Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унӑн сӑмахӗсем, патмар сӑн-пичӗ тата хӑй ним кулмасӑр-тумасӑр витӗмлӗ калаҫни ҫынсене сивӗте-сивӗте янӑ.Его слова, солидное лицо и серьёзный, уверенный тон охлаждали людей.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Такам, ун сӑмахне пӳлсе: — Курасшӑн мар! — тесе кӑшкӑрса янӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Фельдфебель пӗр самантлӑха чарӑнса тӑнӑ, унтан хуйхӑрнӑ майлӑрах кӑшкӑрса янӑ:Фельдфебель на секунду остановился и с чувством, похожим на уныние, воскликнул:
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Унӑн уҫҫӑн та хыттӑн каланӑ сӑмахӗсем ҫынсене вӑратса, хускатса янӑ пек пулнӑ.Её вопросы, громкие и ясные, разбудили людей, всколыхнули и встревожили их.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Аманнӑ ҫынӗ чарӑнса тӑнӑ та, ҫурӑмӗпе стена ҫумне тайӑнса, хыттӑнтарах кӑшкӑрса янӑ:
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Нумайӑшӗн пичӗсем ҫинче айӑплӑн кулни палӑрнӑ, тахӑшӗ кулса янӑ та: — Ну, тартӑм та эпӗ!.. — тесе кӑшкӑрнӑ.На многих лицах явились виноватые улыбки, и кто-то засмеялся, крикнув: — Ну, и бежал же я!..
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Салтаксем, хӗҫӗсемпе хӑмсарса, вӗсене ҫын пуҫ тӑррисем ҫинелле янӑ, хӗҫпе каснӑҫем вӗсен кӗлеткисем хӑрах айӑккинелле чалӑшнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Халӑх каялла чакнӑ, кӑшт чарӑнса тӑнӑ та хытса кайнӑ; унтан сасартӑк темиҫе ҫӗр ҫын пӗр сасӑпа тискеррӗн, чуна чӗтретмелле уласа янӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Выҫӑ сӑнлӑ, хура куҫлӑ, вӑрӑм типшӗм ҫын сасартӑк ҫапла кӑшкӑрса янӑ: — Пересшӗн-и? Пеме пултараймастӑн! — тенӗ.Худой, высокий человек с голодным лицом и чёрными глазами вдруг закричал: — Стрелять? Не смеешь!..
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Халӑх хушшинче малтан тахӑшӗ: «ун» патне ярас ҫук, тесе калакаланӑ, анчах «ун» патне лӑпкӑн, «унӑн» вӑйӗпе ырлӑхне ӗненсе пыракан халӑха пӑшалпа пересси ҫав ҫынсем хӑйсем тунӑ сӑнара пӑсса янӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Офицер сасси халӑх патне ҫитсен, халӑх, тӗлӗннипе, ӑна хирӗҫ кӗр! кӗрлесе янӑ.Когда голос офицера долетел до толпы, она ответила гулким эхом удивления.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Кӑвак-ҫутӑ сарлака ҫырма умӗпе лайӑх курӑнса тӑракан салтак кӗлеткисенчен пӗрре те хӑрамалли пулман; шӑннӑ урисене ӑшӑтмашкӑн вӗсем сике-сике илнӗ, аллисене сулкаланӑ, пӗрне пӗри тӗрте-тӗрте янӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Хӑй тулашӗнчи вӑя мар, хӑй ӑшӗнчи вӑйне ӗненекенсен сассисем халӑха хӑратса, ҫиллентерсе янӑ, хӑй курасшӑн пулнӑ вӑйпала куҫкӗретӗн тытӑҫма тивӗҫлине ӗненекен ҫыншӑн ҫав хӑрани, ҫилленнисем пӗрре те килӗшмен.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
… Халӑх малтанхи ҫил-тӑвӑл тапхӑрӗ кӑшт ҫеҫ вӑратса янӑ океанӑн хура хумӗ пек туйӑннӑ; вӑл малалла хуллен юхнӑ, ҫынсен кӑвак сӑн-пичӗсем кӑпӑклӑ, пӑтранчӑк хум тӑрри пек пулнӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Унӑн хиврен пӗтӗрсе янӑ сарӑ мӑйӑхӗ айӗнче сархайнӑ шултра шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ.и из-под его белокурых, ловко закрученных усов блестели крупные желтые зубы.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Ҫӗнӗ ӑста — салтак пулнӑ-мӗн, вӑл атлас жилеткӑпа ҫӳрет, тет, жилетки ҫинчен ылтӑн сехет вӑчӑри ҫакса янӑ имӗш.И что этот другой — солдат, ходит в атласной жилетке и при часах с золотой цепочкой.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Вӑрӑм сӗтел хушшинче, хире-хирӗҫ — тӑххӑра хирӗҫ тӑххӑрӑн ларса, эпир хамӑр алӑсемпе пӳрнесем епле ҫӳренине те сӑнаймастӑмӑрччӗ; темиҫе сехет такам тапратса янӑ машина пек ӗҫлесе, ӗҫӗмӗре веҫех хӑнӑхаттӑмӑр.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Эпӗ унӑн пӗр вӑхӑтрах васкавлӑн персе янӑ ыйтӑвӗсене хирӗҫ нимӗн те каламастӑп, унӑн тӗл пулнӑшӑн савӑнса кӑмӑллӑн ҫиҫсе тӑракан ырӑ пит-куҫне пӑхса йӑл кулса ҫеҫ тӑратӑп.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Асту-ха, епле тумланса янӑ эс… палламалла мар: тумупа — салтак, тӗс-питрен — студент.Нет, как ты обрядился ловко… не узнать: по одеже — солдат, по роже — студент!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫухине йӳле янӑ, шурӑ ҫамки ҫинче пӑнчӑ-пӑнчӑ вӗтӗ тар йӑлтӑртатать, сӑра тултарнӑ стакан тытнӑ алли чӗтрет.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.