Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманнелле (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Каҫ енне эпир Кӑшмӑш вӑрманнелле тухса утрӑмӑр.

Help to translate

Музыкант // Виталий Енӗш. Енӗш В.Г. Чи пӗчӗк патшалӑх: Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2009. — 287 с. — 269–271 с.

Пӗррехинче, Сарны вӑрманнелле кайнӑ чухне, чӑтлӑх вӑрманта эпир кӗтмен ҫӗртен пӗр табора тӗл пултӑмӑр: ҫӗрпӳртсенче тата хӳшӗсенче пӗр пысӑк ял ҫыннисем пытанса пурӑнаҫҫӗ иккен.

Однажды в густом лесу, по дороге в Сарненские леса, мы неожиданно натолкнулись на целый табор: в землянках и шалашах ютились жители большой деревни.

Тискер «йӗрке» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Кунтан эпир татах ҫурҫӗрелле, Брянск вӑрманнелле кайма пултаратпӑр, мӗншӗн тесен кунта пирӗн умри ҫул уҫах юртать; анчах пирӗн Конотоп — Курск чугун ҫулӗнчен аяккалла пӑрӑнса каяс пулмасть, ма тесессӗн, вӑл чугун ҫул тӑрӑх ирӗн-каҫӑн пӗр татти-сыпписӗр фронт еннелле тӑшманӑн ҫар эшелонӗсем иртеҫҫӗ.

Можно было итти дальше на север, в Брянские леса, путь туда был свободен, но нам нельзя было ещё удаляться от железной дороги Конотоп — Курск, по которой опять один за другим шли в сторону фронта немецкие воинские эшелоны.

Новослободск вӑрманӗнче // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Павӑлпа Уча халех Кӑйкӑр вӑрманнелле каймалла тесе калаҫса татӑлчӗҫ, мӗншӗн тесен дозорнӑйсем тӑшманӑн темиҫе колонни лагерь патнелле килни ҫинчен пӗлтерчӗҫ.

Павле и Уча решили немедленно двинуться к Соколовице, дозоры сообщили, что враг несколькими колоннами приближается к лагерю.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫул сасартӑк хыр вӑрманнелле пӑрӑннӑ тӗле ҫитсен, Никита ҫаврӑнса пӑхрӗ, — Тихон ҫӗлӗкне хулхушшине хӗстернӗ те, ҫулпа никама та ирттерсе ярасшӑн пулман пек, ҫул варринче кӗреҫе ҫине таянса тӑрать; ирхи йӑваш ҫил, хуллен вӗрсе, унӑн илемсӗр пуҫӗ ҫинчи ҫӳҫӗсене вӗлкӗштерет.

Там, где дорога круто загибалась в сосновый лес, Никита оглянулся, Тихон, сунув шапку под мышку, опираясь на лопату, стоял среди дороги, как бы решив не пропускать никого по ней; тянул утренний ветерок и шевелил волосы на его неприятной голове.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed