Corpus of the Chuvash language

Ял йӗри-тавра ҫаврӑнса ҫитнӗ ҫӗре «Элексантӑр атте» пуҫӗ кунтӑ пек пулса каятъ, кашни япалах иккӗллӗ-виҫҫӗллӗ курӑнма тытӑнать.

И вот к концу обхода голова отца Александра делается как тяжелая корзина, в глазах начинает двоиться, троиться.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хырҫӑ пуҫтармалли вӑхӑт ҫитсен «Элексантӑр атте» патне картиш тулли ҫын пуҫтарӑнать.

Настанет время сбора налогов, вот тут-то они и бегут к отцу Александру:

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Приххутри ҫынсен хуҫалӑхне «Элексантӑр атте» хӑй килне пӗлнӗ пек пӗлсе тӑрать.

А уж до чего дотошен отец Александр в делах хозяйских, наперечет знает все, что у кого из прихожан имеется в дому или во дворе.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫавӑнпа «Элексантӑр аттепе» яланах чуна уҫса калаҫмалла-мӗн…

Вот потому с отцом Александром лучше говорить обо всем в открытую, не кривя душой…

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ӗҫе те нумай ӗнтӗ «Элексантӑр аттен»!

Да уж и дел-то у отца Александра по горло!

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Элексантӑр атте» — лутра ҫын, хулӑн кӗлеткипе, пӗвӗ-сийӗпе, тӑртаннӑ пек курӑнакан кӳпшек пичӗпе карчӑка аса илтерет.

Отец Александр — приземистый, толстый, с одутловатым мясистым лицом, которое делает его похожим на старушку.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Куҫ умӗнче ӑна, хӑй хушнӑ тӑрӑх, «Элексантӑр атте» текенсем те, пачӑшка тесе чӗнекенсем те пур.

Лично его называют, как велено, отец Элександр, есть и те, кто зовет батюшкой.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Элексантӑр «атте» мар чӑвашсене, чӑвашӗсем пупа юратмаҫҫӗ.

Не отец Александр чуваш, а его не любят чуваши.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй пурӑнакан Шурча ялӗ «Элексантӑр аттене» — Александр Петрович Архангельский пупа — килӗшет те, килӗшмест те.

Отцу Элександру — Александру Петровичу Архангельскому — нравится и не нравится его обиталище — село Акрамово.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Выльӑх пӑхакан арӑм пӳрте чупса кӗнӗ те старастине каланӑ: «Элексантӑр пичче, эпӗ патйене пусса ятӑм, анса илсем тархасшӑн», — тенӗ.

Скотница вернулась в избу и говорит старосте: — Александр! слазяй, батюшка, в колодезь, — я бадью упустила.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ку эсӗ-ҫке, Элексантӑр хӑта?

— Да, никак, ты, сват Александр?

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.