Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Генкӑна (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Ачасем, кам унта ҫывӑхарах ларать, Генкӑна ҫурӑмӗнчен ҫапӑр-ха!

— Ребята, кто там поближе сидит, стукните Генку по спине!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Батманов Генкӑна хӑй ҫумне лӑпчӑтса тытрӗ, ҫав вӑхӑтра хӑй тавра ҫынсем пуҫтарӑнма пуҫланине туйса илчӗ.

Батманов, прижимая к себе Генку, почувствовал, как вокруг него молча стеснились люди.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Батманов Генкӑна ҫӗклерӗ, ыталаса илчӗ, ача вара Василий Максимович ҫумне лӑпчӑнса ӗсӗклеме тытӑнчӗ.

Батманов обнял Генку, приподнимая его, и паренек стал покорным Василию Максимовичу, вдруг приник к нему, жалобно всхлипывая.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Василий Максимович Генкӑна инҫетрен сӑнаса ларкаласан, комсомолецсем патне пыма шутларӗ, анчах хӑйӗн чӗри ыратса кайнине туйса илчӗ.

Василий Максимович, наблюдавший за Генкой издали, наконец решился подойти к комсомольцам и почувствовал, как сразу заныло у него сердце.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Василий Максимович Генкӑна аса илчӗ.

Василий Максимович вспомнил о Генке.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Панков хӑйпе пӗрле Генкӑна, хӑйӗн ывӑлне, илсе каясшӑнччӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ.

Панков хотел забрать с собой Генку, сынишку своего, но тот не согласился.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Начальник патӗнчен таврӑннӑ чухне Смирновпа Таня коридорта Генкӑна асӑрхарӗҫ.

Возвращаясь от начальника, Смирнов и Таня заметили в коридоре Генку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Егор вара инҫетрен ҫакна курчӗ: Наташа Генкӑна чарса тӑратрӗ, ӑна темскер каларӗ, вара вӗсем хыҫҫӑн васкамасӑр малалла уттарчӗ.

Егор видел, как Наташа догнала ребят-тимуровцев, остановила Генку, что-то сказала ему и уже спокойно, не торопясь пошла за ребятами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Егор кӗтесрен те пӑрӑнса ӗлкӗреймерӗ, Наташа акӑ, Славикпа Костьӑна тата Генкӑна хуса ҫитес тесе, каллех урама чупса тухрӗ.

Егор не успел даже зайти за угол, как Наташа опять выбежала на улицу, чтобы догнать Славика, Костю и Генку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Генкӑна чӗнме чупрӗҫ.

Побежали за Генкой.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тен, чӗнӗ те-ха, — терӗ Степан Ильич, Генкӑна командир мӗншӗн кирлӗ пулнине ӑнланаймасӑр.

— Может, и позовет, — отвечал Степан Ильич, недоумевая, зачем Генке нужен командир.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксана Генкӑна чи кайран ҫуса ҫӗр пӳрте те хӑех илсе килчӗ.

Оксана мыла Генку последним и сама привела в землянку.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин тӑна кӗрсе ҫитсен, Трубачев Генкӑна хулпуҫҫинчен ыталаса тытрӗ те шкултан явӑнса хӑпаракан хура тӗтӗм ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

Когда Мазин пришел в себя, Трубачев, крепко обняв за плечи Генку, указывал ему на черный дым, валивший из школы.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем, ҫавӑнтах Генкӑна хӑйсен айне туса, пӗр-пӗрин ҫине персе анчӗҫ.

Оба мальчика как подкошенные упали друг на друга, закрывая собой Генку.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тыт! — терӗ вӑл Трубачева шӑл витӗр, Генкӑна ҫӗр ҫинчен аран-аран ҫӗклесе.

— Берись! — прошипел он пересохшим ртом Трубачеву, насильно поднимая Генку с земли.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук Генкӑна хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ те: — Генка, Генка! Таратпӑр! Пире вӗлереҫҫӗ! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Васек схватил Генку за плечи и с отчаянием закричал: — Генка, Генка! Бежим! Нас убьют!

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрарӑмсем хыҫне кӗрсе тӑнӑ Костичка ним тума пӗлмен Генкӑна тытса тӑма тӑрӑшать.

Загороженная женщинами, Костичка силилась удержать обезумевшего Генку.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем ҫатан урлӑ каҫрӗҫ те Генкӑна шыранӑ май халӑхпа хутшӑнса кайрӗҫ.

Мальчики перебрались через плетень и незаметно затесались в толпу, разыскивая Генку.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫынсем хушшине хӗсӗнсе кӗмелле те Генкӑна шыраса пӑхмалла…

— Надо затесаться туда, между хлопцами… поискать Генку…

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпир Генкӑна шырама каятпӑр!

Мы за Генкой идем!

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed