Corpus of the Chuvash language

Хула пуҫлӑхӗн ултӑ янах пулнӑ, унӑн сӑмси питҫӑмартийӗсем ӑшне путса ларнӑ.

У начальника было шесть подбородков, нос его утонул в розовых щеках.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Артемон янах шӑммисемпе шаклаттарса, чӗрнисемпе вӗсен ҫӑмӗсене тӑпӑлтарчӗ.

Артемон щёлкал челюстями, драл когтями.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл, ав, бал-маскарадӑн — Динӑсен хапхи умӗн янах икерчи ҫисе ҫӳрерӗ.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӑраланса, мӑйне, янах шӑммине хыпаласа, Виталий те тӑчӗ.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шӗвӗр!.. — ак, хирӗнсӗ, каллех ҫиеле пӗтӗрӗнсе тухам тенӗ Никандра вӑл, икӗ аллипе те янах айӗнчен тӗкӗлесе, калаҫайми тӑвасла, тӗртет-тӗртет, ӳпӗнтерет-ӳпӗнтерет юр ӑшнелле…

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ме, эппин, тутанса пӑх манӑнне те — вӗҫкӗн!.. — терӗ те — шанн! тутарчӗ Виталие янах шӑмминчен пӗтӗм вӑйӗпе.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Килте те, ак, янах шӑмми ыратичченех калаҫса савӑнӑпӑр.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ те, хуйхӑ пуснӑ пек пулнӑскер, уя пӑрахса утрӑм; асӑмра кӑранклатакан сӑмахсем: «Ариил хулине хуйхӑ!..» тенисем янах кайса янтӑраса тӑратчӗҫ.

Я тоже пошел с поля, удрученный; в памяти гулким эхом звучали карающие слова: «Горе граду Ариилу!..»

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ним чӗнмесӗр пӗр-ик виҫӗ чӗркке ӗҫсен, вӑл хытӑ янтӑратса хӑм! тесе илетчӗ; пурте шартах сиксе ун патнелле ҫавӑрӑнса пӑхатчӗҫ, вӑл янах шӑммийӗпе ывӑҫ тупанӗсем ҫине тайӑнса, ҫынсем ҫине вӗсене хӑйпе вӑрҫма чӗннӗ пек пӑхатчӗ, тураман ҫӳҫӗ ҫилхе пек унӑн кӳпчесе ларнӑ хурарах питне тискеррӗн хупласа тӑратчӗ.

Молча выпив две-три рюмки, он гулко крякал; все, вздрогнув, повертывались к нему, а он, упираясь подбородком в ладони, вызывающе смотрел на людей; грива нечесаных волос дико осыпала его опухшее бурое лицо.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Иртен пуҫласа каҫчен вӑл чӑмласа ҫӳретчӗ, унӑн кӗсъисенче яланах пӗремӗксем пашалу таврашсем туллиехчӗ, янах шӑмийӗсем ывӑнма пӗлмесӗр выляса тӑратчӗҫ, унӑн чупкаласа ҫеҫ тӑракан пӗчӗк кӑвак куҫлӑ, ниме тӑман сӑнне пӑхсан, темле лайӑх мар пек туйӑнатчӗ.

С утра до вечера она жевала, ее карманы всегда были набиты пряниками, лепешками, челюсти неустанно двигались, — смотреть на ее пустое лицо с беспокойными серенькими глазками было неприятно.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл пит яштака, анчах ун кӑкӑрӗ янах шӑмми патнелле мӑкӑрӑлса, хӑпарса тӑрать, ҫавӑрӑнкалассине вӑл вӑраххӑн та килӗшӳсӗрле ҫавӑрӑнкалать.

Она очень стройная, но ее грудь бугром поднята к подбородку, движения медленны, неуклюжи.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Петьӑн кепки айӗнчен хура ҫӳҫӗн кӑтрашкисем тухса кайнӑ, куҫхаршисем хура та сарлака, хӗрлӗ пит ҫӑмартисем хӗвелпе пиҫсе кайнӑ, янах шӑммисем кӑшт сарлакарах, куҫӗсем шанчӑклӑн пӑхаҫҫӗ, хӑй ҫав тери вӑйлӑ пулни палӑрать.

У Пети — завитки черных волос из-под кепки, широкие черные брови, загорелое румяное лицо с чуть-чуть выдающимися скулами, тихая уверенность во взгляде и недюжинная силенка.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Чӑтайманнипе хушӑран хушӑ унӑн калаҫас, кӑшкӑрас, хирӗҫлес те килчӗ: хӑй ӑшӗнче ку туйӑмсем йӑлтах тӑвӑлланчӗҫ, анчах шӑнӑр туртнӑ чухнехи пек хытса ларнӑ янах шӑммисем, пӗр-пӗрне хӗртсе ҫыпӑҫтарнӑ икӗ такан пек, ниепле те уҫӑлмаҫҫӗ.

Ему было страшно тяжело; он чувствовал потребность говорить, орать, возражать, мысленно он все это делал, но зубы его были судорожно стиснуты и он был не в состоянии произнести хотя бы слово.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑрман хӗрринелле тинкерсе пӑхса, эпӗ тӑрлавсӑррӑн йӑл-йӑл култӑм; ман ҫинчен тар шапӑртатса юхать, унӑн тумламӗсем янах тӑрӑх анса кӑтӑклантараҫҫӗ пулин те, эпӗ вӗсене шӑлмастӑп.

Вперив глаза в опушку, я бессмысленно улыбался; пот катился с меня градом, и хотя капли его, сбегая по подбородку, щекотали меня, я не вытирал их.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑй умнелле, таҫта ман янах ҫинелле пӑхрӗ, унӑн пичӗ тӑрӑх куҫҫуль юхма тытӑнчӗ.

Он теперь смотрел перед собой, куда-то мне в подбородок, и по лицу его катились слезы.

50 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Король пружин пек пулса тӑнӑ, унӑн тӗксӗмрех ӳчӗ айӗнче юн тымарӗсем курӑнаҫҫӗ, янах шӑммисем ытларах палӑраҫҫӗ: пӑлханать.

Король весь как сжатая пружина; под смуглой кожей вздрагивают желваки, и скулы обозначились резче: волнуется.

43 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

«Эпӗ кайсан вӑл тата хытӑрах улама тытӑнать», — тесе шухӑшларӗ те вӑл, Очер умне чӗркуҫленсе ларса, ӑна янах шӑмминчен ярса тытрӗ.

«Если я уйду, он еще сильнее станет выть», — подумал Том, бросаясь перед Очером на колени и хватая его за челюсти.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл вара ҫавӑнтах, пӗр-иккӗ сиксех, йытти патне ҫитсе ӳксе ӑна янах шӑмминчен тытрӗ.

В два прыжка он очутился возле собаки, схватил ее руками за челюсти.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шӗвӗрӗлсе кайнӑ питпе янах шӑммисем, курпунтарах ҫӳхе сӑмси Чочойӑн типшӗм те тӗксӗм пит-куҫне пӗрре те ачанни пек хаваслӑ кӑтартмаҫҫӗ.

Худенькое смуглое личико мальчика с заострившимися скулами и подбородком, с тонким, чуть горбатым носом было не по-детски серьезным.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Жуков тутине ҫыртса лартрӗ, унӑн куҫхаршисем пӗрлешрӗҫ, янах шӑммисем ҫине икӗ хӗрлӗ пӑнчӑ тухрӗ.

Жуков закусил губу, брови его сошлись, на скулах выступили два ярких пятна.

20 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.