Corpus of the Chuvash language

Гусев питӗнчен тарне шӑлса илчӗ.

Гусев отёр пот с лица.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Темскер аван мар вӗсен, комиссар юлташ, — терӗ разведчик, кула-кула, ҫаннипе тарне шӑлса.

— Что-то, товарищ комиссар, неладно у них, — сказал разведчик, отирая рукавом пот и улыбаясь.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ҫавӑнпа вӑл урӑх пӗр сӑмах та хушмарӗ, хӑйӗн сухалӗсемпе тусана шӑлса пӑрахнӑ пек туса, силлентерсе илчӗ те хавхаланас ӗҫсенчен инҫетерех, таҫта пӗр пӗччен шӑтӑка кӗрсе кайрӗ.

Поэтому он больше ничего не прибавил — дёрнул усиками, точно смахивая с них пыль, и медленно уполз куда-то в одинокую щель — подальше от суеты.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Алӑк ҫинчен тусана шӑлса тасатсан, Мальвина, Пьеро, Карло ашшӗ тата выҫӑ Артемон та пӗр сасӑпа кӑшкӑрса ячӗҫ:

Когда с него смахнули пыль, Мальвина, Пьеро, папа Карло, даже голодный Артемон воскликнули в один голос:

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карло эрешмен картисене шӑлса тасатрӗ.

Карло старательно обмёл паутину.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл куҫҫулӗсене шӑлса илчӗ те, сӑрт ҫинче тӑракансемшӗн шутсӑрах кӳрентермелле кулса ячӗ.

Она вытерла слёзы и засмеялась очень обидно для тех, кто стоял наверху косогора.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Апат ҫисе тӑрансан, чӗркуҫҫийӗ ҫинчен тӗпренчӗкӗсене шӑлса илчӗ те, Мальвина ҫапла каларӗ:

После завтрака, смахнув крошки с колен, она сказала:

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӗрача ӑна сӑмси ҫинчи какаона шӑлса тасатма хушрӗ.

Девочка велела ему вытереть с носа какао.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑйӑҫ! — уҫӑлма хӑтланнӑ ҫӑвара тӑмпа лаплаттарса питӗрнӗн, шап! шӑлса хучӗ Иван Гаврилович.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Намӑслантӑм, — чӑнахах та намӑсланнӑ, ҫав намӑсне питӗнчен шӑлса тасатасла, янахне алӑ лаппипе сӑтӑркаларӗ Никандр, — Э-э-э, тупнӑ мухтамалли.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шалта вӗсем сӗтел ҫине шӑлса тирпейлерӗҫ, ҫунса пӗтеймен ҫуртана хӑй вырӑнне, маччаран ҫакӑнса тӑракан йывӑҫ кушиле, хучӗҫ, кӑшт-кашт япалисене чикнӗ ҫыххисене йӑтса, кунти тарават хӗртсурта тав туса хӑварса, пӳртрен тухрӗҫ.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сивӗнсе кайнӑ чей чашки ӑшнелле куҫҫулӗ тумласа анчӗ, хӗрарӑм ӑна сиссе, чашкине аяккалларах лартрӗ те, куҫӗсене хытӑ пӑчӑртаса тытса тата икӗ тумлам куҫҫулӗ кӑларса ячӗ, унтан питне тутӑрпа шӑлса илчӗ.

В чашку остывшего чая капнула слеза; женщина, заметив это, отодвинула чашку и крепко прикрыла глаза, выжав еще две слезинки, потом вытерла лицо платком.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тӗпренчӗкӗсене сӗтел ҫинчен час-часах шӑлса илмелле тет, ахалӗн тӗпренчӗксенчен шӑнасем хунаҫҫӗ тет — каласа кӑтартатчӗ ҫамрӑк хуҫа арӑмӗ, карчӑкӗ тата ун хыҫҫӑн калатчӗ:

Крошки, говорит, надобно чаще сметать со столов, мухи, дескать, разводятся от крошек, — рассказывала молодая хозяйка, а старуха ей вторила:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурӑнӑҫ кутӑнла хӑтланса нимне уямасӑр манӑн чунӑмри хӑйӗн чи лайӑх ҫырӑвӗсенех шӑлса пыратчӗ, тӑрӑхласа кулнӑ пекле, ун вырӑнне темле кирлӗ мар ӑпӑр-тапӑр тӑратса хӑваратчӗ, — эпӗ пурӑнӑҫӑн пусмӑрлӑхне хирӗҫ ҫиленсех пит хытӑ тӑраттӑм, эпӗ ыттисем ишнӗ шыв тӑрӑхах ишсе пыраттӑм, анчах маншӑн шывӗ сивӗрехчӗ, вӑл мана, ыттисене ҫӗкленӗ пек, ҫӑмӑллӑнах ҫӗклесе тӑмастчӗ, — хӑш-хӑш чухне мана хам пӗр-пӗр тарӑн ҫӗрелле путса пынӑ пек туйӑнатчӗ.

Жизнь упрямо и грубо стирала с души моей свои же лучшие письмена, ехидно заменяя их какой-то ненужной дрянью, — я сердито и настойчиво противился ее насилию, я плыл по той же реке, как и все, но для меня вода была холоднее, и она не так легко держала меня, как других, — порою мне казалось, что я погружаюсь в некую глубину.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл пит вӑйсӑрччӗ, эпӗ ӑна ҫӗнтерме пултартӑм, анчах сухаллӑ арҫын вара мана шутсӑр тӗлӗнтерсе, юн кӑларнӑ сӑмсине шӑлса, урайӗнче ларса пит хурланса макӑрса ячӗ.

Он был очень слаб, и мне удалось одолеть его, но тогда, к великому изумлению моему, бородатый мужчина горько заплакал, сидя-на полу и вытирая разбитый нос.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӗске сӑхманӗн лапра ҫаннипе куҫҫульне шӑлса, вӑл урисене чарса пӑрахса, хӑйӗннисем умӗнче тӑратчӗ те кӑмӑллӑн калатчӗ:

Вытирая слезы грязным рукавом короткого кафтана, он стоял впереди своих, широко расставя ноги, и добродушно вызывал:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Аллисене саппун ҫумне шӑлса, Пашка пуҫласа яратчӗ:

Вытирая руки о передник, Пашка заводил:

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫулне-йӗрне шӑлса лартас, палӑрми тӑвас, тетӗн-и?

Думаешь замазать, затереть?

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Типӗ навусне пуҫтарӑр, шӑлса тухӑр!

Уберите сухой навоз, подметите!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Кӑмака трубине ҫӳлтен хупла эсӗ, тата тӑмпа шӑлса ларт, пӳртне те тӑмпа шӑлса шурат!

Конек прикрой и глиной залей, обмажь хату, побели!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.