Corpus of the Chuvash language

Хӑраса алӑк юпи ҫумне таянчӗ те вӑл Янтул еннелле тархасласа пӑхрӗ.

Глядя на него умоляющими глазами, она просила:

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кулмасть-ши ку манран тесе Янтул хӗр ҫине чӑр! пӑхрӗ те аллине сулчӗ.

Яндул с подозрением взглянул на Ендебек: уж не насмехается ли над ним эта озорница?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул хӑлхи янк уҫӑлчӗ.

Яндул вдруг стал слышать, что ему говорят.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗр калаҫнине хирӗҫ тем мӑкӑртатса илчӗ Янтул.

Яндул пробормотал что-то невнятное —

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кӗпӳне? — тесе ларать Янтул хӑй тӗллӗн.

— Рубашку? — словно очнулся Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унпа ҫывӑх пулнине халь хӑй те ӗненмест Янтул.

Ему уже не верилось, что он только что был с ней близок.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Алӑк мӗнле хупӑннине илтмерӗ Янтул, чӗрипе ҫеҫ туйрӗ ӑна.

Яндул не слышал стука двери, но ощутил его сердцем.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Енчӗпек Янтул ҫӑварне пырса хуплать.

Ендебек прикрыла рот Яндула ладонью.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хыпса ҫӑтӗччӗ, ҫисе ярӗччӗ… тем туса хурӗччӗ ҫакӑнта хутлӑнсӑ лӑрна хитре хӗре Янтул — ӑнланмалла мар чӑрмав тытса тӑрать ӑна.

Он готов схватить, обнять ее, крепко прижать к себе, но что-то его останавливало.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗрарӑма тӗмсӗлсе ҫитнӗ, ун сӑмахӗпе тарӑхнӑ Янтул хӗр ҫине урса кайса пӑхать.

Яндул, несмотря на резкие слова девушки, сгорал от желания.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул тулли кӑмӑлпа кулса ячӗ.

Яндул от души рассмеялся.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пит те лайӑх! — савӑнчӗ Янтул хӗре ыталанӑ пекки туса.

— Вот и славио! — Яндул обрадованно обнял девушку.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мунчаран шӗвӗ тӗтӗм ҫеҫ юха пуҫларӗ те, Янтул кӗрсе кӑмакине пӑтратрӗ, чул ҫине хуранпа шыв тултарса лартрӗ, мунча алӑкне тайрӗ.

Из бани вился уже жиденький дымок — дрова прогорели. Яндул перемешал их, налил воды в котел и подпер дверь бани.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ашӑкне сирнӗччӗ, ача старик картишӗ витӗр урамалла ыткӑнчӗ.

И лишь когда Яндул отдернул полог, посыльный поскакал вприпрыжку через двор на улицу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул кулкаласа ашӑка хускатрӗ те, ача тата пӑртак чакса тӑчӗ.

И даже когда Яндул с усмешкой отогнул полог, мальчонка, оставаясь на приличном расстоянии,

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Стараста килӗнче Янтул пирки ытла юратсах калаҫмаҫҫӗ пулас ҫав, ача чул ача мӗнле шӑртланса ҫӳрет.

Видимо, в доме старосты о Яндуле вспоминали без особой любви и уважения, коль этот сопляк позволяет себе так щетиниться.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эс кам ачи пулатӑн-ха? — терӗ Янтул тепӗр майлӑ.

Яндул знал это не хуже нее, но все же повторил: — Так чей ты будешь?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна Янтул хӑй те аван пӗлет-ха.

Об этом Яндул и сам хорошо знал.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ача хӑйне чӗнме килнине таҫтанах сисрӗ Янтул.

Тем более что он безошибочно понял заранее, что мальчонка пришел именно за ним.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сан ҫывӑхӑнта сансӑр — вилӗм мана, — терӗ Янтул хӑюланса.

— Я ведь так погибну: ты рядом, а не со мной… — Яндул довольно осмелел.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.