Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уттарса (тĕпĕ: уттар) more information about the word form can be found here.
Ирт! — терӗ Хуркайӑк лапкӑн, хӑй умӗн хӑнана уттарса.

Заходи! — сказала спокойно Журавушка, пропуская впереди себя гостя.

Пробошник // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Анчах уттарса каяр.

Только шагом.

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Марья Николаевна хӑйӗн лашине хытӑрах тытрӗ те каллех уттарса пыма пуҫларӗ; Санин та ҫаплах турӗ.

Марья Николаевна осадила свою лошадь и опять поехала шагом; Санин последовал ее примеру.

XLI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Инҫе мар застава патне ҫитиччен вӗсем уттарса пычӗҫ, унтан иртсен шоссе тӑрӑх хӑвӑрт юрттарма пуҫларӗҫ.

Шагом доехали они до недалекой заставы, а там пустились крупной рысью по шоссе.

XLI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Грэнджерфордсем учӗсем ҫинчен анман, вӗҫӗм старик умӗнче каллӗ-маллӗ уттарса персе тӑнӑ, лешӗ те вӗсем ҫинелле пенӗ.

Грэнджерфорды с лошадей не слезли, все гарцевали вокруг старика и палили в него, а он палил в них.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Штаб начальникӗ лашине Павел патне уттарса пычӗ те унтан тӑрӑхласа: — Эсир, юлташ, чупма питӗ аван пултаратӑр иккен, лашапа эсир вӗҫкӗнленсе ҫеҫ килнӗ пулас? — тесе хучӗ.

Начштаба подъехал к Павлу вплотную и бросил насмешливо: — Оказывается, вы прекрасно можете бегать, товарищ, а на лошадях вы, видно, прикатили для форса?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Уттарса, кивӗ шкул ҫывӑхӗнчи уҫӑ вырӑна тухса чарӑнчӗҫ: уҫланкӑна тухмасӑрах, йывӑҫсен хӳттине пытанчӗҫ.

Шагом подъехали к прогалине, что у старой школы; не выезжая на поляну, остались за деревьями.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шлепкесем ҫинчен шыв юхмалли трупаран аннӑ пек шыв юхать; пончон арки — «рекадо» — ҫинҫе шыв яраписенчен тӑнӑ евӗрлех туйӑнать Лаша чӗрнисен айӗнчен фонтан пек сирпӗнекен пылчӑкпа вараланнӑ ҫулҫӳревҫӗсем икӗ ҫумӑр айӗнчен уттарса пыраҫҫӗ — пӗрре ҫӳлтен ҫӑвать, тепре ҫӗр ҫинчен сирпӗнет.

Вода стекала со шляп, как из водосточных труб; бахрома пончо — рекадо, — казалось, состояла из тонких водяных струек Облепленные грязью, фонтаном вырывавшейся из-под копыт лошадей, путешественники ехали шагом под двойным ливнем — падавшим с неба и взлетавшим в виде брызг с земли.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсене кая хӑварас мар тесе вӑл хӑйӗн лашине уттарса пырасшӑн тӑрӑшать.

Чтобы не оставлять их позади, он старался принудить свою лошадь идти шагом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем пӗрре сиккипе, тепре уттарса кӑна пыраҫҫӗ, — ахӑрнех Аргентинӑн лашисем юртӑпа пыма пӗлмеҫҫӗ пулмалла.

Они ехали то вскачь, то шагом, — очевидно, рысь была несвойственна аргентинским лошадям.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем ӗнтӗ паҫӑрхи пекех лашисене уттарса пыраҫҫӗ, пирӗн ҫине ҫаврӑнса та пӑхмаҫҫӗ.

А они по-прежнему едут шагом и не обращают на нас внимания.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Эпир те вӗсем хыҫҫӑн ирӗксӗрех лашасене уттарса… кайрӑмӑр.

Мы поехали за ними тоже шагом… поневоле.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Лашисене вӗсем уттарса пыраҫҫӗ, хӑйсем пирӗн ҫине пӑхмаҫҫӗ пек.

Ехали они шагом, как будто не обращая на нас внимания.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Эпӗ кӗсреме уттарса кӑна пытӑм, анчах кӗҫех чарӑнса тӑмалла та пулчӗ: лаша ури пылчӑка пута пуҫларӗ; йӗп чиксен те куҫ курмасть.

Я поехал шагом и скоро принужден был остановиться: лошадь моя вязла, я не видел ни зги.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

— Документ! — лашине Катя патнелле уттарса хаяррӑн кӑшкӑрчӗ вахмистр.

— Документ! — надвигая коня на Катю, злобно закричал вахмистр.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хутор хӗррине ҫитерехпе вӗсем лашасене шыв урлӑ уттарса каҫарчӗҫ те ансӑр тӑкӑрлӑка пӑрӑнса кӗчӗҫ ҫеҫ — канавран пӗр ҫын, ун хыҫҫӑн тата виҫҫӗн сиксе тӑчӗҫ.

На краю хутора они переехали речку вброд и только что свернули в узкий переулок, как из канавы поднялся человек, за ним — еще трое.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорин шӑлӗсем шаккарӗҫ, ҫурӑмӗ сӑрӑлтатрӗ, хӑй те вӑл пӗтӗм кӗлеткипе сиксе чӗтрерӗ, анчах ҫил пек вӗҫтерсе пынипе часах ӑшӑнса ҫитрӗ те хутор патнелле ҫывхарарахпа, йӗри-тавралла унӑн-кунӑн пӑхса, кашни сас-чӗве тимлӗ тӑнласа, лашисене уттарса кайрӗ.

Зубы Григория стучали, по спине бежал озноб, и сам он весь дрожал, но вскоре быстрая езда его разогрела, и неподалеку от хутора он поехал с лошадьми шагом, осматриваясь по сторонам и чутко прислушиваясь.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр пилӗк ҫухрӑм вӑл лашисене ним чарӑнмасӑр хӑваларӗ, унтан уттарса кайрӗ, хӑйне хыҫалтан йӗрлени-йӗрлеменнине итлесе пычӗ.

Верст пять он гнал лошадей, не останавливаясь, а потом перевел их на шаг, прислушался — не идет ли позади погоня?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем чылайччен лашисене сӑмах хушмасӑр уттарса пычӗҫ.

Они долго ехали шагом, молчали.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий уйрӑмшарӑн тарма сӗнмерӗ, ӑна итлерӗҫ: лашисене пурте пӗрле уттарса кайрӗҫ.

Григорий предложил не разъединяться, и они поехали шагом, все вместе.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed