Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хальхинче the word is in our database.
хальхинче (тĕпĕ: хальхинче) more information about the word form can be found here.
— Ну-ну! хӑраканниех мар-ха сан умӑнта, — терӗ вӑл хыттӑн, сӑмахӗсене Маша та илтме пултартӑр тесе, вара каллех вӑкӑра сӑмсинчен тӗксе илчӗ, хальхинче пӳрне вӗҫҫӗн кӑна та мар, чӑмӑрӗпех.

— Но-но! Не на того напал, — сказал он громко, чтобы Маша могла услышать, и снова ткнул быка в нос, на этот раз кулаком.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Хальхинче, утӑ илме каяканскер, хама питӗ лӑпкӑ тытрӑм, хӑранине-мӗнне те туймарӑм.

Help to translate

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Хальхинче те акӑ ҫӗнӗ шкулӑн пӗрремӗш кӑларӑмӗ яланхи йӑлапа йывӑҫ мар, асӑнмалӑх шкул картишне роза чечекӗн тӗмӗсене лартса хӑварнӑ.

Help to translate

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Хальхинче Прохорӑн чӑтӑмӗ юлмарӗ.

Тут не выдержал Прохор.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн пырӗнче каллех темскер лӑкӑртатма пуҫларӗ, анчах хальхинче, хӑйне алла илсе, Прохор еннелле ҫаврӑнчӗ:

В горле его снова что-то заклокотало, но он овладел собой, повернулся к Прохору:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лаша малтанхи ҫухрӑмрах чӑм тара ӳкрӗ: халиччен нихҫан та ӑна хуҫи ҫавнашкал хӗрхенменни пулманччӗ-ха: хальхинче акӑ ҫул тӑршшӗпех чӑпӑрккана алӑран ямасӑр хӳтерсе пычӗ.

Кобыла вспотела на первой же версте; еще никогда хозяин не обращался с ней столь безжалостно: он не выпускал кнута из рук, беспрестанно погоняя ее.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ҫине тинкеререх пӑхса, хальхинче урӑх сасӑпа каларӗ:

Всмотревшись в Григория, уже другим тоном сказал:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унччен нихҫан та хӑйсемшӗн ку тери тӑрӑшман ашшӗ хальхинче ҫавӑн пек тимлӗ пулнинчен тӗлӗннӗ ачисем малтанах ун ҫине шанмасӑртарах пӑхрӗҫ, анчах каярахпа ун патӗнчен самантлӑха та хӑпмарӗҫ, каҫалапа вара, Григорий хире кайма пуҫтарӑнсан, Мишатка куҫҫульне аран чарса каларӗ:

Дети, к которым Григорий никогда прежде не проявлял такого внимания, вначале отнеслись к его затеям с недоверием, но потом уже ни на минуту не отходили от него, и под вечер, когда Григорий собрался ехать в поле, Мишатка, сдерживая слезы, заявил:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пире ҫак эсрел пурнӑҫӗ кӑшт чухӑна хӑварчӗ те-ха, унччен эпир те хуҫасемех пулнӑччӗ… — старик хӑй шӳтӗнчен ӳсӗрле кулса илчӗ, анчах кӑштахран сухалне сумлӑн шӑлкаласа тӳрлетрӗ те хальхинче ним кулмасӑр каларӗ:

Нас эта проклятая жизня трошки прибеднила, а то ить мы тоже хозяева были… — старик пьяно засмеялся своей шутке, но спустя немного с достоинством расправил бороду и уже деловито и серьезно сказал:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр хутчен вӗсем учӗсене сӗлӗ ҫитерчӗҫ, анчах Григорий хальхинче ҫарти йӗркене пӑхӑнмарӗ, ҫакӑн валли уйӑрса паракан вӑхӑта чылай кӗскетсе хӑпӑл-хапӑл ҫитеркелерӗ те каллех ҫул ҫинӗ тапранчӗ.

Раз они покормили лошадей овсом, но положенного на выкормку времени Григорий не соблюдал.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗмӗрӗпе эсӗ ман пурнӑҫа пӳлсе пыратӑн, анчах хальхинче, астӑватӑн-и, ун чухнехи пек тархасласа хӑтланмастӑп.

Всю жизню ты мне поперек стоишь, но зараз уж я просить не буду, как тогда, помнишь?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вёшкинче сан Прохор Аксинья Астаховӑна курман-и тата? — хальхинче тӳрех ыйтрӗ чӑтӑм ҫухатнӑ Наталья.

— Аксинью Астахову не доводилось твоему Прохору видать в Вешках? — уже напрямик спрашивала потерявшая терпение Наталья.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хальхинче станицӑран Дон хӗррипе киле килме тухрӑм та кӗҫех ак ҫакӑнпа пуринпе те хамӑн уйрӑлма тивесси ҫинчен шухӑшласа илтӗм ҫеҫ — куҫ уҫӑлнӑ пек пулчӗ!

А вот как пошла из станицы по-над Доном да как вздумала, что мне скоро надо будет расставаться со всем этим, и кубыть глаза открылись!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья Дарья ҫинелле куҫӗсене чарса пӑхрӗ лешӗ, хӑйне алла илсе, куҫӗсемпе ури айнелле тинкерчӗ, хальхинче кӑшт лӑпланнӑрах сасӑпа калаҫма тытӑнчӗ:

Наталья расширившимися глазами смотрела на Дарью, а та, овладев собой, глядя себе под ноги, уже спокойнее продолжала:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑп хальхинче лава кайсан ертсе килтӗм…

Вот как ездила в этот раз и зацепила…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, хальхинче урӑх юрӑ.

— Нет, тут другая музыка.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑкӑрсем сывах-и хӑть? — хальхинче лӑпкӑраххӑн ыйтрӗ старик.

— Быки-то здоровые? — уже мирнее спросил старик.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Урхалӑхне те хӗрлисемех илсе кайнӑ! — хальхинче хытӑрах сасӑпа хушса хучӗ Дарья, хуняшшӗ ҫине унчченхи пекех айӑпсӑр куҫпа пӑхса.

— И чересседельню красные тоже взяли! — уже громче вставила Дарья, по-прежнему глядя на свекра невинными глазами.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Яланах мӑран Прохор хальхинче хваттер еннелле сиккипех чупса кайрӗ.

И всегда медлительный Прохор на этот раз пустился к квартире рысью.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тен, пурнех те мар пулӗ… — хальхинче иккӗленсе хуравларӗ Мишатка, асламӑшӗ шиклӗн куҫне-пуҫне чарса пӑхнипе ҫухалса кайнӑскер.

— А может, и не всеми… — уже неуверенно отвечал Мишатка, сбитый с толку отчаянными взглядами бабки.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed