Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чуптума (тĕпĕ: чупту) more information about the word form can be found here.
Анне ҫав инкене чуптума пуҫларӗ, тата пӗрмаях: — Эх, Наташа! Эх, Наташа! — терӗ.

Мама стала эту тётю целовать и все говорила: — Ах, Наташа! Ах, Наташа!

Люба ятлӑ хӗрача // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся пурин ҫине пӑхса илет те кукамӑшне, почтальона, амӑшне ыталаса чуптума тытӑнать.

Маруся оглядывает всех и бросается обнимать и целовать бабушку, почтальона, маму.

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Юлашки хут чуптума пулмарӗ…

Не мог принять последний твой поцелуй.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав сӑмахсемпе Метробий Эвтибида патне ҫывӑхарчӗ те, унӑн аллине тытса, чуптума тытӑнчӗ.

С этими словами Метробий приблизился к Эвтибиде и, взяв ее руку, стал целовать, говоря:

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Костя пӗшкӗнет те питҫӑмартине чуптума хатӗрлесе тӑрать.

Костя покорно нагибается и подставляет щеку.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лелька та чуптума кармашать.

Лелька тоже тянется целоваться.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Спартак унӑн туника аркине чуптума пуҫларӗ.

С этими словами Спартак схватил край ее туники и стал его целовать.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак алӑкран кӗрсенех, Мирца ун патне чупса пычӗ, ыталаса илсе, пуҫӗнчен чуптума тытӑнчӗ.

Как только увидела Спартака входящим в свою комнату, Мирца бросилась к нему, обвила его шею руками и стала покрывать лицо поцелуями.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Мальвина, пӗр сӑмах чӗнмесӗрех, Буратинона мӑйран ыталаса илчӗ, анчах чуптума пултараймарӗ, Буратинон вӑрӑм сӑмси кансӗрлерӗ.

Мальвина, не говоря ни слова, обхватила Буратино за шею, но поцеловать не смогла — помешал его длинный нос.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино ӑна шӑл тасатмалли порошок пек шурӑ питҫӑмартийӗсенчен ярса илчӗ те чуптума пуҫларӗ.

Буратино схватил его за щёки, белые, как зубной порошок, целовал.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кунта пуканесем каллех ытаклашма, чуптума, тӗккелеме, чӗпӗтме тата вучахра питех те хӑрушшӑн ҫунса пӗтесрен хӑтӑлса юлнӑ Буратинона ыталаса чуптума пуҫларӗҫ.

Тут куклы опять начали обнимать, целовать, толкать, щипать и опять обнимать Буратино, так непонятно избежавшего страшной гибели в очаге.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пуҫларӗҫ чуптума, юратса чӗпӗтме, ҫапкалашма, — Буратино пӗрин аллинчен тепӗрин патнелле сирпӗнсе кӑна тӑрать.

Начали обнимать, целовать, щипать, — Буратино переходил из рук в руки…

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл темле хӗрарӑм, ҫӗвӗҫпе пурӑннине эпӗ пӗлеттӗм, ҫав хӗрарӑм ҫинчен вара ӑнланса илеймесӗр те хӗрхенсе шухӑшлаттӑм: вӑл сав вӑрӑм шӑмӑсене ыталама, ҫав ҫӗрӗк шӑрши йывӑррӑн кӗрекен ҫӑвара чуптума епле йӗрӗнмест-ши? теттӗм.

Я знал, что он живет с какой-то швейкой, и думал о ней с недоумением и жалостью: как она не брезгует обнимать эти длинные кости, целовать этот рот, из которого тяжко пахнет гнилью?

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ачасем, эпӗ сире вӗрентӗп чуптума вӗренес килет-и? — терӗ.

— Хотите, мальчики, я вас научу целоваться?

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Чуптума тытӑнтӑр-и? — шӳт турӗ Евсеич.

Целоваться полезла! — шутил Евсеич.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

— Хӑна-ху тыткалама пӗлместӗн, мӗнле эсӗ чухламастӑн тутаран чуптума юраманнине?

— Невежа, как же ты не понимаешь, что в губы нельзя целовать?

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫамрӑкки куҫхаршисене сиввӗн пӗрӗнтерсе, пукан хыҫӗ ҫумнелле тайӑнса, итлесе ларатчӗ; аслӑраххи — ҫинҫешке те хӑпартланса тӑракан ҫӳҫлӗскер — сасартӑк питне алӑ тупанӗсемпе хупласа илчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем чӗтреме пуҫларӗҫ, гимназист кӗнекене ывӑтса ячӗ, ҫамрӑк хӗрарӑмӗ ура ҫине сиксе тӑрса тухса тарсассӑн, гимназист хӑпартланса тӑракан ҫӳҫлӗскерӗ умне чӗркуҫленсе ларчӗ те, унӑн аллисене чуптума тапратрӗ.

Молодая слушала, сурово нахмурив брови, откинувшись на спинку стула; а постарше — тоненькая и пышноволосая — вдруг закрыла лицо ладонями, плечи у неё задрожали, гимназист отшвырнул книгу, а когда молоденькая, вскочив на ноги, убежала — он упал на колени перед той, пышноволосой, и стал целовать руки её.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Малиша амӑшӗ ӑна ыталаса илчӗ, пичӗ патне чӗвӗнсе ҫитейменнипе унӑн аллисемпе кӑкрине чуптума тытӑнчӗ.

Мама обняла Малишу, целуя руки и грудь, потому что не доставала до лица.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тур ҫырлахах, килтӗн иккен эсӗ! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл пӳртре, вара, алӑка хӑвӑрт уҫса, тӑхӑннӑ-тӑхӑнманах сиксе тухрӗ те Малишӑна ыталаса чуптума, унӑн питне хӑйӗн куҫҫулӗпе йӗпетме пуҫларӗ.

Ох, господи, еще раз погляжу на тебя! — сразу же отозвалась она из дому и, быстро открыв дверь, полуодетая, обняла Малишу, орошая его слезами.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вавжон та господин ури патнелле ӳкрӗ, пӗлӗт хӗррине ярса тытнӑ пек, ун сюртукӗн аркине тытрӗ те ӑна чуптума тытӑнчӗ.

Вавжон в свою очередь повалился в ноги господину и, целуя полу его сюртука, вцепился в нее, будто за край неба ухватился.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed