Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кантюк (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Мерченпе Кӗмӗлпи, йӗтӗн ҫиппинчен тӗртсе тунӑ сӗлкӗ ҫине пуҫламан ҫӑкӑр хурса, Кантюк умне пырса тӑчӗҫ, тайма пуҫӑм парса, вӗсем ҫакӑрне сӗлки мӗнӗпех туй хуҫине тыттарчӗҫ.

Мерчень и Кемельби, неся на тонком холщовом полотенце непочатый каравай хлеба, подошли к Кандюку, опустив в поклоне головы, и вручили хлеб свадебному голове.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк аллипе сулсан, укӑлча хапхи тайӑлчӗ.

Кандюк взмахнул рукой — и ворота околицы отворились.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтара Кантюк хушнипе вӑратмарӗҫ.

А Тухтар все спит — по приказу Кандюка его не стали будить.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк хӑй парта пусма кӗпепе, тикӗт сӗрнӗ сӑран атти тусанпа вараланнӑ, пилӗкне вӑрӑм шурӑ пиҫиххи ҫыхнӑ, кӑтра сухалне икӗ еннелле тураса тирпейлӗн якатнӑ, ҫӗнӗ шлепкепе.

На Кандюке огнем горит бордовая рубаха; обильно смазанные дегтем кожаные сапоги «поседели» — покрылись густой дорожной пылью; борода его тщательно расчесана на две стороны, на голове новая войлочная шляпа.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лавсем ҫинчен аннӑ халӑх Кантюк тавра пуҫтарӑнчӗ.

Соскочив с подвод, люди собрались возле Кандюка.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑвӑртрах каймалла-ҫке пирӗн, хӑвӑртрах каймалла, — васката пуҫларӗ Кантюк, аллине тытнӑ алтӑрӗпех пӳртелле кӗрсе.

— Поспешать надо, поспешать, — заторопил всех Кандюк и, приняв из рук дочери ковш, быстро зашел в дом.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хапхана Кантюк пыриччен уҫмалла мар.

И не открывать ворота до тех пор, пока не появится Кандюк.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк, килне ҫитсе, тӑрантас ҫинчен анма кӑна ӗлкӗрчӗ — кил хапхи яриех уҫӑлчӗ.

Доехав до дома, Кандюк приготовился было спрыгнуть с тарантаса и распахнуть ворота, как они сами раскрылись.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫелӗкне, ҫемҫерех пултӑр тесе, Кантюк тӑрантас ларкӑчӗнчен сӑран минтер илчӗ, ӑна Тухтарӑн пуҫӗ айне майлаштарса хучӗ.

Кандюк вынул из-под сиденья кожаную подушку и заботливо подложил в изголовье Тухтару.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чим! — тем асне илнӗ пек пулчӗ Кантюк.

— Нет-нет, сами доедем, — замахал руками Кандюк.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл ӑна вӑратасшӑнччӗ, Кантюк вӑраттармарӗ, хӑй майӗпе ҫывӑрсан аванрах вӑл, ҫӗклесе вырттарӑпӑр та майӗпен хамӑрах киле ҫитӗпӗр терӗ.

Шингель хотел его разбудить, но Кандюк остановил: пусть спит, поднимем вдвоем да уложим, а там потихоньку и доедем.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ун умӗнче хӑйне ӳсӗре хыврӗ.

Кандюк прикинулся совсем пьяным.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ҫавна пӗр вӑхӑт итлесе тӑчӑ те, кӑштах эрех тутанса, пуҫне чикрӗ.

Кандюк зачарованно послушал эти звуки некоторое время, затем налил немного водки, выпил, задумался, опустив голову.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Лайӑх ӳсӗрӗлсе кайрӗ-ҫке вӑл капла, — шухӑшласа илчӗ Кантюк, — лав киличченех канса выртсан лайӑхчӗ, Нямаҫа кунта килмешкӗн каласа ямалла марччӗ-ши. Ҫук, тепӗр тесен, вӑл килменни лайӑхрах-ха, лере хатӗрленсе тӑма кирлӗ…»

«Вот и славно! — обрадовался Кандюк. — Опьянел парень как следует! Небось проспит теперь до прибытия свадебного поезда… Может, надо было Шингелю наказать, чтоб Нямась сюда подъехал? Хотя нет, пусть он лучше там подготовит все как надо…»

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шинкӗл тете, Шинкӗл тете… — мӑкӑртатса илчӗ Тухтар Кантюк ӑна хӑй тӗллен калаҫма чармарӗ.

— Дядя Шингель… Дядя Шингель… — нечленораздельно бормотал Тухтар, Кандюк не прерывал его бреда, молчал.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс выртса кан-ха пӑртак, выртса кан ҫакӑнтах, — терӗ ӑна Кантюк шӑппӑн.

— А ты приляг, братец, да отдохни маленько, — по-отечески заботливо посоветовал парню Кандюк.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк Тухтарӑн хупӑнас патне ҫитнӗ куҫне асӑрхарӗ те, Шинкӗле кӑчӑк туртса, пӑшӑлтатма тытӑнчӗ.

Кандюк, заметив его замедленные движения и смежающиеся веки, поманил Шингеля пальцем, зашептал ему на ухо.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл аллинчи шурӑ куркана илсе, Кантюк татах эрех ячӗ, ӑна каллех, Шинкӗле тыттарса, Тухтара ӗҫтерме систерчӗ.

Кандюк заботливо из темноты сказал, наполняя тем временем новую чарку и вновь предлагая Шингелю угостить Тухтара.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк, кӑрт сиксе, каялла чакса тӑчӗ.

При этих словах Кандюк резво вскочил на ноги и отступил в сторону от костра.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк, куркана каялла илсе, сахӑр пек шурӑ япала ячӗ: — Тутлӑрах пултӑр, — терӗ вӑл.

Кандюк, приняв пустую чарку, бросил в нее белый, как сахар, комочек, наполнил и сказал: — Это чтоб слаще было.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed