Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

витрӗ (тĕпĕ: вит) more information about the word form can be found here.
Хуҫа арӑмӗ ҫакна сиссе мана хӑй кровачӗ ҫине вырттарчӗ те таса сӑмса тутрипе витрӗ.

Заметя это, хозяйка положила меня на свою постель и укрыла чистым белым носовым платком,

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Пичӗ унӑн хӗрелсе кайрӗ, ҫан-ҫурӑмне ӑшӑ витрӗ.

Лицо ее порозовело, по телу разлилась приятная теплота.

XIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Чечеклӗ кӗпе тӑхӑннӑскер, ҫара урине мамӑк тутӑрпа витрӗ.

Одетая в цветочное платье, она прикрыла босую ногу пуховым платком.

Ҫӗр те пӗр ҫулти Семига аппа // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.08.27, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=885&text=news-publikacii

Ҫапла каларӗ атаман, вӑл сӑмахне пӗтерсен те козак ӗҫӗсенче кӗмӗл тӗслӗ пулса шуралнӑ пуҫне ҫав-ҫавах силлекелесе тӑчӗ; ун хӗрӳ сӑмахӗ кунта тӑракансене пурне те вӑйлӑ хумхантарчӗ, вӗсене шалах, чӗре патнех витрӗ.

Так говорил атаман и, когда кончил речь, все еще потрясал посеребрившеюся в козацких делах головою; всех, кто ни стоял, разобрала сильно такая речь, дошед далеко, до самого сердца.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Чарӑнмасть вӗҫ-хӗрсӗр ҫумӑр, Тунсӑх витрӗ чӗрене.

За окошком дождик тенькает, Непогода на дворе.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Асламӑшӗ Таньӑн ҫара аллине вӑраххӑн минтер ҫине илсе хучӗ те одеялпа витрӗ.

Бабушка осторожно подняла голую Танину руку, положила на подушку и прикрыла одеялом:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Амӑшӗ ҫӳҫне якатса илчӗ, тутрине хулпуҫҫи ҫинерех туртса витрӗ.

Потом мама поправила волосы, натянула на плечи платок и сказала:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Харӑлтаттарнине илтсен, Дасаоцза пӳлӗме тухрӗ, упӑшкине хуллен кӑна утиялпа витрӗ.

Услышав храп, Дасаоцза вернулась в комнату и осторожно прикрыла мужа одеялом.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лю Гуй-лань халатне витрӗ.

— Лю Гуй-лань запахнула халат.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сунь вилнӗ ҫын питне хӑвӑрт кӑна хӑй ҫаннипе витрӗ, хӗрарӑма асӑрхануллӑ айккинелле пӑрчӗ, тупӑк виттине каялла хӑй вырӑнне шутарса хучӗ.

Старик Сунь быстро прикрыл лицо покойника своим рукавом, осторожно отстранил женщину и задвинул крышку.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Старик хӑй ҫинчи ҫӗтӗк кӗпине хыврӗ, унпа юнланса пӗтнӗ пӗчӗк кӗтӳҫе витрӗ.

Старик снял с себя рваную рубашку и бережно прикрыл окровавленного пастушка.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чжао Юй-линь ывӑлне хуллен ҫеҫ кан ҫине вырттарчӗ, ҫӗтӗк-ҫурӑк курткӑпа витрӗ.

Чжао Юй-линь осторожно положил сына на кан и заботливо прикрыл его рваной курткой.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сасартӑк асанне килчӗ те тӳрех сӗтеле ҫивитти витрӗ.

Вдруг бабушка пришла и сразу постелила на стол скатерть.

Эпир алӑ ҫуни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Юлий библиотекӑпа юнашар пӳлӗме кӗчӗ, апатланнӑ чухнехи тумтирне хывса, тарҫӑсем тӑхӑнакан хура плащ тӑхӑнчӗ, ун айне хӗҫ пытарчӗ, пуҫне плащ вӗҫӗпе витрӗ.

С этими словами Кай Юлий прошел в комнату рядом с библиотекой, Ссняв белую застольную одежду, он накинул плащ, спрятал под него оружие, капюшоном покрыл голову.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хул пуҫҫисене утиялпа витрӗ те пӗкӗрӗлсе ларчӗ.

Натянул на плечи одеяло и сел, скорчившись.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев ӑна ӑшӑрах витрӗ те сӑнав трубкисем патне таврӑнчӗ.

Гусев укрыл его потеплее и вернулся к наблюдательным трубкам.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Иха урайне чӑптапа витрӗ, Аэлита валли вырӑн сарчӗ, мачча айӗн ҫакӑнса тӑракан ҫуткӑҫа ҫу ячӗ те чӗртрӗ.

Иха покрыла пол циновкой, постлала постель для Аэлиты, налила масла в висевшую под потолком светильню и зажгла её.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Тӳпе ывӑлӗ, эсир паян пӗччен апатланатӑр, — унтан Иха Аэлитӑн савӑт-сапине шурӑ чечек ҫыххипе витрӗ.

— Вы будете обедать один, сын неба, — и прикрыла прибор Аэлиты белыми цветами.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах ӑна пӗлӗт тата тарӑнрах ыйхӑпа витрӗ.

Но ещё более глубокий сон прикрыл его облаком.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Виҫӗ хутчен шӑппӑн: «крекс, фекс, пекс», терӗ те, хӑйӗн тӑватӑ ылтӑн укҫине шӑтӑка хучӗ, тӑприне витрӗ, кӗсъинчен пӗр чӗпкӗм тӑвар кӑларчӗ те шӑтӑк ҫине сапрӗ.

Сказал три раза шёпотом: «Крекс, фекс, пекс», положил в ямку четыре золотые монеты, засыпал, из кармана вынул щепотку соли, посыпал сверху.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed