Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Жихарев ҫапах ҫав ӗнепеле ҫыхланса пурӑнать; Ситанов хуйхӑрать пулас: ытлашши ӗҫме тытӑнчӗ.— Жихарев всё путается с коровой этой; Ситанов, видно, горюет: пить стал через меру.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эсӗ мӗн? — тесе ыйтатчӗ час-часах мантан Ситанов.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах Ситанов сисмелле мар хӑтлан, хуллен…
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ситанов тата мӗнле?
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Казак мӑшкӑланисене Ситанов чӗнмесӗр, кӳренмесӗр итлесе ларатчӗ, хӑшпӗр чухне тата хӑй те Капендюхинпа пӗрле кулатчӗҫ.Ситанов слушал издевки казака молча, безобидно, а иногда даже сам смеялся вместе с Капен-дюхиным.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ан ҫыпӑҫ… — тесе нумайччен ҫавӑратчӗ ӑна Ситанов.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов тӑрӑшса ӗҫлесе е Лермонтов стихӗсене тетрадь ҫине ҫырса, чӗнмесӗр лапкӑн ларатчӗ, вӑл хӑйӗн пӗтӗм пушӑ вӑхӑтне ҫав ҫыра-ҫыра илессипе ирттеретчӗ, эпӗ ӑна: «Сирӗн укҫа пур вӗт, кӗнекине илмеллеччӗ сирӗн», тесессӗн, вӑл ответлерӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов сылтӑм аллипе хӑмсарса ячӗ, мӑкши хӳтӗленмешкӗн сулахайне ҫӗклерӗ те, Ситановӑн сулахай алли ӑна тӳрех кӑкӑр шӑмми айӗнчен пырса лектерчӗ, вӑл хуллентерех ахлатса илсе, каялла чакрӗ те хӗпӗртенӗ пеклерех: — Ҫамрӑк пулин те ухмах мар! — терӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Чухлакан ҫынсем тӳрех Ситанов алла мӑкшӑ аллинчен вӑрӑмраххине астурӗҫ.Опытные люди тотчас заметили, что у Ситанова рука длиннее, чем у мордвина.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов йывӑррӑн сывласа илчӗ те: — Эх, эсир, ҫӗтӗк-ҫурӑксем… — терӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ҫапӑҫатӑн, — терӗ те Ситанов, казака авӑнтарса хума хатӗрленекен куҫпа питӗнчен пӑхса, ун патнелле пыма пуҫларӗ.— Будешь, — сказал Ситанов и пошел на него, глядя в лицо казака пригибающим взглядом.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Капендюхин ӑна ӗненмерӗ, анчах ҫапӑҫнӑ ҫӗре пырсан, Ситанов сасартӑк мӑкшӑна каларӗ:Капендюхин не поверил ему, но когда пришли на бой, Ситанов вдруг сказал мордвину:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов ӑна сиввӗн систерсе каларӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов хӗненӗ ҫӗре кӗрсе карӗ, вӑрӑм аллисемпе ҫат та ҫат тутарса пожарнӑйсене ҫапа-ҫапа ӳкерчӗ, мужике тӑратса ӑна ҫынсем патнелле чышрӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов ӑраснах час-часах мана ӳкӗтлетчӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗтӗм мастерскойӗнчен театра сурхурипе кӑшарни хушшинче тата ҫӑварнире пурӗ те икӗ ҫын ҫеҫ — Капендюхинпа Ситанов ҫӳретчӗҫ; аслӑ мастерсем вӗсене чиперех ӑс паратчӗҫ; кӑшарни чухнехи вакра Иорданьте шыва кӗрсе, вӑл ҫылӑха суса тасатма хушатчӗҫ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Павел Одинцов та Ситанов пек шухӑшлама вӗреннӗччӗ те, пируса мӑн ҫын пек; чӗртсе, турӑ ҫинчен, эрех ӗҫни ҫинчен, хӗрарӑмсем ҫинчен тата хӑть те мӗнле ӗҫ те пӗтсе ҫухалса кайни ҫинчен, пӗрисем мӗн те пулин туни ҫинчен, теприсем тата тунине хакламасӑр, ӑна ӑнланмасӑр ҫӗмӗрсе, ишӗлтерсе пыни ҫинчен философла сӑмахлатчӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов шухӑша кайнӑ пек салхулланса калатчӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов ман хулпуҫҫи урлӑ сулӑнчӗ, темӗскер вуласа илчӗ те: — Хам тетрадь ҫине ҫырса илетӗп-ха… — тесе кулса ячӗ.Ситанов качнулся через мое плечо, прочитал что-то и засмеялся,говоря: — Спишу себе в тетрадь…
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Шел, — терӗ Ситанов килӗшсе.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
- 1
- 2