Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павел the word is in our database.
Павел (тĕпĕ: Павел) more information about the word form can be found here.
Суворов патне виҫӗ лаша кӳлнӗ лавпа ҫамрӑк офицер ҫитнӗ, вӑл фельдмаршал валли Пӗрремӗш Павел императортан пилӗк пичетлӗ пакет илсе килнӗ.

Прибыл к Суворову на тройке молодой офицер, привез фельдмаршалу пакет за пятью печатями от самого государя императора Павла Первого.

Пакет // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Павел Иванович, пӑхӑр-ха ҫак субъект ҫине.

— Павел Иванович, посмотрите на сего субъекта.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Павел Иванович, парӑр-ха чернильнӑй кӑранташ, — ҫывӑхрах, алӑк умӗнчех, хӑйкӑлтатса илчӗ мухмӑрлӑ сасӑ.

— Павел Иванович, дайте чернильный карандаш, — близко, у двери, хрипел похмельный голос.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ иккӗмӗшне Павел Степанович Алдахина суйланӑ — халиччен вӑл ахаль секретарь пулнӑ, ун вырӑнне пирӗн Нецветовӑна ҫирӗплетрӗҫ…

Так теперь вторым избран Алдахин Павел Степанович; был он до этого просто секретарем, а на его место утвердили Нецветову…

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Павел Павлович, лаша ҫинчен анса, хӗрсен аллинчи вӗрене тыт-ха.

Павел Павлович, слезай с коня и бери у девок налыгач!

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Машинӑран тухсан, Кондратьев юланутҫӑсем ҫине тимлӗнрех пӑхрӗ те ирӗксӗрех кулса илчӗ: лашасене утланса Хворостянкинпа Павел Павлович Алешкин тӑраҫҫӗ.

Выйдя из машины, он присмотрелся к всадникам и усмехнулся, — на конях сидели Хворостянкин и Павел Павлович Алешкин.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Павел Павлович, ку ӗҫ мӗне юрӑхлӑ-ха!..

— Павел Павлович, ну куда это годится!

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Павел Павлович Алешкин — чылай ҫула ҫитнӗ арҫын, самӑрскер, унӑн чакӑр куҫӗсем яланах савӑнӑҫлӑ, вӑл табак туртаканскер, анчах унӑн яланах тап-таса хырнӑ пичӗ туртман ҫынсенни пекех тулли та сывлӑхлӑ.

Павел Павлович Алешкин был мужчина пожилой, грузный, с серыми глазами; он курил, но лицо у него, всегда чисто выбритое, было таким свежим, какое бывает чаще всего у людей некурящих.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Павел Павлович, чӑн та, кирлӗ мар, чӑн та, ҫакна туманни авантарах, — хевтесӗррӗн тархасларӗ ӑна Ромашов.

— Павел Павлович, право ж, не стоит, право же, лучше не нужно, — бессильно умолял его Ромашов.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Кирлӗ мар, Павел Павлович, кӑлӑх япала, — йӑвашшӑн чарчӗ ӑна Ромашов.

— Будет, Павел Павлович, не стоит, — слабо останавливал его Ромашов.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Мӗн тума ку, Павел Павлович?

— Зачем это, Павел Павлович?

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ну, пулнӑ, пулнӑ, Павел Павлович, — йӑвашшӑн хирӗҫлерӗ Ромашов, — мӗн кӑлӑххӑн хавхаланмалла-ха?

— Ну, будет, будет, Павел Павлович, — слабо сопротивлялся Ромашов, — к чему телячьи восторги?

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫапах та сыв пулӑр, Павел Павлыч.

Однако прощайте, Павел Павлыч.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Веткин ӑна, мундирлӑ мӑшӑр илнӗ тесе, хут ҫырса панӑ, чӑннипе вара тавҫӑруллӑ Павел Павлович ҫӗвӗҫрен мундир мар, вӑтӑр тенкӗ укҫа халлӗн илнӗ.

Он взял от Веткина расписку в получении мундирной пары, но на самом деле изобретательный Павел Павлович получил от портного не мундир, а тридцать рублей наличными деньгами.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пултараймастӑп, Павел Павлыч.

— Не могу, Павел Павлыч.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Павел Павловичӑн мӑйӑхӗ шуххӑн тӑрмаланнӑччӗ, шукӑльлӑхшӑн хӗррисене пусса лапчӑнтарнӑ карттусӗ, маттуррӑн тайӑлса, хӑяккӑн ларнӑччӗ.

Усы у Павла Павловича были лихо растрепаны, а фуражка с приплюснутыми на боках, для франтовства, полями ухарски сидела набекрень.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эпӗ вӗт нимӗн те пӗлместӗп, нимӗскер те каламастӑн, Павел Павлыч, — хурлӑн та йӑвашшӑн хирӗҫлерӗ Ромашов, — эпӗ нимӗн те, нимӗн те пӗлместӗп.

— Я ведь ничего не знаю и не говорю, Павел Павлыч, — жалобно и кротко возразил Ромашов, — я ничего, ничего не знаю.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Кичем мана, савнӑ Павел Павлыч, — салхун тавӑрчӗ Ромашов.

— Скучно мне, милый Павел Павлыч, — тоскливо произнес Ромашов.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫук, ҫук, нимӗскер те ан калӑр, Павел Павлыч.

Нет, нет, не говорите ничего, Павел Павлыч.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Итлесемӗр-ха, Павел Павлыч, ку вӗт служба мар, ку — темӗскерле ирсӗрлӗх-тискерлӗх! — тарӑхнипе те кӳреннипе макӑрас пекех кӑшкӑрса ячӗ Ромашов.

— Да послушайте, Павел Павлыч, это же ведь не служба, это — изуверство какое-то! — со слезами гнева и обиды в голосе воскликнул Ромашов.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed