Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшласа (тĕпĕ: кӑшла) more information about the word form can be found here.
Малта Шендель офицер пырать; ӑна Залесскири Карп Савельевичӑн Полкан ятлӑ йытти кӑштах кӑшласа вӗлермен.

Впереди ехал Шендель — тот самый офицер, которого в Залесском чуть не загрыз Полкан Карпа Савельевича.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Михӗсенчен пӗрне кӑшласа шӑтарнӑ, шӑтӑкӗнчен урайне кӗрпе юхса тухнӑ.

Один из них был прогрызен внизу, и крупа высыпалась из него на пол.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Тӗпсакайӗнче кӑшласа шӑтарнӑ шӑтӑксем пур.

В потолке подполья были прогрызены дырки.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Йывӑҫ хупписем кӑшласа ҫисе тӑранчӗ те хӑрушӑ вырӑнтан татах малалла чупрӗ.

Мышонок наелся горькой коры с куста и снова побежал — подальше от страшного места.

Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Фомин, кӑшласа пӗтернӗ шӑмма аяккалла ывӑтса, аллисене бурка ҫумне сӑтӑрчӗ.

Фомин отбросил обглоданную кость, вытер о бурку руки.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Текех ман сана усрама юрамасть, пӗрре арӑм кӑшласа ярать, унтан тата Совет хыпашласа пӗлесрен те хӑратӑп.

Мне больше тебя держать нельзя, тут-таки баба одолевает, а тут опасаюсь, как бы Совет не прознал…

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Художник темле карикатура ӳкерет, редакторӗ вара, куҫхаршине антаркаласа, ручка вӗҫне кӑшласа ларать: умӗнче тетрадь хучӗ выртать, сӑввине ҫырса пӗтереймен.

Художник рисовал карикатуру, а редактор, хмуря брови, грыз кончик ручки: перед ним лежал тетрадочный листок с недописанными стихами.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Лайӑх шӑмма кӑшласа пӗтерме кирлӗ чухлех нумай вӑхӑт иртнӗ; кӑшкӑрни илтӗнмен урӑх.

Прошло немного времени, сколько его требуется на то, чтобы обглодать хорошую кость; крик не повторялся.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ҫитермелле-ҫке-ха лашана, атту вӑл пӗтӗм сырӑша кӑшласа пӗтернӗ.

Надо же коня кормить, а то все ясли прогрыз.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Взвод командирне черетсӗр-мӗнсӗр мана заставӑсемпе хуралсене яртарать, нарядсем витри-витрипе, пӑрҫа сапнӑ пек, ман ҫине тӑкӑнаҫҫӗ, кӗскен каласан, эппин, чӗрӗллех кӑшласа ярать мана, йӗксӗк!

Велит взводному без очереди меня в заставы и караулы посылать, наряды на меня сыплются, как горох из ведра, ну, словом, съедает меня, стерва, поедом!

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Арӑмӗ чӗрӗлле кӑшласа ярать ӑна.

Ему баба все уши прожужжит!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникей чӑх шӑммисене кӑшласа тухрӗ, ывӑҫ тупанӗпе тачка тутисене шӑлчӗ, пӗр-икӗ минут конюх ҫинӗ пӑхрӗ.

Аникей обглодал все косточки, вытер ладонью мясистые губы и минуты две глядел на конюха.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗме хӑнӑхманнипе куҫӗпе чылайччен нимӗн те уйӑраймарӗ, юлашкинчен курчӗ: сарса хунӑ кивӗ сӗтел ҫитти ҫинче ҫур бутылка сӑмакун ларать, ҫатма ҫинче кӑмпӑсланса кайнӑ ӑшаланӑ ҫӑмарта пур, шӑшисем ҫурри кӑшласа пӗтернӗ ҫӑкӑр татӑкӗ выртать; чӳлмекне йывӑҫ ывӑспа ҫӑтӑ хупса хунӑ…

Не освоившиеся с темнотой глаза его долго ничего не различали, наконец увидели: на разостланной старенькой скатерти стояла полбутылка с самогоном, сковорода с заплесневелой яишней, лежал наполовину съеденный мышами кусок хлеба; корчажка плотно накрыта деревянным кружком…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Турӑ хӑтартӑр та — Наталья пӗлес-тӑвас пулсан, мана ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитиччен кӑшласа ярать…

Не дай и не приведи бог — узнает Наталья, да она меня с ног и до головы…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлисене кӑшласа ярсанах мир тӑватпӑр!

— Прогоним красных и замиримся.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевичпа Мишкӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене тӑнларӗ, ыйтусемпе пӳлчӗ, мундштукне кӑшласа кӑтӑртаттарчӗ, унтан, шуҫӑм ҫути килес умӗн, пирусне фланельрен ҫӗлетнӗ таса мар кӗпе ҫине ӳкерсе, сисмесӗрех ҫывӑрса кайрӗ.

Он слышал путаные рассказы Иван Алексеевича и Мишки, вставлял вопросы, грыз мундштук и уже перед зарей незаметно уснул, уронив папиросу на фланелевую грязную рубаху.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашкӑр кӑшласа кайнӑ тейӗн!

Волк погрыз, можно сказать!

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн чух курчӗ те вӑл Мальбрук йӑх тӑсас хӑватлӑ инстинкт туртнипеле чӗлпӗре кӑшласа татса ут станӗнчен тухнине.

Он стал свидетелем того, как Мальбрук, управляемый могучим инстинктом продолжателя рода, перегрыз чембур, выскочил из станка.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кур акӑ ҫак эсреле — хулпуҫҫине юн тухиччен кӑшласа пӗтерчӗ, ҫапах, кашкӑр ами пек, сасӑ кӑлармасӑр вилчӗ.

— Глянь вот на этого черта — плечо себе до крови надкусил и помер, как волчуга, молчком.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ вӑл, кун-ҫулӗ татӑласси ҫинчен шухӑшланӑ чух, ӗлӗкхи пек, ҫурӑм тӑрӑх уҫӑмсӑр ҫӳҫенӳ хумӗ сӑрӑлтатса чупнине, чуна йывӑр хуйхӑ кӑшласа тӑнине нимӗн чухлӗ те туймарӗ.

Он не ощущал, как бывало, невнятной дрожи вдоль позвоночного столба, сосущей тоски при мысли о том, что у него отнимут жизнь.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed