Corpus of the Chuvash language

Куҫӑмсем ют шхунӑн ҫап-ҫутӑ палубинчен пӑталаннӑ, анчах унта пӗр чун татки те курӑнмасть.

Глаза мои были прикованы к освещенной палубе чужой шхуны, на ней, казалось, не было ни души.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Аян чӑтӑмсӑррӑн сывласа илчӗ, унӑн алӑк каррисенчен пӑталаннӑ куҫӗсенче — асаплӑ тӳсӗмсӗрлӗх.

Аян нетерпеливо вздохнул, глаза его, прикованные к портьере, выражали мучительное нетерпение.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Аллисене сарса пӑрахса, пӑталаннӑ пек карӑнса выртатчӗ те…

— Бывало, раскинет руки, распнется…

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Темӗн чухлӗ ут чӗрнисемпе пӑталаннӑ ҫӗр янӑравсӑррӑн ахлатса илчӗ.

Глухо охнула земля, распятая под множеством копыт.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чул каскасем айне пӑталаннӑ ҫӗр янӑравсӑррӑн кӗрлесе йынӑшса тӑнине пӗр шай ҫаврӑнаҫҫӗ Григорий пуҫӗнче нимӗн уҫҫи-хупписӗр шухӑшсем; вӑл ҫав тӑнлава лекмесӗрех ирте-ирте каякан шухӑш таткаланчӑкӗсене тытмашкӑн пикенет, анчах ниепле те тытаймасть.

Под глухой перегуд — стон распятой под каменными катками земли — думал Гришка неясные думки, пытался и не мог поймать увиливавшие от сознания скользкие шматочки мыслей.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ Христоспа пӗрле пӑталаннӑ, 20. ӗнтӗ эпӗ хам пурӑнмастӑп, ман ӑшӑмра Христос пурӑнать.

Я сораспялся Христу, 20. и уже не я живу, но живет во мне Христос.

Гал 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.