Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӗринче хӑй куншӑн та ҫав тери савӑннӑччӗ, мухтанма та хатӗрччӗ, хаҫатне вара салтак хутаҫӗнче чылайччен сыхласа усрарӗ.Но в душе был рад и этой части, гордился ею, а газету долго хранил в солдатском вещмешке.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кайран та, унпа сывпуллашса аудиторисен кичемрех шӑплӑхне таврӑнсан, учебниксем вуланӑ май чылайччен хӗвелтухӑҫ енчи пиллӗкмӗш лавари хастар ачасене, забойӑн аслатиллӗ кӗмсӗртетӗвне тунсӑхласа пурӑнчӗ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кӳлленчӗксем ик еннелле уйрӑлса сирпӗнеҫҫӗ те арканнӑ хӗвел пайӑркисене чылайччен пухаймасӑр хумханаҫҫӗ.Лужи раздаются по сторонам я после долго волнуются разбитыми осколками солнца.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кайран вӗсем ун салтак койкипе юнашар лартнӑ тумбочки ҫинче, кӗтеслӗ стаканра, чылайччен тӑчӗҫ.Они стояли потом в граненом стакане на тумбочке, рядом с его солдатской койкой.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Юлашки пӑрахут, енчен-енне сулӑнкаласа, причал ҫумӗнчен уйрӑлса кайма тапратсан, халӑх хушшинче хӗрарӑмсем ӗсӗкленӗ, хӑрушшӑн ҫухӑрашнӑ, усаллӑн ятлаҫнӑ сасӑсем чылайччен илтӗнсе тӑчӗҫ…
XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий ирех пристане пычӗ; утне Прохора парса хӑварса, чылайччен халӑх ушкӑнӗ хушшинче тӗрткеленсе ҫӳрерӗ, палланӑ ҫынсене шырарӗ, пӑлханчӑклӑн калаҫнӑ таткаланчӑк сӑмахсене тӑнларӗ.
XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тул ҫутӑлас умӗн Григорий крыльца ҫине тухрӗ, чӗтрекен аллисемпе чикаркка чӗркесе чӗртрӗ те чылайччен тӗтре нӳретнӗ стена ҫумне сӗвенсе тӑчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӑра, ытла та хӳхӗм шӑршӑллӑ, кӑшт йӳҫекрех тутӑллӑ хӗрлӗ эрехе темиҫе минутрах ӗҫсе ячӗҫ, ҫакӑн хыҫҫӑн Рябчиков тӗлӗннипе чылайччен чӗлхине чаплаттарса ларчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор пӗр витре кӗрекен кӑкшӑма чылайччен ҫавӑркаласа пӑхрӗ, этикетка ҫинчи ют ҫӗршыв сӑмахӗсене вулама хӑтланса, тута хӗррисене тертлӗн мӗкӗлтеттерчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫакӑн хыҫҫӑн пӳлӗмре чылайччен аван мар шӑплӑх тӑчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫапах та чылайччен обоз лавӗсем ынатлӑ шӑплӑха хускатмасӑр пычӗҫ, вӗсем ҫинче ӗнтӗ калаҫни те, ывӑннӑ утсене хӑвалани те илтӗнмерӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Тен, хамӑрӑн та симӗсленмелле? — хӑюсӑррӑн сӗнчӗ Прохор чылайччен шухӑша кайса тӑнӑ хыҫҫӑн.— Может, и нам с тобой позеленеть? — после долгого раздумья несмело предложил Прохор.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чылайччен шӗкӗлчерӗ вӑл хӑйӗн ӑсӗнче темле тамашалла та ырӑ мар килсе тухнӑ пурнӑҫӗнче шуса иртнӗ ҫулсене.Подолгу перебирал он в памяти пролетевшие годы своей диковинно и нехорошо сложившейся жизни.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эппин, эс калашле пултӑр, — терӗ Григорий чылайччен чӗнмесӗр пынӑ хыҫҫӑн, — Кубане каятпӑр, унта мӗн тӑвасси курӑнӗ.После долгого молчания Григорий сказал: — Будь по-твоему. Поедем на Кубань, а там видно будет.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кил хуҫи чылайччен шухӑшласа ларчӗ, унтан иккӗленчӗклӗн хуравларӗ:
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий, картишне тухса, чылайччен ҫуна ҫинче чӗлӗм туртса ларчӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий чылайччен кӑтӑш пулаймарӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫакна вӑл шуҫӑм килнӗ чухне вӑрансан туйнӑччӗ те ҫывӑракан Аксинья ҫине чылайччен куҫ илмӗсӗр пӑхса выртрӗ, ун ыйхине татас мар тесе ҫеҫ тӑма шутламарӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Уй хапхи патне ӑсатма тухнӑ хӗрарӑмсем чылайччен казаксен хыҫӗнчен тутӑрӗсемпе сулкаласа тӑчӗҫ, унтан ҫеҫенхирте юка вӗҫтерме тытӑнчӗ те, сӑрталла майӗпен улӑхакан лавсем те, вӗсемпе юнашар утса пыракан казаксем те айӑн-ҫийӗн пӗтӗрӗнсе юхакан юрлӑ тӗтре хыҫӗнче курӑнми пулчӗҫ.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорипе старик чылайччен тавлашрӗҫ, анчах кайран, тӗплӗрех шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн, ашшӗ нумайӑшне тӗрӗс каланине Григорин йышӑнмах тиврӗ, унтан лӑплантарса каларӗ:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.