Шырав
Шырав ĕçĕ:
Инкек ҫинех ку сысни вӑрҫӑра вилнӗ Афонька Озеров маткин — хаяр та чараксӑр чӗлхеллӗ Анюткӑн пулчӗ.На беду принадлежал он Анютке, вдове Афоньки Озерова, — бабе злой и не в меру длинноязыкой.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Маныцковӑн, Афонька Озеровӑн, Евлантий Калиникӑн, Лиховидовӑн, Ермаковӑн тата ытти казаксен те ҫемйисем тӑлӑха юлчӗҫ.
I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Афонька Озеров вӗсем ҫинелле икӗ граната ывӑтса ячӗ, анчах иккӗшӗ те, ҫав каркаланчӑксем ҫине ӳксе, каялла ывтӑнса ҫурӑлчӗҫ.Две гранаты, кинутые Афонькой Озеровым, разорвались, отскочив от сетки.
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Ҫавӑн чух тин шатра питлӗ Афонька Озеров, Иван Алексеевича аллинчен тытса, пӑшӑлтатса каларӗ:Тут только щербатый Афонька Озеров, лапая руку Ивана Алексеевича, шепотом сказал:
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Вӗсем: хулсӑр Шамиль Алексейӗн шӑллӗсем — Мартынпа Прохор, Моховсен вутлӑ арманӗнче машинистра ӗҫленӗ Иван Алексеевич, ҫӗвӗк питлӗ Афонька Озеров, хутор атаманӗ пулнӑ Маныцков, Шамильсен уксах ураллӑ кӳрши — Евлантай Калинйя, лӳппер те тӑсланкӑ казак Борщев, кӗске мӑйӑхлӑ Захар Королев, упа сӑнлӑрахскер, тата пӗтӗм сотньӑна ахӑрттарса култаракан Гаврил Лиховидов.
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
— Сӳпӗлтететӗн! — татӑклӑн персе ячӗ Афонька.
5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Хохолсем вӗсем питӗ хаяр, — тӑрӑхласа илчӗ Афонька Озеров.— Хохлы, они огромадно сердитые, — усмехнулся Афонька Озеров.
5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Астутарам эппин: Островнов та, Афонька та, Люшня та, тата пӗр ҫирӗм ҫын.Так я тебе напомню: и Островнов, и Афонька-кладовщик, и Люшня, и ишо человек двадцать.
X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
- 1