Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптуса (тĕпĕ: чупту) more information about the word form can be found here.
Вӑл Фомана тутинчен хыттӑн чуптуса илнӗ, куҫӗсем унӑн тата та ытларах тӗксӗмленсе кайнӑ.

Она крепко поцеловала Фому в губы, причем глаза ее стали еще темнее.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— А, Яков Тарасович! — ҫывӑх туслӑн кулкаласа каланӑ губернатор, Маякин аллине чӑмӑртаса силлесе; старик, вӑхӑта сая ямасӑр, губернаторпа саламлашнӑ вӑхӑтрах архиерейӗн аллине чуптуса илнӗ.

— А, Яков Тарасович! — дружелюбно воскликнул губернатор, с улыбкой стиснув руку Маякина и потрясая ее, в то время как старик прикладывался к руке архиерея.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Килӗр, юлашкинчен чуптуса юлар», — тесе, чуна кайса тивекен йыхрав янӑраса кайсан, унӑн кӑкӑрӗнчен калама ҫук вӑйлӑ макӑру уласа тухнӑ, халӑх ушкӑнӗ, ҫак хуйхӑ кӑшкӑравне илтсе, хумханса илнӗ.

Когда раздался трогательный призыв: «Приидите, последнее целование дадим», из груди его вырвалось такое громкое воющее рыдание, что толпа всколыхнулась от этого крика скорби.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑм вара, ӑна питрен чуптуса илнӗ те, ним туртӑнкаламасӑр-тумасӑр: — Сыва пул… — тесе, рубкӑран тухса кайнӑ.

Поцеловав его в щеку, женщина покорно встала и вышла из рубки, сказав ему: — Ну, прощай…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ мана ӑнланасса эпӗ пӗлсех тӑраттӑм, — терӗ вӑл темиҫе хутчен те, мана икӗ питҫӑмартинчен те чуптуса.

Я знал, что ты меня поймёшь, — повторял он, целуя меня в обе щеки.

Бомбӑсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ман ҫине уртӑнчӗ те чуптуса илчӗ.

Бросился ко мне, расцеловал.

«Эпӗ — халех» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫырӑва тепӗр хут чуптуса, ӑна кӑкӑрӗ ҫумне пытарсан, Валерия хӑйӗн аллине Постумия патне тӑсрӗ те, куҫҫульне чарма тӑрӑшса, хӗрне хӑй чӗрҫи ҫине лартрӗ.

И говоря так, несчастная Валерия, снова поцеловав письмо и спрятав его на груди, протянула руки к Постумии, она посадила ее к себе на колени и, стараясь удержать слезы, сказала:

Юлашкинчен калани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ун хыҫҫӑн, Валерие юлашки хут чуптуса, пӳлӗмрен хӑвӑрт тухса кайрӗ.

Затем он поцеловал в последний раз Валерию и быстро вышел из комнаты.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Гладиатор салхуллӑн йӑл кулса, ӑна чуптуса, ҫапла каларӗ:

Гладиатор грустно усмехнулся и, целуя ее в лоб, прошептал:

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Эпӗ те шанманччӗ, — ответлерӗ германец, Спартака ҫамкаран чуптуса.

— И я также, — ответил германец, целуя Спартака в лоб.

XI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл мана темиҫе хут та чуптуса: — Ака ӗнтӗ эпӗ кунта юлатӑп… Пӗчченех юлатӑп, — терӗ.

Она меня очень целовала и говорила: — Ну вот, я и останусь… Одна останусь.

Аттерен телеграмма килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Каллех мана чуптуса илчӗ те, кайрӗ.

И опять меня поцеловала и ушла.

Тата мӗнле саспаллисем вӗрентӗм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне мана чуптуса илчӗ те, эпӗ пӗр минутлӑха кӑна, мӗншӗн тесен манӑн каллех хайхи чирлӗ аппа патне каймалла, терӗ.

И бабушка меня поцеловала и сказала, что она на минутку, потому что ей опять надо идти к той больной тёте.

Тата мӗнле саспаллисем вӗрентӗм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне мана чуптуса та илчӗ.

И поцеловала меня.

Мӗнле парне // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне мана чуптуса илчӗ те: — Апла пулсан, эпир паян каятпӑр. Вылямалли теттӳне те хупа пӗрле илме пултаратӑн. Суйла, хӑшне илес тетӗн ҫавна ил, — терӗ.

Тут мама меня поцеловала и говорит: — Ну, тогда мы сегодня едем. Можешь взять с собой игрушку. Выбери, какую.

Ҫул ҫине тухма хатӗрленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Валерия, виле патне пырса, йӑла хушнӑ пек, ун куҫӗсене хупрӗ, ҫӑварне пӑхӑр укҫа хучӗ (ку укҫа Ахерон хумӗсем урлӑ каҫарнӑшӑн Харона тӳлеме кирлӗ пулнӑ), вара, вилене тутинчен чуптуса, йӑла хушнӑ пек: «каях ӗнтӗ, йывӑр тӑпру ҫӑмӑл пултӑр, эпир ҫутҫанталӑк туса панӑ йӗрке тӑрӑх сан хыҫҫӑн пырӑпӑр», — терӗ.

Валерия, приблизившись к трупу, закрыла ему глаза, как следовало по обычаю и, вложив ему в рот медную монету, которая должна была служить умершему для уплаты Харону за переезд через волны Ахерона, поцеловала в губы и произнесла: «Прощай! И мы все в порядке, природой нам предопределенном, последуем за тобой».

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пуҫ тая-тая, Сулла аллине чуптуса, чӗтрекен сассипе: — Ырӑ кӑмӑллӑ Телейлӗ Суллӑна турӑсем нумайччен хӳтӗлесе тӑччӑр! — терӗ.

Рассыпаясь в поклонах и целуя руки, он обратился к Сулле дрожащим от волнения голосом: — Да покровительствуют надолго боги великодушному Сулле Счастливому!

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл каллех пӑшӑрхануллӑ та хӗрхенӳллӗ куҫсемпе Костя ҫине пӑхать, унтан ӑна темиҫе хутчен хыттӑн чуптуса илсе, васкавлӑн тепӗр хут калать:

Она опять тревожно и жалостливо смотрит на Костю, потом крепко целует его несколько раз и торопливо повторяет:

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вара Спартак, Валерия аллисене вӗриллӗн чуптуса ура ҫине тӑчӗ те, ун ҫине савнӑ куҫпа пӑхса, аташнӑ пек темиҫе хутчен: — Эх, турӑ евӗрлӗ хӗрарӑм! Эх, турӑ евӗрлӗ хӗрарӑм! — тесе пӑшӑлтатрӗ.

Спартак, покрывая пылкими поцелуями руки Валерии, встал и, глядя на нее влюбленными глазами, повторял будто в бреду хриплым и полузадушенным голосом: — О божественная женщина! Божественная женщина!

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вара иртнӗ вӑхӑтра Рим диктаторӗ пулнӑскер, унӑн аллине чуптуса илчӗ.

Бывший диктатор Рима взял руку красавицы и, горячо поцеловав ее, добавил:

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed