Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ват the word is in our database.
ват (тĕпĕ: ват) more information about the word form can be found here.
Ҫамрӑк арҫынпа хӗрарӑм пӗр-пӗрне юратаҫҫӗ пулсан е ват ҫынсем юрату ҫинчен аса илеҫҫӗ пулсан ҫеҫ, Ольга Сергеевна, — туслӑх лайӑх япала.

Дружба — вещь хорошая, Ольга Сергевна, когда она — любовь между молодыми мужчиной и женщиной или воспоминание о любви между стариками.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ват стариксем калаҫнине итлетӗн те — кун пек пулман ҫав ӗлӗк!

Послышишь от стариков, так не то!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ан ҫухрӑшсам эсӗ, ват кӑркка, — тӳрккессӗн касса татрӑм Мануйлихӑна.

— Да не реви ты, старая, — грубо прервал я Мануйлиху.

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эпӗ, ват ухмах, савӑнатӑп пулать: акӑ, тетӗп, ыйхӑпа пӗтӗмпех иртсе каять, сӗвӗрӗлет.

Я-то, дура старая, обрадовалась было: вот, думаю, все сном пройдет, перекинется.

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эпӗ те, аташнӑ ват супьях, кура тӑркӑчах чармарӑм…

И я-то, дура петая, смотрела, потворствовала…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ӑҫта эсӗ, ват супнӑ?

Где ты там, старый дурак?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пуҫна ан ват.

Не надо так париться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Виҫӗ пӳлӗмлӗ дача илетпӗр, пусси те пур, хуҫи вара, вырӑссен авалхи стрелецӗ пек, пит илемлӗ ват ҫын, Петя ун сӑнарне ҫинчех ӳкерме те тытӑнчӗ.

Мы снимаем дачу из трёх комнат, с колодцем и старым, красивым, похожим на древнерусского стрельца хозяином, которого Петя немедленно принимается рисовать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ӑна чӗнсе сӑмах хушать те, вӑл, ват ҫынсем пек, кулмасӑр-тумасӑр куҫлӑх айӗн ҫеҫ пӑхса илет, сасартӑк аллинчи купӑста пуҫӗ лаштах ҫӗрелле ӳкет.

Саня окликает её. Она по-стариковски, строго глядит на него из-под очков и вдруг беспомощно роняет кочан на землю:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ват ҫынна мӗнле йӑпатмаллине пӗлетӗп ӗнтӗ халь.

Теперь я знала, как утешить старика.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унччен те пулмарӗ — пирӗн умма пӗр ҫӳлӗ кӑна ҫиллес ват ҫын тухса тӑчӗ, аллинче ун, туя вырӑнне, кимӗ калакӗ.

И возле нас оказался высокий сердитый старик, опиравшийся на весло-кормовик.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӗлӗнмелле те вӗт, анчах вӑл халь маншӑн палӑрсах кайми ват ҫын пек туйӑнать, аллисем кӗске унӑн, пӳрнисем хулӑн, вӗсене вӑл ҫӗткеленсе вылянтарать, е ҫухави айне хурать, е жилетки кӗсйисене пытарам пек тӑвать.

Очень странно, но для меня он был теперь просто каким-то бледным, старым человеком, с короткими руками, с толстыми пальцами, которыми он неприятно, нервно шевелил и всё закладывал куда-то: за воротничок или в карманы жилетки, точно прятал.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑкран инҫех те мар аттен ват алли персе тивертнипе суранланнӑ Швабрин выртать.

У порога лежал Швабрин, простреленный дряхлою рукою отца моего.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— А, ват супнӑ! — терӗ ӑна Пугачев.

— А, старый хрыч! — сказал ему Пугачев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ан хӑварсам мана, ват пуҫа, ҫак мошен… хушшине.

— Не покинь меня на старости лет посреди этих мошен…

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗн пӑшӑлтататӑн эсӗ унта, ват супнӑ? — тесе кӑшкӑрса ячӗ Хлопуша.

— Что ты там шепчешь, старый хрыч? — закричал Хлопуша.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Кӳпчек алӑллӑ, ылтӑн шӑллӑ ват супнӑ Николай Антоныч!

Николай Антоныч, с его пухлыми пальцами, с золотым зубом, такой старый!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗссипе каласан, эсӗ, ват супнӑ, хӑвна тата хӑвӑн улпутна, ытти мана хирӗҫ пыракансемпе пӗрле, ҫакса вӗлерменшӗн, маншӑн тата ман йӗкӗтсемшӗн те ӗмӗр-ӗмӗр турра тав тумалла…

Да ты должен, старый хрыч, вечно бога молить за меня да за моих ребят за то, что ты и с барином-то своим не висите здесь вместе с моими ослушниками…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Леш ват супнӑна курсанах палларӑм эпӗ.

Я тотчас узнал старого хрыча.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Чарӑр ҫав ват тухатмӑша! — терӗ Пугачев.

— Унять старую ведьму! — сказал Пугачев.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed