего расступились воды, влага стала, как стена, огустели пучины в сердце моря.
Тух 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
Страницăсем:
- 1