Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманта (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

— Вӑл халӗ юлташсемпе пӗрле вӑрманта лахтарьсенчен пытанса пурӑнать.
— Он сейчас с товарищами в лесу от лахтарей скрывается.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӑрманта вунӑ километр кайсан вара, Пекенга ялӗ пулмалла.
А за тем леском должна быть деревня Пеленга, весь путь — десять километров.

Маркиз ирӗке тухсан, ури айӗнче улӑх пулнине туйса илчӗ, хӑй умӗнче пӗр икҫӗр утӑмра вӑрман хӗрри тата анлӑ уй-хир иккенне курсан, вӑрманта хӑйне хӑтаракан тӗттӗм ҫӗр тата ирӗклӗхпе пурнӑҫ кӗтнине ӑнланчӗ те чарӑнса тӑчӗ.
Когда Лантенак очутился на свободе, когда он ощутил под ногами луговую траву, увидел в двухстах шагах перед собой опушку леса, просторы, почуял ночную свежесть, свободу, жизнь, он остановился.

I. Ман асатте // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем ытти таркӑнсемпе пӗрле тухнӑ вӑрттӑн пусма картлашкисем шӑпах кӗперӗн арккисем айӗнче тӑвӑр хӑвӑла ҫитсе вӗҫленет; ҫак хӑвӑл тӑвӑр та тарӑн ҫӗр ҫурӑкне тухса, пӗр вӗҫӗпе типӗ варта, тепӗр вӗҫӗпе вӑрманта пӗтет.
Лестница, по которой они с Гальмало спустились последними, выводила в узкий сводчатый проход, из которого попадали в ров под аркой моста, а оттуда в естественную расщелину, которая вела в лесную чащу.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑрманта, Говэнсен чулӗ патӗнче.
На лужайке в лесу, около камня Говэнов.

XII. Ҫӑлакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тепӗ вунӑ минутран эсир вӑрманта, хӑрушсӑрлӑхра пулатӑр…
Через десять минут вы будете уже в чаще леса.

Ҫӗрӗ лӑпкӑ, ҫав тери тӗттӗм, хупӑрласа илнӗ башня тавра, вӑрманта та, тӳрем сӑртлӑхра та, виле шӑтӑкӗнчи евӗр шӑплӑх тӑрать.
Ночь выдалась темная, над равниной и в лесу, подступавшему к башне, стояла зловещая тишина.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑрманта кашни тӗм хушшинчех кам ҫине те пулин пырса тӑрӑнма пулатчӗ, ҫак тӳремлӗхре вара, ахаль куҫпа курма пултарнӑ таран, пӗр чӗрчун та курӑнмасть.
В лесу за каждым кустом можно встретить живое существо; на плоскогорье взгляд напрасно искал хоть каких-нибудь признаков жизни.

V. Ҫул вӗҫленчӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӑнах та, шӑпланма та вӑхӑт ҫитрӗ ӗнтӗ, мӗншӗн тесен вӑрманта ҫутӑлса киле пуҫларӗ.
Действительно, нелишне было помолчать, так как начинало уже светать.

IV. Йӑнӑш // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав куннех Жавенерен Париньене каякан ҫул икке уйӑракан чӑтлӑх вӑрманта хӗвел тухичченех пӗр ушкӑн халӑх пытанса ларса темскер кӗтнӗ.
В это самое утро, еще до рассвета, среди царившего еще в лесу сумрака, по дороге из Жавенэ в Паринье, собралась толпа людей, прятавшихся в густом кустарнике.

Тӳрем сӑртлӑхра тата вӑрманта — замока хупӑрласа тӑракансем тӑватӑ пин те пилӗкҫӗр ҫын.
На плоскогорье и в лесу имелось четыре тысячи пятьсот человек.

ХI. Курма пӳрни пекех хӑрушӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑш-пӗр тӗлте, вӑрманта — йывӑҫсем айӗнче, тӳрем сӑртлӑхра — вӗтлӗх хушшинче, ҫутӑсем ҫунма пуҫларӗҫ, вара тӗттӗм тавралӑхра хулленех ҫутатакан пӑнчӑсем йышлӑланса пычӗҫ, ҫӗр ҫийӗ те пӗлӗт пек, ҫӑлтӑрсемпе илемленесшӗн пулнӑн туйӑнчӗ.
В лесу под деревьями и среди вереска на плоскогорье там и сям загорались огоньки, и эти беспорядочно разбросанные сверкающие точки прорезали темноту, словно земля, не желая уступить небу, решила одновременно с ним засиять звездами.

X. Тыткӑнтисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑрманта пытанса пурӑнакан хресчен отрячӗсем пурте Лантенак тавра пӗрлешнӗ, вара пурте — ҫывӑхрисем те, инҫетрисем те ӑна пӑхӑннӑ.
Почти все остальные вожди сразу же подчинились Лантенаку и слушались его и вблизи и издали.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӗл мучи йӗри-тавра алхасса ҫӳрет — вӑрманта чӑрӑшсем шартлатаҫҫӗ, пӳрт пӗренисем ҫурӑла-ҫурӑла каяҫҫӗ.
Дед Мороз расхаживал вокруг и озорничал — трещали сосны в грибном бору, потрескивали брёвна в срубах домов.

Кӑсӑя чӗппи // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 30–31 с.

Сана эпир вӑрманта ҫӳрени кансӗрлет-им?
Тебе жалко, да, что мы в лесу ходим?

Вӑрман хуралҫи // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 23–24 с.

Вӑрманта темскер чӑштӑртатнӑ сасӑ илтӗнет.
В чаще что-то шуршит.

Тискер кайӑк // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 22–23 с.

Вӑрманта илемлӗ, шӑп.
В лесу было тихо и нарядно.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вара айлӑмсенче пурӑнакансем — сенӗк, вӑрманта пурӑнакансем — карабинсем ярса тытнӑ.
Равнина хватается за вилы, леса — за карабин.

VI. Вандея Бретане тӗп туни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вунпиллӗкмӗш ӗмӗрте, синьорсем пуҫарса янипе, ҫынсене каса-каса вӗлерни, вунулттӑмӗшпе вунҫиччӗмӗш ӗмӗрсенче — тӗн вӑрҫисем, вунсаккӑрмӗшӗнче — ҫынсем ҫине тапӑнма вӗрентнӗ вӑтӑр пин йытӑ — акӑ мӗнле сӑлтавпа халӑх вӑрманта пытанса пурӑнма авантарах тесе шутланӑ.
В пятнадцатом столетии — помещичья резня, в шестнадцатом и семнадцатом — религиозные войны, в восемнадцатом — тридцать тысяч собак, натасканных для охоты на людей; ввиду всех этих невзгод народ заблагорассудил исчезнуть.

II. Ҫынсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах, сасартӑк пур йывӑҫсене те сиҫӗм хӑвӑртлӑхӗпе касса тӳнтерес пулсан, ҫав ҫурма тӗттӗм вӑрманта кӑткӑсем хӑйсен тӗми ҫинче хӗвӗшнӗ пекех хӗвӗшекен ҫынсем тухса тӑнӑ пулӗччӗҫ.
Но если бы можно было моментально, с быстротой молнии, срубить все эти деревья, то оказалось бы, что в этих лесах люди копошатся, словно муравьи в муравейнике.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics