Corpus of the Chuvash language

Ҫав тери тӗлӗнмелле ҫак историе редактор ӗненесшӗн марччӗ, анчах кӳнтеленрен — Хӗрлӗ шӑнкӑравран — ыйтса-тӗпчесе шанчӑклӑн ҫирӗплетрӗ: пурнӑҫри кӑткӑс самантсенче Гнома ӗненме юрать, ӗненме тивӗҫлӗ те.

Редактор было не поверил столь чудесной истории, но, наведя справку у свидетеля — Лилового колокольчика, убедился, что Гному, в серьезных случаях жизни, можно и должно верить.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Чечексен хӑйне евӗрлӗ пит-куҫне, вӗсен тунисен чӑлханӑвне сӑнанӑ май Ассоле унта ҫынсен хусканӑвӗсем-шухӑшӗсем пур пек туйӑнать: вӗсем тӗрлӗрен лараҫҫӗ, темӗн тума ӑнтӑлаҫҫӗ, вырӑнтан вырӑна куҫасшӑн, кашниех тӗрлӗ шухӑшпа тӗмсӗлет; халӗ Ассоле уй шӑшийӗсем ушкӑнӑн-ушкӑнӑн утни, тыркассен балӗ е ҫывӑракан гнома хуклатса хӑратакан чӗрӗпӗн кӑнттам хаваслӑхӗ пӗртте тӗлӗнтермӗччӗҫ.

Засматривая в особенные лица цветов, в путаницу стеблей, она различала там почти человеческие намеки — позы, усилия, движения, черты и взгляды; ее не удивила бы теперь процессия полевых мышей, бал сусликов или грубое веселье ежа, пугающего спящего гнома своим фуканьем.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.