Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ах епле кӑмӑллӑ та мӗн ку ача, — терӗ карчӑк вӗсен урапи патне пырса тӑнӑ Дутлова.Вишь, прóстый малый какой, — говорила старуха, обращаясь к старику Дутлову, подошедшему к их телеге.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Хуралӑҫсемпе Дутлова мӗне те пулин тутарас тесен, иккӗ-виҫҫӗ хушмалла пулнӑ.Караульщикам и Дутлову надо было приказать раза два, чтоб они приступили.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Егор Михайлович Дутлова вӑл мӗншӗн кунта лекнине ыйтса пӗлчӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Тӗплӗн ыйтса пӗлсен вӑл кулма чарӑнман Укҫука ҫенӗке тӗккелесе кӑларса ячӗ те улпут майри патне кайрӗ, анчах лешӗ Дутлова ҫапах йышӑнмарӗ, Дуняшӑна та уҫҫӑн нимӗн те каламарӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Эсӗ те пулсан ӑна лӑплантар-ха, — терӗ староста, хунар ҫутса янӑ хыҫҫӑн, малалла мӗн пулассине пӑхса кӗтсе тӑракан Дутлова.
VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Нимӗн тума та ҫук, илмех тивет, — терӗ Егор Михайлович хӑйне пӑхса ларакан Дутлова хирӗҫ.
VI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Килӗшмест пулсан, рекрута сутӑн ил! — терӗ Резун Дутлова.— А ты купи рекрута, коли не любо. Осилишь! — сказал Резун Дутлову.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлова каҫарас тетӗр пулсан, йӗкӗр шӑпаллисене мар, хӑть те пӗчченнисене ярӑр.Коли хотите Дутлова миловать, хоть не то двойников, одиноких назначайте.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ҫав вӑхӑтрах Карачӑм Дутлова: — Эсӗ шӑлнупа ан мухтан, ӑна салтака халех мар, хӑй пӑсӑлса кайнишӗн улпутсем панӑ, — терӗ.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов старикӗ хурчӑка вӑййинчи чӗпамӑшӗ пек пулса вӗсене хӳтӗлесе тӑнӑ Резунӗ, пӗр Резун анчах мар, пур йӗкӗр шӑпаллисемпе пӗчченнисем те, пӗтӗм пухӑвӗпех темелле, хурчӑка пулса Дутлова тапӑннӑ.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлова инкек тӑвасшӑн-и вара эпӗ, ӑна хирӗҫ-и вара эпӗ?Разве я желаю несчастья Дутлова, разве я имею что-нибудь против него?
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Егор Михайлович шыв пырпа анса кайнине пӑхса илчӗ те унтан кӗскен ҫапла каласа тавӑрчӗ: — Апла Дутлова яма хушатӑр-им? — терӗ вӑл сиввӗн.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Хӑвах пӗлетӗн, эпӗ ҫак хурлӑхлӑ япаларан хӑтӑлмашкӑн ним те хӗрхенсе мӗн тӑрасшӑн мар, — Дутлова та, Хорӳшкина та салтака парас марччӗ кӑна.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Манӑн Дутлова пӗртте салтака ярас килмест.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Приказчик виҫӗ ывӑллӑ Дутлова хӳтӗлесе хӑварса дворовӑй Поликушкӑна, ҫемьесӗскернех ярасшӑн пулнӑ: Поликушка, ҫитменнине, ырӑ ятлӑ пулайман, ӑна пӗрре кӑна мар е михӗсем, е килкепе, е утӑ вӑрланӑ ҫӗрте тытнӑ.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
- 1