Шырав
Шырав ĕçĕ:
радиотелефон (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл хӑпӑл-хапӑл ӑнлантарчӗ: паян, каҫхине ҫичӗ сехетре, Марс уйӗнчи радиотелефон станцийӗ, — ҫак пӗтӗм эрнери пекех, — халӗччен пулман вӑйлӑ паллӑ мар сигналсене кӗтет.
Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
«Тен, Саидӑна пӗлтермелле мар-ши? — шутларӗ те Мариам, ҫийӗнчех радиотелефон патне чупма шут тытрӗ.«Может быть, сообщить Саиде? — подумала Мариам и хотела сразу же броситься к радиотелефону.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
«Темӗншӗн ачасем килеймеҫҫӗ-ха!» шутларӗ Мариам, радиотелефон патнелле пырса.«Почему-то ребята не едут!» подумала Мариам, подходя к радиотелефону.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Страницăсем:
- 1