Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Смирька (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Смирька та вӗсемпе пӗрлех ҫӳрет.

И Смирька с ними.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька ҫак тискер кайӑк чӑнкӑ ҫырантан сиксе саланса кайманни ҫинчен каласа пама васкарӗ.

Смирька поспешил рассказать, как зверь с обрыва кинулся и не разбился.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Халь ӗнтӗ тискер кайӑк йӑлтах хура пулманнине, унӑн айӑкӗсем ҫинче сарӑ йӑрӑм-йӑрӑм пуррине Смирька тинех лайӑх асӑрхарӗ.

Теперь Смирька увидел, что зверь не весь был черный: по бокам шли широкие желтые полосы, как оглобли.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька Зорькӑна тытрӗ, Хури ҫинчен куҫ илмесӗр йытта ачашласа тӑчӗ.

Смирька взял Зорьку, стал ее оглаживать, не спуская глаз с Черного.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька ҫавӑнтах чӑтлӑхалла чупрӗ.

Смирька побежал в рощу.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вара пӑшал сассине ответленӗ пекех ҫав тери хӑрушшӑн мӗкӗрни илтӗнчӗ: Смирька хӑранипе юпа пекех хытса тӑчӗ.

И как бы в ответ ему раздался такой страшный рев, что Смирька стал на месте, как вкопанный.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Зорька ҫырма леш енчен вӗрет, Смирька та йӗлтӗрӗсене сарса ҫыран хӗрринелле шурӗ.

Зорька лаяла за рекой, Смирька нацепил лыжи и тоже побежал к спуску.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Тарать!» шухӑшласа илчӗ Смирька.

«Уйдет!» — подумал Смирька.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька Хури ӗнтӗ пӗтӗмпех пӗтрӗ те ҫыран хӗрринче выртать, тесе шутларӗ.

Смирька был уверен, что Черный разбился и лежит теперь под кручей.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

— Йӑлтах саланса кайрӗ! — терӗ Смирька, унтан хыр ҫинчен шуса анчӗ.

«Вдребезги!» — решил Смирька, охватил ствол ногами и съехал на землю.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька вӑл пӗр тӗмеске ҫинчен тепӗр тӗмеске ҫине ҫитсе ҫапӑннине курчӗ.

Смирьке видно было, как его подбросило на одном выступе, потом на другом.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Хӑпарса кайсанах эпӗ ҫӗре сикетӗп», тесе шухӑшласа илме ҫеҫ ӗлкӗрчӗ Смирька.

«Полезет — я долой спрыгну!» — успел только подумать Смирька.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька мӗнпур вӑйӗпе кӑшкӑрса ярасшӑн пулчӗ, анчах унӑн пырӗ питӗрӗнсе ларчӗ.

Смирька хотел крикнуть что есть мочи, но горло перехватило.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Вӑл!» — тесе шухӑшларӗ те Смирька чӗтресе илчӗ.

«Он!» — подумал Смирька и похолодел.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька васкаса йӗлтӗрӗсене хывса чалӑш хыр ҫине хӑпарса кайрӗ.

Смирька поспешно стряхнул с ног лыжи и полез на отлогий ствол сосны.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ: хыр леш енче ытла та чӑнкӑ ҫыран, унтан ӳксен мӑйна та хуҫӑн.

Смирька обернулся: за сосной такая круча, наверняка шею свернешь.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Татах тискер кайӑк йывӑҫ ҫине хӑпарчӗ пулас, — шухӑшларӗ Смирька.

«Опять посадили зверя на дерево, — сообразил Смирька.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Зорька пӗччен ҫӗнтереймест пулас. Тискер кайӑк тарать» — шухӑшларӗ пушӑ чӗлпӗре тытса тӑракан Смирька.

Стоя с пустым поводком в руках, Смирька соображал: «Видно, одной Зорьке не справиться. Уходит зверь».

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька «йытта яр!» тенине ӑнланчӗ.

Смирька понял: «Пускай собаку!»

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Вӑйлӑ йытта Смирька аран-аран тытса чарчӗ.

Смирька еле удерживал сильного пса.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed