Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакса (тĕпĕ: ҫак) more information about the word form can be found here.

Гусев маузерне пиҫиххинчен ҫакса ячӗ (темӗн те сиксе тухма пултарать), елпӗрсе кулчӗ те люка яриех уҫрӗ.
Гусев прицепил маузер к поясу (на всякий случай), усмехнулся и распахнул люк.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ман сывлӑхшӑн ҫакса ҫӳрех! — терӗ вӑл кулкаласа.
— Носи за мое здоровье! — сказал он шутливо.

3. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑл Буратинона ярса илчӗ те, кладовоя кайса пӑта ҫине ҫакса ячӗ.
Он схватил Буратино, отнёс в кладовую театра и повесил на гвоздь.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑйӗн пӗртен-пӗр кивӗ пиншакне хулпуҫҫийӗсенчен ҫакса ячӗ те урама тухса кайрӗ.
Накинул на плечи свою единственную старую куртку и пошёл на улицу.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тӑчӗ Виталий, ҫӗлӗкне илсе тӑхӑнчӗ, купӑсне йӑтрӗ те, чӗнне хулпуҫҫийӗ урлӑ ҫакса, ни Динӑна, ни Никандра шӑл шурри те кӑтартмасӑр урӑх, юррин ахаль те хурлӑ та ӗсӗклевлӗ кӗввине пушех те хурлӑрах, ӗсӗклевлӗрех сӗтӗрттерсе, вӑхӑчӗ янӑрашмалли-ҫуйӑхашмалли маррине пӗле тӑркачах, купӑс ҫемми май чунӗнче тӑлпаланнӑ юррине вӑйлӑн та ҫилӗллӗн янраттарса ячӗ:
Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шӑши е пӗр-пӗр урӑх чӗрчун салатса тӑкасран ҫакса хунӑ ӗнтӗ ҫак ҫӑлӑнӑҫ арчине ҫӳле.
Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗҫени, уринчен пӗрер пӑт кире пуканӗ ҫакса янӑн, хуллен утать, Матвипе Елькка ик айккинчен тытса пымасан — кӗптӗрт тӳнсе те каять пуль.
Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эй турӑ, акӑ ман май ҫине ҫав ҫӗрӗкскере ҫакса ячӗҫ, Викторушка — каллех аякра… — тетчӗ.
— Господи, вот повесили мне на шею гнилого этого, а Викторушка — опять в стороне…

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ун ҫинче саран куртка, чӗркуҫҫи таран ҫитекен вӑрӑм кунчаллӑ атӑ, хулпуҫҫи урлӑ ягдташ ҫакса янӑ, ури вӗҫӗнче икӗ кӗпҫеллӗ хаклӑ тӑракан Лебель пӑшалӗ выртать.
На нем кожаная куртка, высокие до колен сапоги, через плечо — ягдташ, в ногах торчит дорогое двухствольное ружье Лебеля.

Вара тахӑшӗн пальтоне хулпуҫҫи ҫине ҫакса ячӗ те хупахалла тухса утрӗ.
И, накинув на плечи чье-то пальто, ушел — в кабак.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Пӗлетӗн-и, Алеша, ӑна йӗнерленӗ лаша тата ҫурӑмӗ хыҫне «тулка» ҫакса ямалла та, унран тӗнчипе чаплӑ объездчик пулӗччӗ!
— Знаешь, Алеша, ему бы коня под седлом да «тулку» за плечи: ой и объездчик был бы мировой!

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Хӑвна шанса панӑ кӑткӑс агрегат ҫумне ҫавӑн пирки ҫакса ҫӳреҫҫӗ те ӑна.
Затем он и придается к сложному агрегату, который тебе доверили.

Куҫа курӑнман тӑри пӗрре хӑлхаран ик-виҫ метрта кӑна янӑратса илет, тепре каласа памалла мар инҫетре, таҫта хӗвел патӗнчех юрлать: темӗн вӑрӑмӑш ҫип ҫине шӑнкӑрав ҫакса янӑ та, вӑл хуллен сулкаланса илемлӗ кӗмӗл сасӑ кӑларса тӑнӑ пек туйӑнать.
Невидимый жаворонок звенит то в двух-трех метрах от уха, то невообразимо далеко, у самого солнца: будто подвешен колокольчик на громадной нитке и медленно раскачивается с серебряным перезвоном.

Вырсарникун ирхине, хулпуҫҫисенчен пӑшалсем ҫакса, эпир виҫсӗмӗр вӑрман тӑрӑхӗ ҫуммипе ялтан аяккалла утрӑмӑр.
В воскресенье утром, с ружьями за плечами, мы втроем шагали от села вдоль лесной полосы.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Вӑрмана эпӗ кӑвак ҫутӑ пулнӑ ҫӗрелле ҫитеттӗм, хатӗрсене майлаштарса лартаттӑм, тапӑсене ҫакса яраттӑм, вӑрман хӗррине выртаттӑм та ҫутӑ кун пулассине кӗтсе выртаттӑм.
В лес я приходил к рассвету, налаживал снасти, развешивал манков, ложился на опушке леса и ждал, когда придёт день.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫав хӗрарӑм эпи-карчӑк та евчӗ те пулать, вӑл шӑнӑрлӑ пысӑк арӑм, сӑмсийӗ кӑвакал сӑмси пек, арҫын кӑкӑрӗ пек лаптӑк кӑкӑрӗ ҫине «пӗтекенсене ҫӑлнӑшӑн» текен ылттӑн медаль ҫакса сӳрет.
Повитухе и сводне, большой, жилистой бабе с утиным носом и золотой медалью «за спасение погибавших» на плоской, мужской груди.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫсенче, праҫниксенче вӑл кӑвак кӗпе, плис шӑлаварӗ тата ҫап-ҫутӑ ҫутатса лартнӑ атӑ тӑхӑнса, хапха патне тухать, ҫурӑмӗ хыҫнелле чӗнпе пысӑк хуткупӑсне ҫакса ярать, салтак «караула» тӑнӑ пек, тухса тӑрать вара.
Вечерами, по праздникам, одев голубую рубаху, плисовые шаровары и ярко начищенные сапоги, он выходил к воротам с большой гармоникой, закинутой на ремне за спину, и становился точно солдат в позиции «на караул».

Тупӑк хыҫӗнче аналой тӑрать, ун ҫинче мӑя ҫакса ҫӳремелли пӑхӑр хӗрес выртать, аналой йӗри-тавра виҫӗ авӑс ҫурта татӑкӗсем ҫунса лараҫҫӗ, вӗсене кӗмӗлпе ылттӑн тӗслӗ конфет хучӗсемпе чӑрканӑ подсвечниксем ҫине лартнӑ.
За гробом возвышался аналой, на нём лежал медный нательный крест, а вокруг аналоя горели три восковые огарка, укреплённые в подсвечниках, обвитых серебряной и золотой бумагой от конфет.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Саша хӗрлӗрех тӗслӗ сюртук, манишка тӑхӑнатчӗ, галстук ҫакса ҫӳретчӗ, брюки пӗҫҫисене кӑларса яратчӗ, мӑнкӑмӑллӑччӗ, мана пӑхмастчӗ те.
Саша носил рыженький сюртучок, манишку, галстук, брюки навыпуск, был горд и не замечал меня.

Шваб пирӗн ӳт-тире сӗвсе, ӑна мулкач тирне ҫакса типӗтнӗ пек типӗтесшӗнччӗ.
Шваб думал содрать с нас шкуру и высушить, как заячью.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics