Corpus of the Chuvash language

Хаяр Утлас ачисенчен пӗри».

Один из сыновей этого злодея Утласа».

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ара, Утлас йӑхӗ пирки калать-ҫке вӑл! — сасартӑк тавҫӑрса илчӗ Тӗмеркке старик.

«Ха, это же он про род Утласа говорит! — осенило старика.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Тепӗр ҫур сехетрен Утлас вӑрманалла васкарӗ.

…Спустя полчаса Утлас уже спешил в лес —

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас ҫӗре йӑванчӗ те урине салтса пӑрахрӗ.

Утлас присел на пол, быстро разулся.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас ӑна лупас айӗнче хӑваласа ҫитрӗ, ҫӳллӗскер, лутра ҫын умне пуҫне пӗксе тӑчӗ.

Утлас настиг его возле сарая. Высокий, он склонил перед низкорослым Тимеркке голову.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Утлас хӑлхине хупласа лартрӗ.

— Утлас прикрыл уши руками.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ман шухӑша?! — тата ытларах хӑрарӗ Утлас.

— Мои мысли, говоришь? — Утлас перепутался не на шутку.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас стена ҫумне йӑванчӗ, кӑвакарса кайса Тӗмеркке ҫине пӑхрӗ.

Утлас пошатнулся, лицо его побагровело, в глазах застыл неподдельный ужас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке чарӑнса итлесе тӑчӗ те Утлас хӑлхинчен пӑшӑлтатрӗ: «Сан тӑшманусене тавӑрса ҫӳреме йытӑ-им вӑл — киремет?» — терӗ.

Тимеркке помолчал, потом прошептал Утласу на ухо: — Киреметь, он кто, собака, что ли, чтобы поразить твоих врагов?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ячӗ кирлех те мар пуль, — терӗ Утлас.

— Имена их всем известны, — уклонился от ответа Утлас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас кампа кӗрмешнине тахҫанах пӗлекенскер.

Хотя прекрасно знал, с кем сражается Утлас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпӗ шӑна-и? — ыйтрӗ Утлас.

— Я что, по-твоему, муха? — набычился Утлас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Киремете сулма вӗрент, — терӗ Утлас патакпа ҫапнӑ пек.

— Обучи меня, как от киреметя спасаться, — сказал Утлас, точно вбивая в землю каждое слово.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас еннелле вӗлт пӑхса илчӗ те вӑл лешӗ тунсӑхласа ларнине кура ҫавӑнтах хӑйӗн чӑн йӗрӗ ҫине куҫрӗ.

Мельком взглянув на Утласа, Тимеркке увидел тоскливое выражение его лица и тотчас вернулся на землю:

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эсӗ — юмӑҫ, — терӗ ӑна Утлас пӗчӗк ачана ӑнлантарнӑ пек, — киремет хуралҫи, кӗлӗ кӗтекен.

— Ты — йомзя, ворожей, — объяснил Утлас словно малому ребенку. — Смотритель киреметя,

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас эрехне ҫеҫ ӗҫрӗ.

Утлас выпил не закусывая.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас аллине чӑркӑшса сулчӗ:

Утлас отрешенно махнул рукой:

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗпине тӳрлетенҫи пулчӗ Утлас.

а руки без конца поправляли белую рубаху.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пахчана тухма тӑнӑччӗ кӑна, вӗсен кил картине хаяр Утлас вирхӗнсе пырса кӗчӗ.

Когда Тимеркке надумал пойти в огород, во двор ворвался разъяренный Утлас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑрҫинччӗ пӗрех хут тет ӑшӗнче Утлас.

Уж лучше бы ругалась на чем свет, думает Утлас.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.