Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Атарщиков (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Хыҫалти взводри икӗ казак Атарщиков ӳкнӗ вырӑнтан таврӑнаҫҫӗ.

Двое казаков последнего взвода возвращаются от места, где упал Атарщиков.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков, аллисемпе сарлакан хӑлаҫланса, кӑкӑрӗнчен такам чышса янӑ пек, ҫурӑмӗпе ҫӗр ҫине лаплатса ӳкет, урисене вӗттӗн силлентерсе, чул сарнӑ ҫул ҫинче тапаланать, ури ҫине тӑма хӑтланать.

Атарщиков широко взмахивает руками и, запрокидываясь, падает на спину, мелко сучит ногами, бьется о мостовую, пытается встать.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков сотня хыҫҫӑн хӑвӑрт ҫиҫкӗнсе килет; пичӗ савӑнӑҫлӑ кулӑпа выляса чӗтрени аякранах паллӑ.

Атарщиков быстро настигает сотню, издали видно, как на лице его дрожит улыбка.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков вӑл, виҫҫӗмӗш сотня командирӗ.

— Это — Атарщиков, командир третьей сотни.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков тарлӑ ҫамкине тутӑрӗпе шӑлчӗ; ӗшенчӗклӗн усӑннӑ куҫӗсене мӑчлаттарса, сӗтел ури ҫинче хӗвел шевлисен вӗлтӗркке ҫупкӑмӗ черченкӗллӗн сиккелесе чӗтреннине сӑнарӗ.

Атарщиков вытирал платком потный лоб, устало опущенные глаза его, часто моргая, следили за солнечным зайчиком, трепетавшим на ножке соседнего столика.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков, тухса кайма тесе, каялла ҫаврӑнчӗ, анчах ҫав вӑхӑтра икӗ дама хушшинче ларакан яка тумланнӑ кӳпшек господин, офицерсем ҫине куҫ илмесӗр пӑхса ларнӑскер, сӗтел хушшинчен тухрӗ те Листницкипе Атарщиков патне йӑпӑртатса утса пычӗ, шӗлепкине ҫӗпӗҫҫӗн ҫӗклесе тытрӗ.

Атарщиков уже повернулся было уходить, но от столика у окна поднялся внимательно глядевший на них брюзглый, хорошо одетый господин, сидевший в обществе двух дам, подошел, вежливо приподнимая котелок.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Юрать пулӗ, — килӗшрӗ Атарщиков.

— Пожалуй, — согласился Атарщиков.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков ҫинчен шухӑшланӑ май, Листницкий пӗртен пӗр ҫакна ҫеҫ тавҫӑрса илме пултарчӗ: Атарщиков халӗ хӑйӗн чунӗнче тӑвӑлса тулнӑ хирӗҫӳсене татса памалли тӗрӗс ҫула шыраса асапланать, казакла туйӑмсене большевикла шухӑшсемпе ҫыхса хурса сыпӑнтарма хӑтланать.

В данном случае, думая об Атарщикове, он догадывался лишь об одном — что тот мучительно ищет выхода из создавшихся противоречий, увязывает казачье с большевистским.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах Атарщиков, нумай-нумай ҫынсем хӑйсен чӑн-чӑн сӑн-сӑпатне ыттисенчен пытарнӑ пекех, вӑрттӑн шухӑшӗсен витӗр курӑнман чаршавне пӗр уҫӑ вырӑн юлми карса хунӑ.

Но Атарщиков наглухо запахивал ту непроницаемую завесу, которую привычно носит большинство людей, отгораживая ею от чужих глаз подлинный свой облик.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков хӑйӗн чунне ҫынсене уҫса кӑтартмасть, каласа ҫитермен шухӑшӗсене никама пӗлтермесӗр ӑшӗнче тытса усрать.

Атарщиков был замкнут, вынашивал невысказанные размышления.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Август пуҫламӑшӗнче, пӗр тӑптӑм уяр ҫанталӑклӑ кунхине, Листницкипе Атарщиков хула тӑрӑх ҫӳреме тухса кайрӗҫ.

Уже в первых числах августа, в погожий солнечный день, Листницкий пошел однажды с Атарщиковым по городу.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков хӑйӗнчен тек пӗр сӑмах та хушса каламарӗ, ырӑ каҫ сунчӗ те пӳлӗмрен тухрӗ.

Атарщиков пожелал спокойной ночи, так и ушел, не сказав больше ни слова.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапла пулчӗ те: Атарщиков сӑмси витӗр темскер мӑкӑртатрӗ те вӑрахчен шарламасӑр ларчӗ.

Так и произошло: Атарщиков что-то промычал невнятное, долго сидел молча.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий хӑйӗн сӑмахӗсем ҫитес ҫӗре ҫитмессе тата ӗнтӗ Атарщиков халь хӑйӗн чун-чӗрин вӑрттӑн ҫӑрине тӑнчах питӗрсе лартасса сиснӗ ҫӗртех хыпӑнса каларӗ.

Листницкий говорил, подсознательно чувствуя, что слова его не доходят до цели и что Атарщиков сейчас закроет перед ним створки своей душевной раковины.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков Листницкий выртакан кравать хӗррине пырса ларчӗ те, ҫаврака та тӗреклӗ кӑкӑрӗ ҫумӗнчи тӗссӗр кӑвак подтяжкине хыпашласа, пӑшӑлтатса калаҫма пуҫларӗ:

Атарщиков подсел на койку Листницкого, теребя голубые вылинявшие подтяжки на выпуклом заслоне груди, зашептал:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков, пӳрнисене чӗркуҫҫийӗ ҫине хӗреслесе хурса, юрра ҫӗкленӳллӗ ҫинҫе сасӑпа шӑрантарчӗ.

Атарщиков, скрестив на коленях пальцы, на высоких тонах вел песню.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лӑп ҫынсем тухса каяс умӗн Атарщиков Долговпа темскер пӑшӑлтатса илчӗ те хыттӑн пӗлтернӗ:

И уже совсем перед концом Атарщиков, пошептавшись с Долговым, крикнул:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпир, ав, ҫав калчасене таптаса ним юлми ҫунтарса ярас вырӑнне, вӗсем чашкӑрса ӳснипеле йӑпанса ларатпӑр! — кӑшкӑрчӗ Атарщиков.

— А мы любуемся на всходы вместо того, чтобы вытоптать их и выжечь дотла! — крикнул Атарщиков.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ас туса тӑма хушатӑп, господа: пирӗн шӑпах халӗ, Атарщиков калашле, казаксене чӑн-чӑн лару-тӑру ҫинчен чӑтӑмлӑн ӑнлантарса пама тытӑнмалла.

— Прошу запомнить, господа, что наша работа сейчас должна сводиться вот именно, как сказал Атарщиков, к разъяснению казакам истинного положения вещей.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗнле ӗнтӗ, господа офицерсем? — ҫӗкленӳллӗ сасӑпа кӑшкӑрса ыйтрӗ Атарщиков.

— Так как же, господа офицеры, атаманы? — приподнятым голосом воскликнул Атарщиков.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed