Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманта (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

Ридлер аслӑ ҫул патне ҫывхарнӑ чух вӑрманта ҫапӑҫу пырать тесе шутланӑччӗ, халь вӑл, салтаксем хӑйсене мӗнле тыткаланине курсан, кунта нимех те ҫуккине ӑнланса илчӗ.
По тому, как держали себя солдаты, Ридлер понял, что в лесу не бой, как предполагал он, подъезжая к большаку, а «прочесывание».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑрманта тупӑ пени, пулеметсемпе те автоматсемпе тӑкӑртаттарни кӗрлесе ҫеҫ тӑрать, ракетӑсем ҫутатса ҫӳлелле вирхӗнеҫҫӗ.
В лесу стоял гул от тяжелого уханья орудий, татаканья пулеметов и трескотни автоматов; огненно взвивались ракеты.

Вӑрманта, мӗн каласан та, эпир ирӗкре, халӗ ялта хӗрарӑмсемпе стариксем кӑна, ҫитменнине тата нимӗҫсем аллинче…
В лесу мы хоть вольные были, а вместе с бабами да стариками, да еще под немцем…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӗркунне, пӗрремӗш сивӗсем хыҫҫӑн ҫеҫ, ӑна Головлево хресченӗ, вӑрманта аташса кайнӑскер, хурӑн ҫинче ҫакӑнса тӑнине курнӑ.
И только осенью перед первыми заморозками заплутавшийся головлевский крестьянин увидел ее висящей на этой березе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Юлташӗсенчен шӑппӑн пӑрӑнса вӑрманта нумайччен пӗр тӗлсӗр ҫӳрерӗ.
Молча ушла от товарищей и долго без цели, без мыслей ходила по лесу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Тӑхта, — тет мана хӗрача. — Эпир вӑрманта тӗлӗнмелле япала тупрӑмӑр», — тет.
— «Обожди, — тоже просит она. — Мы, — говорит, — в лесу чудо изобрели».

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӑмана ҫӗнӗ вӑрманта лайӑх пурӑнчӗ.
Хорошо жилось неясыти на новом месте.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Ҫамрӑк тӑманасенчен пӗрне валли хӑй ҫуралнӑ вӑрманта вырӑн пулман.
Случилось так, что одной из молодых неясытей не хватило места в том лесу, где она выросла.

Ватӑ тӑманасем ҫӗрле вӑрманта шӑшисемпе вӗҫен кайӑксене тытса татӑксем туса хӑйсен ҫемҫе тӗкпе витӗннӗ выҫӑ чӗпписене тӑрантарчӗҫ.
Старые неясыти ловили ночью в лесу мышей и птиц, разрывали на куски и кормили ими своих голодных пушистых птенцов.

Кӗрхи тӗттӗм каҫ вӑрманта пӗччен ларма савӑнӑҫлах мар.
Не очень-то весело одному в лесу чёрной осенней ночью.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Кам пӗлет, ҫӗрле вӑрманта мӗнле кӗтмен вӑрттӑнлӑхсем курма пулать!
Ведь кто его знает, какие неожиданные тайны можно подсмотреть ночью в лесу у костра!

Акӑ вӑрманта лашасем ҫитерме ҫӳрекен ҫамрӑк Кузя, пӗрре кайсан икӗ-виҫӗ хир чӑххи тытса таврӑнатех.
А вот Кузя-пастушонок нет-нет да и принесёт из лесу, где лошадей пасёт, две-три штуки.

Вӑрманта сӗм тӗттӗм, куҫран чиксен те курӑнмасть.
Темь в лесу — хоть плачь!

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Вӑрманта каллех: Воуу-ууу!.. — тенӗ пек илтӗнчӗ.
Из лесу опять: — Воуу-уу!..

Вӑрманта ик-виҫ хут пени илтӗннӗччӗ.
Слышно было: пальнул раза три.

Каҫсерен вӑрманта кашкӑрсем мӗнле уланине илтетӗн пулӗ.
— Вишь, по ночам волки кругом воют.

Капла ҫапах та вӑрманта пулниех мар ӗнтӗ…
Все-таки не у самого леса…

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Хури вӑрманта ҫаврӑнса ҫӳрерӗ пулас.
Черный, верно, набродил ночью-то в кругу.

Хӑй ҫук чухне вӑрҫрӗҫ ӗнтӗ ӑна: Сысой Сысоич ҫав вӑхӑтра хӑйӗн Зорька ятлӑ йыттипе кунӗпех вӑрманта ҫӳрерӗ.
Заглазно ругали: весь тот день Сысой Сысоич пропадал где-то в лесу с лайкой своей Зорькой.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Кунта, вӑрманта та арифметикӑри пек пулса тӑчӗ, хутшӑнчӗҫ: пӗр мулкач та икӗ ҫӑткӑн кайӑк — виҫҫӗшӗ те вӑрман хӗрринче пурӑнакансем — пӗрле: 1+2=3.
И стало тут в лесу, как в арифметике: сложились один зайчишка и два хищника — все три жителя лесной опушки — вместе: 1 + 2 = 3.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics