Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачаранпах the word is in our database.
ачаранпах (тĕпĕ: ачаранпах) more information about the word form can be found here.
Ачаранпах астӑватӑп-ха: пыл хурчӗ е шӑна, хӑйсене кӑштах хӑратсан, ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарать те сывлӑшра пӗчӗк ҫаврашка тӑвать, унтан каллех малтан ларнӑ вырӑнах пырса ларать.

— С детства помню, как взлетает вспугнутая пчела или муха и, описав маленький круг, садится на прежнее место.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Пӗрре Володя Дубининпа Ваня Гриценко, Любкинпа пӗрле ҫӳлти ярусӑн галерейӗсем тӑрӑх дозорта ҫӳренӗ чух, ҫав паллӑ, ачаранпах асра юлнӑ, Кивӗ Карантин ҫыннисем хушшинче усал сӑмах ҫӳрекен штольня патне пырса тухрӗҫ.

Как-то раз Володя Дубинин и Ваня Гриценко, вместе с Любкиным обходя дозором галерею верхнего яруса, приблизились к той самой знаменитой штольне, которая была памятна им с детства и пользовалась такой дурной славой у населения Старого Карантина.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ачаранпах.

С детства.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ӑнланса илме те хӗн: ҫӳлте, ачаранпах пӗлнӗ ҫӗр ҫинче, ют ҫынсем утаҫҫӗ.

Трудно было представить, что там, наверху, по знакомой с детства земле уже ходят чужаки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сирӗн ачаранпах культурӑллӑ пурӑнма вӗренес пулать.

Вам уже с детства к культурности приучаться надо.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Мӗншӗн тесен мана ачаранпах: пурнӑҫра чи хакли, чи тӗппи — служба, унта хырӑм та тутӑ, тумӗ те лайӑх, — тесе ҫирӗплетнӗ ҫине-ҫинех, халӗ те мӗнпур ҫӗрте ҫапла калаҫҫӗ Философи, теҫҫӗ вӗсем, ниме тӑман япала, ку вӑл ӗҫсӗр аптӑранисемпе тӑрӑшуллӑ амӑшӗ еткерлӗх хӑварнисемшӗн ҫеҫ аван.

Потому что мне с детства твердили и теперь все кругом говорят, что самое главное в жизни — это служить и быть сытым и хорошо одетым, а философия, говорят они, это чепуха, это хорошо тому, кому нечего делать, кому маменька оставила наследство.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӑн та, тумланса ҫӳреме вӗренменскере, тумтир малтан кансӗрленӗ пек туйӑнчӗ пулмалла, мӗншӗн тесен вӑл ачаранпах ҫаппа-ҫарамас ҫӳренӗ; пуринчен ытла ӑна йӗм чӑрмантарать.

Правда, с непривычки ему было неловко в одежде, так как он всю жизнь ходил голым; особенно мешали ему штаны.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл мӗн ачаранпах хӑйӗн ӑсӗпе палӑрса тӑнӑ: нумай вуланӑ, лайӑх вӗреннӗ, темиҫе чӗлхе пӗлнӗ, йывӑр та кӑткӑс ыйтусене тӗрӗс ӑнланнӑ.

Help to translate

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Мана ачаранпах кам-кам кӳрентермен-ши!

Меня сызмальства кто только не забижал!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ирхи апат-ҫимӗҫ пӗҫернӗ хыҫҫӑн хутор ҫинче ҫаплах кизекӗн йӳҫӗкрех тӗтӗмӗ ҫакӑнса тӑрать, вӑшӑл-вӑшӑл вӗрекен ҫил ҫул ҫинчи чечеке ларнӑ мӑянӑн тутлӑ шӑршине хумхатать, выльӑх картисем тӗлӗпе иртсе пыракан мучи хӑй ачаранпах пӗлекен ӗне тислӗкӗпе сӗт шӑрши ҫапнине туять.

Над хутором после утренней стряпни все еще стлался горьковатый кизячный дымок, легкий ветер шевелил над дорогой пресный запах цветущей лебеды, а от скотиньих базов, мимо которых проезжал дед Щукарь, тянуло знакомым с детства запахом коровьего навоза и парного молока.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ ӑна ачаранпах пӗлетӗп, эп астӑвасса вӑл пӗрмаях ҫапла шӑртлӑ.

