Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрасшӑн (тĕпĕ: кӑшкӑр) more information about the word form can be found here.
«Каҫарӑр мана, эп пӗлмен, пӗлмен! — тесе кӑшкӑрасшӑн пулчӗ Завьялов, анчах кӑшкӑрма пултараймарӗ.

Help to translate

8. Нимӗн те паллӑ мар // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

«Гена!» — кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах сасси тухмарӗ.

Help to translate

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Иливан кӑшкӑрасшӑн пулчӗ — темскер кансӗрлерӗ ӑна.

Help to translate

16. Иккӗмӗш Урасмет // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Эпӗ кӑшкӑрасшӑн, бак чанне ҫапасшӑн, анчах чӗлхем мана шуйттан пирӗштие парӑннӑ евӗр пӑхӑнмасть.

— Я хотел крикнуть, ударить в баковый колокол, но язык мой слушался меня как черт — ангела.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Офицер ҫаврӑнса темӗн кӑшкӑрасшӑн пулнӑ, ҫав самантра сулӑнса ӳкнӗ те ҫӗрелле тӑрӑннӑ, унӑн пуҫӗнчи картусӗ ҫул тӑрӑх кустӑрма пек кусса кайнӑ.

Офицер повернулся и хотел что-то крикнуть, но зашатался, упал, и фуражка, слетев с его головы, покатилась по дороге.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Виртц генерал нимӗн те сиссе юлмарӗ, Штольберга темскер кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах ҫавӑнтах лешӗ машина ҫинче ҫуккине курчӗ.

Генерал Виртц не успел опомниться, хотел что-то крикнуть Штольбергу, но увидел, что его уже нет в машине.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Кирлӗ мар! — тесе кӑшкӑрасшӑн пулнӑ Фома.

«Не надо!» — хотел крикнуть Фома.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна эпӗ кӑшкӑрасшӑн та пулмарӑм, йытта кӑна чӗнтӗм.

Я не хотел дедушке кричать, а крикнул собаке.

Эпӗ асанне патӗнчен йытӑсене хӑвалани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Амӑшӗ те шыраса тупать ӑна, тутисем кулаҫҫӗ хӑйӗн, тем кӑшкӑрасшӑн, анчах ҫак вӑхӑтра чан ҫапаҫҫӗ, Костьӑна тем пӗрӗхет те унӑн хыҫӗнчех, хӑлхана ҫурасла, виҫӗ хутчен кӑшкӑрса ярать.

Мама тоже находит его глазами, улыбается, что-то хочет крикнуть, но в это время звонит колокол, Костю обдает брызгами, и за его спиной трижды оглушительно ревет.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анне кӑшкӑрасшӑн пулмарӗ те, ӑна вара пит нумайччен хӗнерӗҫ, йӑлт ӑнтан ячӗҫ гайдамаксем.

А маму, как она кричать не схотела, то били ее долго и над нею насмехались гайдамаки.

XXVIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Бегемотсем!» — кӑшкӑрасшӑн пулчӗ вӑл.

Бегемоты!» — хотелось ему крикнуть.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакна кӑна пӑртак астунӑ пек: тем пек хыттӑн кӑшкӑрасшӑн, сассӑм пӳлӗнчӗ ларчӗ.

Нет, кажется, помню: хочу как можно громче крикнуть, а голос из меня нейдет…

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Булгаков! Эй, Булгаков!» тесе кӑшкӑрасшӑн пулчӗ Ваҫҫук, анчах чыхӑнса кайрӗ те утма кансӗр пирки вӑрахӑнтарах кайрӗ.

«Булгаков! Эй, Булгаков!» — хотел крикнуть Васек, но запнулся и неловко замедлил шаг.

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах хӑйне хытӑ ҫапнипе ҫӗре ӳкрӗ.

Он хотел крикнуть, но крепкий удар свалил его на землю.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн ҫӑварӗ кӑшкӑрасшӑн пулнӑ пек уҫӑлса кайрӗ, анчах вӑл пӗр сас та кӑлармарӗ.

Ее рот приоткрылся, словно для крика, но она не издала ни звука.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл ҫиеле тухасшӑн, кӑшкӑрасшӑн, чӗнесшӗн, аллисемпе тытасшӑн, шыв ҫийӗнче тытӑнса тӑрасшӑн тӑрмашнӑ, анчах вӑй хуни те ахалех пулнӑ.

Он напрасно старается вынырнуть, крикнуть, позвать, схватиться, удержаться на поверхности…

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Анчах вӗсем пӗрне пӗри хытӑ чуп туса уйрӑлсан, Сергей вакун ҫинче чӳрече патне пырсассӑн, Натка ӑна юлашкинчен мӗн те пулин ҫирӗп те ӑшӑ сӑмах кӑшкӑрасшӑн пулчӗ.

Но когда они крепко расцеловались и Сергей уже изнутри вагона подошёл к окну, Натке вдруг захотелось напоследок крикнуть ему что-нибудь крепкое и тёплое.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чартков кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах ун сасси тухмарӗ, кӑшт та пулин хускалса илесшӗн пулчӗ, анчах хускалма та пултараймарӗ.

Чартков силился вскрикнуть и почувствовал, что у него нет голоса, силился пошевельнуться, сделать какое-нибудь движенье — не движутся члены.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Вӑл ҫавӑнтах сиксе тӑрса граната ярса илчӗ: «Ман хыҫрӑн!» тесе кӑшкӑрасшӑн пулчӗ хӑй, анчах алли вӑйсӑр усӑнса анчӗ: аллинчен юн тумлать.

Стремительно поднявшись, сна схватилась за гранату, хотела крикнуть: «За мной!», но рука беспомощно опустилась: с нее капала кровь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Такам кӑшкӑрасшӑн пулнӑ пек майӗпен йынӑшни илтӗнет.

Он услышал слабый стон, будто кто-то пытался крикнуть — и не мог.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed