Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлса (тĕпĕ: шӑл) more information about the word form can be found here.
Бригада килкартине тасатнӑ, шӑлса тирпейленӗ.

Подворье бригады было убрано, расчищено и подметено.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ниловна, Сергей ҫумне ларса, аллипе ун ҫӳҫне шӑлса, ӑна куҫӗнчен пӑхрӗ:

Ниловна прижалась к Сергею, гладила рукой его чуб и смотрела ему в глаза.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн кӳрши Виктор ҫине пӑхкаласа илет те питӗ тӑрӑшса тем ҫырать, вал хутран-ситрен тарланӑ ҫамкине тутӑрпа шӑлса илет: «Эх, мур илесшӗ, йывӑр-ҫке!» — тенӗ пекех туйӑнать Пӗр ҫамрӑк каччӑ, ҫӑварне кӑшт уҫса, Виктор каланине кулӑшла юмах итленӗ пек итлесе ларать.

Его сосед посматривает на Виктора и что-то записывает с таким усилием, что ему время от времени приходится быстрым движением вытирать взмокший лоб, и этот жест как бы говорит: «Эх ты, черт побери, как трудно!» Молоденький паренек слушает Виктора с чуть приоткрытым ртом и с такими светящимися глазами, точно ему рассказывают занятную сказку.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Юрать, — терӗ Прохор, хӑй кубанкине хыврӗ те тарланӑ пуҫне шӑлса илчӗ.

— Могу! — решительно заявил Прохор, снял кубанку и погладил ладонью вспотевшую лысину.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич кӗчӗ, алӑк патӗнче кӗрӗк ҫумне ҫыпҫӑннӑ типӗ курӑк ҫулҫисене шӑлса тӑкрӗ.

Вошел Тимофей Ильич, стряхивая на пороге прилипшие к полушубку сухие листья.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Йывӑр ӑна, шуйттана, ҫӗнмешкӗн, — терӗ Атаманов, пичӗ ҫинчи тарне аллипе хӑвӑрт шӑлса.

— Трудно ее, чертяку, оседлать, — сказал Атаманов и быстрым движением руки смахнул с лица пот.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Голубева шӑрт пек ҫӑра симӗс калчана аллипе шӑлса илчӗ те Сергей ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхрӗ.

Голубева погладила рукой густую щетку игольчатых ростков.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр самант Тимофей Ильич ним чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан ҫӗлӗкне васкаса хыврӗ, кӑвакарнӑ ҫӳҫне алтупанӗпе шӑлса якатрӗ те халӑх умӗнче пуҫ тайрӗ, вӑл хумханни палӑрсах тӑчӗ.

Некоторое време Тимофей Ильич стоял молча, потом быстро снял шапку, разгладил седые волосы ладонью, после чего преклонился перед толпой, видно было его волнение.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тимофей Ильич, эпӗ сирӗн пата кӗрсе тухрӑм, — терӗ Еременко, алтупанӗпе тарлӑ ҫамкине шӑлса.

— Тимофей Ильич, а я к вам забегал, — заговорил Еременко, вытирая ладонью нагретый лоб.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Алӑк патӗнче таканланӑ аттисем ҫинчи юра шӑлса кӗмсӗртетнӗ чух вӑл бурка аркипе таза йӑвантарса ячӗ…

У порога он гремел коваными сапогами, очищая снег, полой бурки опрокинул таз…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӗри кӗнекесем илсе килчӗ, — терӗ Паша аппа, Сергей ҫинчен юра шӑлса антарса, — тепри кӗнекесӗрех килчӗ…

— Была одна с книгами, — отвечала тетя Паша, сметая с Сергея снег, — а другая пришла без книг.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кондратьев юри чӳрече умне пырса, пӑрланнӑ кантӑка тутӑрпа шӑлса, пӑхрӗ.

Кондратьев заметил в его глазах грустную тоску, подошел к окну, протер платком стекло и стал смотреть.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Апла, апла… — Федор Лукич аллипе хыртарнӑ пуҫне шӑлса илчӗ.

— Так, так… — Федор Лукич погладил ладонью свою стриженую голову.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Виктор, ҫӗлӗкне хывса, йӗпеннӗ ҫӳҫне аллипе шӑлса якатрӗ.

Виктор снял шапку и пригладил пальцами влажные волосы.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ав Родниковскисем шӑваҫҫӗ, — терӗ Савва, ҫаннипе кантӑка шӑлса.

— А вот и родниковцы ползут, — сказал Савва, протирая рукавом стекло.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Виктор Ирина аллинчен пушӑ илчӗ те вӑкӑрсен хӳри ҫинчи юра шӑлса антарма пуҫларӗ.

— Виктор взял из рук Ирины кнут и стал сбивать комочки снега на хвосте у быка.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лукерья Ильинишна тӑчӗ те, тутисене тутӑрпа шӑлса, пуху лӑпланиччен кӗтрӗ:

Поднялась Лукерья Ильинишна, вытерла платочком губы, подождала, пока собрание успокоится.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пасаршӑн пулса ун пек инҫе сӗтӗрӗнсе ҫӳретӗп-и, — хӗрарӑм ал тупанӗпе тутине шӑлса илчӗ.

— На базар бы не потащилась в такую даль, — женщина тыльной стороной ладони вытерла губы.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Аранах кӗтсе илтӗмӗр, — терӗ Ҫемен, тарланӑ питне кӗпе ҫаннипе шӑлса.

— Наконец дождались, — сказал Семен, вытерев рукавом потное лицо.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Анне, — терӗ Сергей, одеколонпа йӗпетнӗ питшӑллипе питне шӑлса, — эсӗ мана ӗненме пултаратӑн-и?

— Мамо, — сказал Сергей, вытирая полотенцем смоченное одеколоном лицо, — вы можете мне поверить?

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed