Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтеслӗ the word is in our database.

кӗтеслӗ (тĕпĕ: кӗтеслӗ) more information about the word form can be found here.

Пӗтӗмпех якалнӑ, тирпее кӗнӗ, кирлӗ ҫӗрте ҫемҫетнӗ, тӑватӑ кӗтеслӗ йывӑр янахӗ те халӗ питех тӑватӑ кӗтеслӗ мар, туллирех темелле, вӑл та кӑмӑллӑрах курӑннӑ пек.
Все было приглажено, прибрано, по возможности смягчено, и даже тяжелый квадратный подбородок стал теперь не очень квадратный, а скорее полный и тоже вполне приличный.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Шӑтӑкӗ» чӑнах та питӗ меллӗ-мӗн — тахҫан ӗлӗк ҫак туран чул кӑларнӑ пулнӑ та, тӑваттӑн ҫӑмӑллӑнах вырнаҫмалӑх тӑватӑ кӗтеслӗ шӑтӑк пулса юлнӑ.
На самом деле «дыра» была весьма удобна — в горе когда-то давно брали камень и вырубили большую четырехугольную нишу, в которой можно было вполне свободно поместиться четверым.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл ҫара уран, кивелнӗ, якалнӑ бархат евӗр шӑлаварпа, ҫара пуҫӑн, ҫурӑк ҫухавиллӗ вараланчӑк ҫитсӑ кӗпепе; кӗпи ҫурӑкӗнчен унӑн кӗрен тӗслӗ ӳчӗ тата туртӑннӑ, типшек, кӗтеслӗ шӑммисем курӑнса тӑнӑ.
Он был бос, в старых, вытертых плисовых штанах, без шапки, в грязной ситцевой рубахе с разорванным воротом, открывавшим его сухие и угловатые кости, обтянутые коричневой кожей.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— «Марина Ивановна Ракитинӑна», — вуларӗ Тимка, унтан вӑл каҫ кӳлӗм ҫак виҫ кӗтеслӗ хутпа Маша амӑшӗ патне кӗрес вӑхӑт ҫинчен шухӑшларӗ.
— «Марине Ивановне Ракитиной», — прочел Тимка и представил, как сегодня вечером он зайдет с этим бумажным треугольником к Машиной матери.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта уҫӑ ҫырусем те, лӳчӗркенсе пӗтнӗ виҫӗ кӗтеслӗ ҫырусем те, хаҫат хучӗпе тунӑ конвертсем те пур.
Были тут и открытки, и затертые бумажные треугольники, и конверты, склеенные из газетной бумаги.

Картсем сӗтел ҫине чустаран йӑваласа тунӑ пекех сӗтеклӗн ҫатлата-ҫатлата ӳксе пычӗҫ те сакӑр кӗтеслӗ тӗп-тӗрӗс ҫӑлтӑр пулса тӑчӗҫ.
Карты падали на стол с таким звуком, как будто бы они были сваляны из теста, и укладывались в правильную восьмиконечную звезду.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Гаврик тӑватӑ кӗтеслӗ пӑруса хӑвӑрт салтса ҫакрӗ.
Гаврик ловко развязал и поднял новый четырехугольный парус.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗчӗк ача, питӗ хытӑ кӳреннипе, вӑйсӑрланнӑ урисемпе сулланкаласа пырса кӗчӗ те, ашшӗн чӗркуҫҫисене ыталарӗ: унӑн тӑватӑ кӗтеслӗ ҫӑварӗ темӗн пысӑкӑшех сарӑлнипе ҫухӑракан карланки тӗпӗ курӑннӑ.
Маленький мальчик вбежал, шатаясь на ослабевших от ужаса ножках, и обнял отца за колени: его четырехугольный ротик был так широко разинут, что ясно виднелось орущее горло.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя пӗлет, халӗ хулара, ялавсем вырӑнне, йывӑҫсем хушшинче пралуксем ҫинче ултӑ кӗтеслӗ хунарсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Петя знал, что теперь взамен флагов по всему городу между деревьями развешаны на проволоке шестигранные фонарики.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав чиркӳри ҫуртасем лартакан пысӑк лампӑсем пек япала айне ҫакакан виҫӗ кӗтеслӗ кӗленчесем Одессӑри ачасем хушшинче хаклӑ шутланнӑ.
Такие подвески от церковных люстр весьма ценились среди одесских мальчиков.

Ҫак виҫӗ сӑмах: иллюминаци, праҫник, патша ҫуралнӑ кун тенисем — Петяшӑн лампӑсем айне ҫакакан виҫӗ кӗтеслӗ кӗленче шӑнкӑрккасен виҫӗ енӗпе пӗрех пулнӑ.
Эти три магических слова — иллюминация, табель и тезоименитство — были для мальчика как бы тремя гранями стеклянного подвеска.

Виҫӗ кӗтеслӗ шурӑ ука тыттарнӑ хура шӗлепкесем тӑхӑннӑ мортуссем туясем ҫинче хунарсем тытса пыраҫҫӗ.
Мортусы в черных треуголках, обшитых серебряным галуном, несли на палках стеклянные фонари с бледными языками свечей.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку ҫуртӑн чи палли — тӑватӑ кӗтеслӗ ҫӳллӗ каланча.
Главное в этом здании была высокая четырехугольная каланча.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл питӗ пысӑк, ҫурма тӗттӗм пӳлӗм тата тепӗр енчи тӑватӑ кӗтеслӗ чӳречесен тӗксӗм пӗчӗк мӗлкисене курчӗ.
Он увидел громадный сумрачный воздух и мутные крошечные квадратики противоположных окон.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑватӑ кӗтеслӗ чӳречесенчен кӗрекен хӗвел ҫуттипе койка хӗрсех ҫитнӗ.
Койка накалилась солнцем, бившим в четырехугольные окна.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗри — лутра, кутамас, сиввӗн пӑхаканскер, виҫ кӗтеслӗ шӗлепкепе, тепри — тулли ҫын, кӑвак ҫӳҫлӗ, сӑмсасӑр картузлӑ.
Один — маленький, коренастый, нахохленный, в треугольной шляпе, другой — тучный, седой, в фуражке-бескозырке.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл темӗнле, Наполеон пек, виҫ кӗтеслӗ арӑш-пирӗш шӗлепкепе…
Он в странной треугольной шляпе, скроенной на манер наполеоновской.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл виҫ кӗтеслӗ шӗлепкепе, шурӑ лосинӑпа, шӑп та шай Наполеон, — ӑна хамӑр комод ҫинче пулнипе эпӗ мӗн пӗчӗкрен пӗлнӗ.
Живой Наполеон стоял передо мной, в треугольной шляпе, в белых лосинах — ну, словом, точно такой, каким я привыкла его видеть всю жизнь у нас на комоде, около зеркала.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗҫе вӑл питӗ хӗрсе тытӑнчӗ, хӑй те хӗрелсе кайрӗ, сӑмсине те, ҫӳҫне те пӗтӗмпех ҫӑнӑхпа варласа пӗтерчӗ, анчах ҫак ӗҫ ӑна часах йӑлӑхтарса ҫитерчӗ, вара вӑл чустине стаканпа касасшӑн пулмарӗ, кивӗ чернил кӗленчипе касса, ҫаврӑм-ҫаврӑм мар, улт кӗтеслӗ ҫӑлтӑр пек касма пуҫларӗ.
Она принялась очень энергично, раскраснелась, вся перемазалась мукой — нос и волосы, но скоро ей надоело, и она решила вырезать не стаканом, а старой чернильницей, чтобы получились не кружочки, а звездочки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмси лапчӑк унӑн, куҫӗсем йӗрӗлче пек ҫаврашка, янахӗ темле тӑватӑ кӗтеслӗ — хӑрушӑ сӑнарлӑ ӗнтӗ, ним чухлӗ те кӑмӑла каймалла мар.
Нос у него был приплюснутый, глаза неестественно круглые, подбородок квадратный — довольно страшная и несимпатичная морда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics