Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Атӑл the word is in our database.
Атӑл (тĕпĕ: Атӑл) more information about the word form can be found here.
Мария Александровна Атӑл ҫине анмалли ҫӗрте чарӑнса тӑчӗ.

Мария Александровна остановилась над спуском к Волге.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

…Санра, Атӑл, тӑван халӑх вӑйӗ кӗрлет, — Ирӗке кӑларасшӑн пур вырӑс ҫӗрне.

…В тебе, Волга, сила родная народа, Стремленье к свободе всей русской земли,

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл ҫинчен.

Про Волгу.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл ҫийӗн ытла ялкӑшах мар, тӗтрепе хутӑшнӑ хӗвел ҫӗкленет.

Над Волгой встает солнце, неяркое, затуманенное.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл ҫийӗн ылтӑн, хӗрлӗ, кӗрен тӗслӗ кӑтра пӗлӗтсем ишеҫҫӗ, тӗкӗр ҫинчи пек, шывра курӑнаҫҫӗ.

Над Волгой плыли кудрявые облака — золотые, красные, сиреневые — и, как в зеркале, отражались в реке.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӗвел тӳпе хӗррине кусса анчӗ те Атӑл тӑрӑх сапаланса кайрӗ.

Солнце скатилось на край неба и стало растекаться по Волге.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Акӑ вӑл Атӑл, таҫта аякра-аякра, тепӗр енче, пӗлӗтпе пӗрлешет.

Вот она, Волга, где-то далеко-далеко, на другом краю, соединяется с небом.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Леререх — Атӑл, сарлака вӑл, ялтӑраса тӑрать, ун сӑнӗ ҫине хӗвел пӑхать, ҫавӑнпа кунталла тухма интереслӗ.

Интересно потому, что впереди Волга — широкая, сверкающая, и в нее смотрится солнце.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӑйне евӗр кӑмӑллӑ шывӑн ниҫта кайма та ҫук, хайхискер вӑл мӗн пулса иртнипе килӗшет, вара ун шывне Атӑл каялла, кӑнтӑралла, илсе каять.

Некуда деваться своенравной реке, она смиряется, и теперь уже Волга несет ее воды обратно на юг.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хусан тӗлнелле Атӑл вара ун ҫулне пӳлет.

Но за Казанью Волга преграждает ей путь.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Атӑл кӑнтӑралла юхать, Сӗве — ҫурҫӗрелле.

Волга течет на юг, Свияга — на север.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл та кунта тури Атӑл тӑрӑхӗнчи колхозран килнӗ.

Димка приехал тоже из колхоза, с верховьев Волги.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Атӑл тӑрӑхӗнчех улпут ҫурчӗсене тустарма тытӑннӑ, таврара каҫсерен вут та хӗм ялкӑшать.

По всей Волге разоряют барские поместья, что ни ночь — полыхают пожарища.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Атӑл леш енчи савӑтра слесарьте ӗҫленӗ.

Слесарем на заводе, что на другом берегу Волги.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑкӑрлӑкран иртсе, Тимрук Атӑл хӗрринелле анакан урампа утрӗ.

Миновав переулок, Тимрук зашагал по улице вниз, к Волге.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паян Атӑл хӗррине каясшӑнччӗ — ҫулне тупаймарӑм…

Нынче хотел на Волгу, на пристань пойти — не нашел туда дорогу…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашапа пулсан, Атӑл хӗррине часах ҫитме пулӗччӗ, ҫулне те тӗрӗс кӑтартӗччӗҫ ӑна.

Конечно, на извозчике до Волги домчаться — раз плюнуть, и дорогу бы показали.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Аппаҫӑм, Атӑл хӗррине ӑҫтан каймалла?

— Тетя, как мне пройти к Волге?

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ӑна тӗрӗсех ӑнланчӗ пулсан, унӑн ҫак урамӑн вӗҫне ҫити анмалла, унтан сылтӑмалла пӑрӑнмалла, вара — тӳрех Атӑл хӗррине.

Если Тимрук правильно его понял, нужно спуститься до конца этой улицы, потом повернуть направо, и прямо на берег Волги.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Атӑл хӗррине-и? — терӗ тутар, ҫырӑ мӑйӑхне шӑлкаласа.

— К Волге, говоришь? — переспросил татарин, потеребив темные усы.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed