Corpus of the Chuvash language

— Тытса тӑр-ха, — терӗ Сысой Сысоич хӑй патне ҫитсе тӑнӑ Смирькӑна.

— Подержи-ка, — сказал Сысой Сысоич, когда Смирька подкатил к нему.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӗшле йытӑ туртӑнса Смирькӑна юр ҫине ӳкерчӗ.

Гончий так рванул поводок, что Смирька полетел в снег.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирькӑна вӑрман варринчен Зорькӑн ҫинҫе сасси илтӗниччен сехете яхӑн иртнӗ пек туйӑнчӗ.

Смирьке казалось, он простоял целый час, пока наконец услышал в глубине острова тонкий Зорькин лай.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Хӑй пӗччен юлмалла пухни Смирькӑна килӗшсех каймарӗ.

Смирьке не очень-то понравилось, что он будет один.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Сысой Сысоича тискер кайӑк хыҫҫӑн хӑвалама вӗшле йытӑ кирлӗ пулсан, вӑл Смирькӑна кӑшкӑрать.

Если Сысой Сысоичу понадобится гончий, он крикнет.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӑл Смирькӑна хӑй шухӑшне каласа пачӗ.

И он рассказал Смирьке свой план.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ачасем Смирькӑна итлесе ҫӑварӗсене карса пӑрахрӗҫ.

Ребята слушали Смирьку — даже рты разинули.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тен ӑҫта та пулсан пытанса ларнӑ пуль те, Смирькӑна сӑнаса ларать пуль.

Притаился где-нибудь тут и следит за Смирькой.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тӗрлӗ йӗрсем Смирькӑна хӑшӗ йыттӑн, хӑшӗ мулкачӑн, хӑшӗ юсӑн пулнине уйӑрса илме Сысой Сысоич вӗрентнӗ.

Разбирать их Смирьку научил Сысой Сысоич, — какие собачьи, какие заячьи, хоря, горностая.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирькӑна вӗсем: — Лар пирӗнпе! — тесе кӑшкӑрчӗҫ.

Кричат Смирьке: — С нами садись!

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Пурте кулса ячӗҫ, Смирькӑна урӑх чӗнмерӗҫ.

Все засмеялись и больше не стали звать Смирьку.

Смирька ерӗҫмест // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.