Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӗри хӑйӗн пир ҫапакансен тукмакки пек янӑравлӑн тапать тейӗн.
4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Эсӗ мӗнле шухӑшлатӑн, — Лонгрен жилетӗнчен пӗчӗк чышкипе тӗреленсе янӑравлӑн каласа хучӗ Ассоль, — асамҫӑ карапӗ мана илме килет-и е килмест-и?
I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.
Ҫыран хӗррине пырса тӑрсан вӑл янӑравлӑн та ӑшшӑн: — Килсе ҫитнӗ ятпа салам, — терӗ.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Тӗттӗм пулса килчӗ те кӑшт сивӗтме пуҫларӗ; ращара шӑпчӑк сасси янӑравлӑн илтӗнме тытӑнчӗ.Уже совсем стемнело и начинало холодать; в роще звучно щелкал соловей.
Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.
Анчах ун айӗнчи чикмек сасартӑк шӑвӑнса кайнӑ, хунарҫӑ, юпана ыталаса тытса, ҫиллессӗн, янӑравлӑн вӑрҫса илнӗ.А она вдруг поехала под его тяжестью, и он, обняв фонарный столб, сердито и громко обругался.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Шыв ҫурса кайнӑ шырланӑн чӑнкӑ сакӑлти хӗрринче виҫӗ ҫамрӑк йӗкӗт уйрӑммӑн выртнӑ, вӗсен умӗнче Ежов тӑнӑ, вӑл янӑравлӑн калаҫнӑ:
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫил, янӑравлӑн уласа, хура пӗлӗтсене хӑваланӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Пысӑк мар? — янӑравлӑн кӑшкӑрнӑ Яков Тарасович.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах ҫав вӑхӑтрах шыв янӑравлӑн шаплатса кайнӑ, — калӑн, сасартӑк хӑраса е тӗлӗнсе ахлатнӑ вӑл, тейӗн.Но в это время раздался звучный плеск воды, точно она ахнула от испуга или удивления.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, хӗрӗн хулпуҫҫийӗ ҫине уртӑнса, хӑлхаран темӗскер пӑшӑлтатнӑ, лешӗ ӑна хирӗҫ, каҫӑхса кайсах, янӑравлӑн эхӗлтетнӗ.Девушка, не умолкая, звонко хохотала над тем, что он, склонясь к плечу ее, шептал ей в ухо.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, номертен тухса, алӑка хупсанах, старик вӑрӑммӑн, янӑравлӑн анасласа янӑ, унтан хӑйӑлтатуллӑ баспа: — Эй, тивлетлӗ турӑ амӑшӗ, ырлӑх алӑкне уҫса пар пире… — тесе юрла пуҫланӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Акӑ, хайхискер, килеҫҫӗ, каҫма тӑрӑх васкаса утаҫҫӗ, — каҫма хӑмисем, шыва перӗнсе, янӑравлӑн, ҫиллессӗн шаплатса юлаҫҫӗ…Вот — идут по сходням торопливо, тяжелыми шагами, — доски сходень звучно и сердито хлюпают о воду…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӑвак, хӗрлӗ, шурӑ кӗпесем тӑхӑннӑ ача ушкӑнӗсем, ҫыран хӗрринче кӗпӗрленсе, юханшыв лӑпкӑлӑхне хуйхатнӑ пӑрахута янӑравлӑн кӑшкӑрса ӑсатнӑ, пӑрахут урапи айӗнчен ачасен урисем патнелле савӑнӑҫлӑ хумсем чупнӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗлӗхсем янӑравлӑн сӗрлесе илчӗҫ, вара старик хаяррӑн, юнаса каланӑ пек калама тытӑнчӗ:
7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Сирӗнпе пӗрле, Самоваров юлташ! — ответлерӗ Вася малтанхи пекех хыттӑн, янӑравлӑн.— С вами, товарищ Самоваров! — ответил Вася так же громко и тем же тоном, как и начал.
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Ҫакна илтсен, нихҫан кулман Семенов ҫав тери янӑравлӑн ахӑлтатса кулса ячӗ, ку ахӑлтату мана тӗлӗнтерсе чӗрене ыраттарчӗ.
ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Горн пӑлхануллӑн, янӑравлӑн уйрӑмӑн-уйрӑмӑн кӑшкӑртнӑ чух тулта тӗттӗмччӗ-ха.Было еще темно, когда горн протрубил тревожно, звонко, прерывисто.
39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Ҫурт хӗррисенчен те тумлать, сасартӑк татӑлса аннӑ пӑр шӑнкӑр-р саланса каять, кашни сасӑ уҫӑмлӑн та янӑравлӑн илтӗнет.
4 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Четыхер пырса кӗнӗ чухне, ун хыҫҫӑн тата алӑкра Фелицатӑн, кухаркӑпа хӗрсен вӑрӑм та шап-шурӑ тӑхӑннӑ кӗлеткисем курӑнса кайнӑ самантра — вӑл тути хӗррине ҫыртса лартнӑ, пӗр хускалмасӑр ларать, урайӗнче, хӑйӗн урисем тӗлӗнче выртакан Девушкинӑн пуҫӗ ҫинелле янӑравлӑн тинкерсе пӑхкалать.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Катка-пичкеҫӗсем янӑравлӑн та пӗр виҫеллӗн панлаттарса, кӑшӑл ҫапаҫҫӗ, ҫырма леш енче Сухобаев завочӗн пӑс кӑларакан труби хашлатать, таҫта тата, урокра мӗн ыйтнине хирӗҫ каласа панӑ пек, васкавлӑн та канӑҫсӑррӑн йытӑ хамлатса вӗрет.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.