Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Тен, манӑн ҫак трофей кашӑкне те ҫавӑнтанах шӑратса кӑларнӑ? — савӑнӑҫсӑррӑн шӳт турӗ Черныш, атӑ кунчи ӑшӗнчен хуҫланакан кашӑк туртса кӑларса.
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Юлташӗн чуна хумхантаракан суя калавне итленӗ май, Черныш унпа килӗшсе пынӑ, савӑнӑҫсӑррӑн кӑшт кула-кула илнӗ.Черныш, слушая трогательную неправду своего друга, поддакивал и невесело усмехался.
XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ӗнер кӑна-ха вӑл хӑйӗн пурнӑҫне ылханса пӗтнӗччӗ, пурте ӑна йӗпе-сапа чухнехилле тӗтреллӗн те савӑнӑҫсӑррӑн курӑннӑччӗ, паян пӗтӗм тӗнче, ҫуллахи юхтарса ҫӑвакан сиплӗ ҫумӑр хыҫҫӑнхи пек, калама ҫук хаваслӑн та ҫуттӑн туйӑнать.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий савӑнӑҫсӑррӑн кулкаларӗ, амӑшӗн типшӗм аллине чуптуса, Наталья патне пычӗ.Григорий невесело улыбнулся, поцеловал сухую материнскую руку, подошел к Наталье.
LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
- 1