Я его с мальства знаю, и, сколько помню, всегда он такой нащетиненный.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ, Устин, ачаранпах, ҫапӑҫакан автан пек, пуринпе те тӳпелешетӗн.

Ты с мальства, Устин, со всеми схватываешься, как драчливый кочет.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫуркунне умӗн, юр тӗлӗ-тӗлӗпе ирӗлкелеме пуҫласанах, тӑрисем ҫак кичем, анчах темшӗн вӗсен кӑмӑлне кайнӑ ҫӗр татӑкӗ ҫине вӗҫсе килеҫҫӗ те пӗлтӗрхи хӑрӑк курӑкран йӑва ҫавӑраҫҫӗ, чӗп кӑлараҫҫӗ, вара мӗн хура кӗр ҫитичченех ҫеҫен хире темле чаплах мар, анчах ҫын мӗн ачаранпах юратса итлеме хӑнӑхнӑ юрӑпа савӑнтараҫҫӗ.

На провесне, как только в снегу появлялись первые проталины, жаворонки прилетали на этот скучный, но почему-то облюбованный ими клочок земли, из прошлогодней жухлой травы вили гнезда, выводили птенцов и до глубокой осени радовали степь своим немудреным, но с детства родным для человеческого слуха пением.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мана кӗрешсе ҫӗнтерме ҫӑмӑлах мар, мӗн ачаранпах иртӗнетӗп…

Меня побороть не так-то просто, с детства этим балуюсь…

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӑна вӑл ачаранпах юратса ӳснӗ.

Он ее любил с детства.

Китай халӑхӗн аслӑ писателӗ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 3–7 стр.

Эпӗ ачаранпах харпӑрлӑх таврашне кураймастӑп.

У меня к ней с мальства ненависть.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир санпала ачаранпах туслӑ, — мӗне кирлӗ чин уйрӑмлӑхӗ ҫине пӑхма!

Мы с тобой друзья детства — и к чему тут это чинопочитание!

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Ачаранпах туслӑ терӗмӗр пулать, а сасартӑк ҫавӑн пек вельможасене тухрӑмӑр!

Друг, можно сказать, детства и вдруг вышли в такие вельможи-с!

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Манӑн чи малтанах сире хытарса каламалла пулнӑ: «Эсир йӑнӑшрӑр, сирӗн умра — эсир кӗтсе тата ӗмӗтленсе пурӑннӑ ҫын мар. Тӑхтӑр-ха, вӑл сирӗн умӑра тухса тӑрӗ, эсир вара ун чухне тӑна кӗрӗр; хӑвӑр тунӑ йӑнӑш сире тарӑхтарӗ те, ҫилентерӗ те; ҫак тарӑхупа ҫилӗ ман чӗрене ыраттарӗ», — акӑ мӗн каламалла пулнӑ манӑн, эхер те эпӗ ачаранпах ӑс-пуҫӑмпа малтине курса тӑма пултарнӑ, чунӑмпа хӑюллӑрах, юлашкинчен тата, тӳрӗ кӑмӑллӑрах пулнӑ пулсан…

Мне с самого начала следовало бы строго сказать вам: «Вы ошиблись, перед вами не тот, кого вы ждали, о ком мечтали. Погодите, он придет, и тогда вы очнетесь; вам будет досадно и стыдно за свою ошибку, а мне эта досада и стыд сделают боль», — вот что следовало бы мне сказать вам, если б я от природы был попрозорливее умом и пободрее душой, если б, наконец, был искреннее…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Штольц — ҫурма нимӗҫ пулнӑ, ашшӗ енӗпе ҫеҫ: унӑн амӑшӗ — вырӑс пулнӑ; Штольц православнӑй тӗн тытнӑ; калаҫма та ачаранпах вырӑсла калаҫнӑ; вӑл ҫакна амӑшӗнчен, кӗнекесенчен, университетри аудиторисенче, ялти ачасемпе выляса, вӗсен ашшӗсемпе калаҫса тата Мускаври пасарсенче илтсе вӗреннӗ.

Штольц был немец только вполовину, по отцу: мать его была русская; веру он исповедовал православную; природная речь его была русская: он учился ей у матери и из книг, в университетской аудитории и в играх с деревенскими мальчишками, в толках с их отцами и на московских базарах.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed