Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гленау (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ҫавӑнпа та Гленау Спринг енне ҫаврӑнчӗ:

Поэтому Гленау обратился к Спрингу.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Ҫак самантра Гленау арӑмӗ хыпаланса сиксе тӑчӗ те — картишне ҫакнӑ кипкесене вӑрласа каясран пӑхмашкӑн халех тухмаллине пӗлтерчӗ.

Тут жена Гленау вспомнила, что со двора могут украсть пеленки, и вышла взглянуть на них.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Авлан, вӑраха ямасӑр авлан! — хытарсах каларӗ Гленау юлташне ӑсатнӑ май.

— Женись, непременно женись! — говорил Гленау, провожая товарища.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Кӗрсе тухрӑн, манмастӑн, питӗ аван, — терӗ Гленау.

— Хорошо, что зашел, не забыл, — сказал Гленау.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Гленау арӑмӗ, шӑрӑхпа ӗшеннӗскер, чӗнмерӗ, анаславне тытса чарчӗ.

Жена Гленау, утомленная жарой, молчала, сдерживая зевоту.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Гленау ярасшӑн мар пулса чылай ӳкӗтлерӗ, анчах Спринг юлмарӗ, ҫакна пуйӑса ларма ӗлкӗрейменнипе сӑлтавларӗ.

Гленау долго пытался удержать приятеля, но Спринг не остался, сославшись на то, что может опоздать к поезду.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Эсӗ темӗн ан шухӑшла, Гленау

— Ты не подумай, Гленау…

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Полли, акӑ Спринг тетӳ, — терӗ Гленау; хӗр ача ҫӗнӗ ҫын ҫине ашшӗн кӑвак куҫӗсемпе тирӗнчӗ, — вӑл — шӑккалат патши.

— Вот дядя Спринг, Полли, — сказал Гленау дочери, которая уставилась на нового человека голубыми глазами отца, — он шоколадный король.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Хӗр ачине ҫавӑтса Гленау арӑмӗ кӗрсе тӑчӗ.

Вошла жена Гленау, ведя девочку.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Эккей эс, Спринг, ухмахскер, — хушса хучӗ Гленау.

— Экий ты дурак, Спринг, — заметил Гленау.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Суйнӑ пулсан аванрахчӗ, — Спринг Гленау ҫине шухӑшлӑн пӑхрӗ, — анчах чӑннинех каларӑм.

— Лучше бы я соврал, — сказал Спринг, задумчиво смотря на Гленау, только я говорю правду.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Суятӑн! — терӗ Гленау.

— Врешь! — сказал Гленау.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Ну, питех те вӑйлӑ тӑрантартӑн эсӗ мана хӑвӑн шӑккалатупа! — кӑшкӑрса ячӗ Гленау; вӑл чӳрече каррисене уҫрӗ, унтан Спринга сарлака хул пуҫҫинчен ҫатлаттарчӗ.

— Ну, здорово же ты меня кормил своим шоколадом! — вскричал Гленау, открывая ставни и хлопая затем Спринга по широким плечам.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Кравать хыттӑн силленчӗ те — шӑналӑк айӗнчен пӳлӗме кисретсе ахӑлтата-ахӑлтата Дезль Гленау ҫӗкленчӗ, — ҫакна курсан Спринг хӑйне пукан ҫинчен чикеленсе аннӑн туйрӗ.

Кровать сильно закачалась, и из-под нее вылез Дезль Гленау, заливаясь хохотом, от которого Спринг почувствовал себя так, как будто упал с табурета.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

«Ӳсӗрле пырса кӗни аванах мар, — шухӑшларӗ вӑл, — ыран ӗҫместӗп те Гленау патне каятӑпах».

«Нехорошо явиться нетрезвым, — думал он, — а завтра я воздержусь и непременно пойду».

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed