Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уттарса (тĕпĕ: уттар) more information about the word form can be found here.
Вислогузов хуторӗнче Чир юханшывӗ урлӑ учӗсене майпен уттарса каҫарчӗҫ, тӑвайккинчен те ҫаплах улӑхрӗҫ.

На хуторе Вислогузовском вброд переехали речку Чир, шагом поднялись на пологий бугор.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗвере утсене шӑварчӗҫ те малтан уттарса ҫеҫ пычӗҫ, кӑштахран юртӑпа ячӗҫ.

В пруду напоили лошадей и снова тронулись в путь, сначала шагом, а спустя немного — рысью.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ вӗсем, умри васансемпе варсене тинкерӳллӗн сӑнаса пӑхса, хӑйсене асӑрхасран лапамрах вырӑнсен хӳттипе пыма тӑрӑшса, лашасене майӗпентерех уттарса кайрӗҫ.

Теперь они ехали уже шагом, внимательно оглядывая встречные ложбинки и балки, стараясь пробираться так, чтобы их прикрывали неровные складки местности.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин лашине ҫатан карта еннелле уттарса кайрӗ, йӗнер йӑранисем ҫинче ҫӗкленсе тӑчӗ.

Фомин шагом отъехал к плетню, приподнялся на стременах.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем учӗсене вӑрахчен юнашар, йӗнерӗсемпе ҫума-ҫумӑн, уттарса пычӗҫ.

Они долго молча ехали рядом, стремя к стремени.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Акӑ вӑл, ман ҫар! — терӗ кулкаласа Фомин, лашине Григорий патне уттарса пырса.

— Вот оно, мое войско! — подъехав к Григорию, улыбаясь, сказал Фомин.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗве патӗнчен вӑл — тавҫӑруллӑ та ӑслӑ хуҫа пек — лашине уттарса кайрӗ, анчах тепӗртакран Аксинья еннелле пӑхса илчӗ те, тӗссӗрленнӗ кӑвак кӗпине ҫурӑм хыҫӗнче вӗрсе хӑпартнӑ пек хӑмпӑлчлантарса, сиккипе тӗпӗртеттерсе кайрӗ.

От пруда он поехал — как рассудительный хозяин — шагом, но спустя немного оглянулся на Аксинью и поскакал так, что на спине его пузырем вздулась выцветшая голубенькая рубашонка.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пире халь пурпӗрех! — терӗ те Григорий, кулкаласа лашине вырӑнтан хускатрӗ, урампа уттарса кайрӗ.

Нам зараз все равно, — улыбаясь, Григорий тронул коня, поехал по улице.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тӳсӗм пӗтрӗ уттарса килсе!

— Нету моего терпения тянуться шагом!

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунтан лашана уттарса ҫеҫ каятпӑр.

Отсюдова поедем шагом.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ҫавӑнтах косилкӑна кӳлнӗ лашине тӑварса утланчӗ те ӑна чикекен сарӑ хӑмӑл тӑрӑх мӑн ҫул еннелле уттарса кайрӗ.

Григорий тотчас же выпряг из косилки своего коня, сел на него и шагом поехал по желтой щетинистой стерне к шляху.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хутора пырса кӗрсен, вӑл, хӑйне мӑнкӑмӑллӑн тытса, урамра тӗл пулакан хӗрарӑмсем пуҫ тайса саламланине хирӗҫ мӑраннӑн сывлӑх сунса, лашине килӗ еннелле уттарса кайрӗ.

Появившись в хуторе, он, важничая и еле отвечая на поклоны встречавшихся баб, шагом проехал к своему куреню.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗр пилӗк минут пек утне хыҫалтан уттарса пычӗ, анчах явапне кӗтсе илеймерӗ те хыҫала тӑрса юлчӗ, ытти ординарецсем ҫитсе танлашсан, пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ:

Минут пять ехал сзади, так и не дождался ответа, отстал и, когда поравнялись с ним остальные ординарцы, шепотом сообщил:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, чӑпӑрккипе ҫиллессӗн хӑмсарса, лашине тӑкӑрлӑкран уттарса тухса кайрӗ.

Григорий, выразительно помахивая плетью, шагом пробирался по проулку.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Санӑн унсӑр та ыррине кӗтмелли ҫук, — терӗ кӑмӑлсӑррӑн Копылов, унтан, йӗвен чӗлпӗрне хытарса, лашине уттарса кайрӗ.

— Тебе и без этого добра не ждать, — с неудовольствием сказал Копылов и перевел коня на шаг.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, — терӗ Григорий утне уттарса кайнӑ май.

— Нет, — трогая коня, ответил Григорий.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий утне пӗве патнелле уттарса кайрӗ.

Григорий тронул коня к плотине.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Разъезд командирӗ хӑйӗн усӑк купарчаллӑ лашине вырӑнтан хускатса аяккалла уттарса кайрӗ, унтан йӗнер ҫинче кӑштах ҫаврӑнса, ҫапла сӗнчӗ:

Командир разъезда тронул своего вислозадого вороного коня, отъехал, но потом полуобернулся на седле, посоветовал:

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Станица хыҫӗнче вӑл Донран станица вӗҫне ҫити юпленсе тӑсӑлакан ансӑр кӳлӗ урлӑ лашине уттарса каҫарчӗ, унтан вӑрманпа юрттарса кайрӗ.

За станицей он вброд переехал узкий усынок озера, рукавом отходившего от Дона и тянувшегося до конца станицы, поскакал лесом.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утне вӑл васкамасӑр, ҫул тӑршшӗпе тенӗ пекех уттарса пычӗ.

Ехал он не спеша, почти все время шагом.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed