Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлса (тĕпĕ: шӑл) more information about the word form can be found here.
Хӗрарӑм ӑна аллипе шӑлса илчӗ, пӗр утӑм чакса тӑчӗ.

Вдова смахнула его движением руки, ступила шаг назад.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, тутине шӑлса, ал тупанӗ ҫине пӑхса илчӗ, унтан йӗмӗ ҫумне сӑтӑрчӗ.

Он вытер губы рукой, посмотрел на ладонь и вытер ее о штаны.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗрӗк пиншаклӑ ҫын, хӑшӑлтатса сывласа, аллипе ҫӳҫне шӑлса илчӗ, хул калаккисене хускатма тӑчӗ те ыратса кайнипе ҫавӑнтах пит-куҫне пӗркелентерчӗ.

Человек в теплушке, задыхаясь, провел рукой по волосам, попробовал шевельнуть лопатками и сморщился от боли.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тен, эппин, ашӑпа чупас? — ыйтрӗ Григорий, куҫ хӑрпӑкӗсем ҫумне ҫыпҫӑнакан юр пӗрчисене шӑлса илсе.

— Может, рысью побечь? — спросил Григорий, смахивая с ресниц налипающие снежинки.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Унтан тарланӑ ҫамкине ҫӗлӗкӗпе шӑлса боецсем еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ:

— Потом вытер папахой потный лоб и повернулся к бойцам:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫывӑхри тӑкӑрлӑка кӗрсе тарма ӗлкӗриччен виҫҫӗшне пульӑсем лашисем ҫинчен шӑлса ӳкерчӗҫ.

Трое из них, не доскакав до ближайшего переулка, были пулями сбиты с лошадей.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка чунӗ вӗчӗрхеннӗрен килсе капланнӑ мӗскӗн куҫҫульпе макӑрса ячӗ, куҫне ҫаннипе шӑлса илсе, ятлаҫса кӑшкӑрчӗ:

Дуняшка заплакала скупыми, злыми слезами, вытирая глаза рукавом, выкрикнула:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ирхине сакӑр сехет ҫитнӗ чух Аксинья кӑмакаран кӑвар туртрӗ, хӗрелсе кайнӑ тарлӑ питне саппунӗпе шӑлса илсе, сак ҫине ларчӗ.

Часам к восьми утра Аксинья загребла жар в печи, присела на лавку, вытирая завеской раскрасневшееся, потное лицо.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӗнер ҫине улӑхса ларатӑп ҫеҫ, каллех мана ҫил вӗҫтерсе кайнӑ пек шӑлса пӑрахать.

Только сяду в седло, и сызнова меня — как ветром сдует.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑнӑхнӑ йӑлапа Аксинья тӗкӗр ҫине пӑхса илчӗ те, тӗттӗмре хӑй сӑнне курмарӗ пулин те, ҫав-ҫавах ҫӳҫне майласа тӳрлетрӗ, ҫӳхе пурҫӑн кофтӑн кӑкӑр тӗлӗнчи хутланчӑкӗсене шӑлса якатрӗ, унтан чӳрече патне иртсе, ӗшенчӗклӗн сак ҫине ларчӗ.

По привычке Аксинья заглянула в зеркало, и хоть в темноте и не видела своего отражения, все же поправила волосы, разгладила на груди сборки муслиновой кофточки, потом прошла к окну и устало опустилась на лавку.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пиччӗшне темле те юрама тӑрӑшрӗ вӑл: чӗркуҫҫийӗсем ҫине таса алшӑлли пырса хучӗ, йӳҫӗтнӗ арпус турилккине ҫывӑхарах шутарса пачӗ, пӗр пилӗк хутчен стакана шӑлса илчӗ…

Она не знала, как угодить брату: положила ему на колени чистый рушник, придвинула тарелку с соленым арбузом, раз пять вытерла стакан…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем, сутса пуяс тесе, Российӑран пӗтӗм сахӑрпа тӑвара пин-пин пӑтшарӑн шӑлса тухса кайнӑ, малтанах Крыма, унтан, пӑрахутсем ҫине тиесе, ют ҫӗршывсене ӑсатнӑ, — терӗ Мишка, куҫӗсене чалкӑштарса.

Они все запасы сахару и соли, огромные тыщи пудов, собрали со всей России и увезли ишо загодя в Крым, а там погрузили на пароходы и — в другие страны, продавать, — блестя глазами, говорил Мишка.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, тӑна кӗрсе, куҫҫульпе йӗпеннӗ питне аллипе шӑлса илчӗ те, ҫавӑн хыҫҫӑн нумайччен сывлӑш ҫавӑраймасӑр асапланса, вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн анкӑ-минкӗллӗн ансухланса выртрӗ.

Ильинична очнулась, провела рукой по мокрому от слез лицу и после долго лежала, мучаясь от жесточайшего приступа удушья, временами впадая в беспамятство.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Аксинья хуҫалӑхри ӗҫсемпе аппаланма тытӑнчӗ: бахчара арпус лартрӗ, пӳртне тӑмпа шӑлса шуратрӗ, хӑех — пултарнӑ пек — сарай тӑррине юлашки улӑма витсе майларӗ.

После сева Аксинья принялась за хозяйство: посадила на бахче арбузы, обмазала и побелила курень, сама — как сумела — покрыла остатками соломы крышу сарая.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка куҫне тутӑр вӗҫӗне шӑлса илчӗ, йӑлӑннӑ пек сасӑпа каларӗ:

Дуняшка вытерла кончиком платка глаза, попросила:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксиньйӑпа сывпуллашнӑ чух путишле ватӑ мыскараҫӑ ун ҫине хӗрес хучӗ те куҫӗ кӗтмен ҫӗртен шывланчӗ, анчах куҫҫульне йӑпӑрт шӑлса илсе, яланхи йӑлипе шӳтлесе каларӗ.

Прощаясь с Аксиньей, старый балагур и весельчак перекрестил ее и неожиданно прослезился, но тотчас же смахнул слезы, с обычной для него шутливостью сказал:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр ҫавнашкал маттурӗ ман куҫ умӗнчех ҫапла виҫӗ калмӑка тураса тӑкрӗ, унтан хӗҫне лаша ҫилхи ҫумне шӑлса илчӗ те, пирус чӗртсе, ман пата пычӗ, ыйтать хайхискер: «Эсӗ мӗн, мучи, куҫна чарса пӑхатӑн? — тет. — Кирлӗ-и, санне те пуҫна касса татам?»

При мне один такой молодец трех калмыков зарубил, а потом шашку вытер об конскую гриву, достал папироску, закурил, подъезжает ко мне, спрашивает: «Ты чего, дед, гляделки вылупил? Хочешь, тебе голову срублю?»

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл жакечӗ кӗсйинчен сӑмса тутрине кӑларчӗ те куҫне шӑлса илчӗ.

Она достала из кармана жакета платок и вытерла глаза.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хӑрах аллипе вӑл тарланӑ ҫамкине шӑлса илчӗ, тепринпе пилӗкӗнчен тытрӗ.

Одной рукой он вытирал вспотевший лоб, а другой поглаживал поясницу:

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӗр вунӑ улма ҫисе ярсан мӑйӑхне шӑлса илчӗ, вӗренӗ шыв тултарнӑ куркине тытрӗ те пурсӑмӑр ҫине те пӑхса илчӗ:

Съев с десяток картошек, он обтер усы, взял кружку с кипятком и медленно оглядел всех нас:

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed