Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соколова (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Эпӗ, хамӑрӑннисем патне ултӑ сехет тӗлне таврӑнса, Соколова комбат приказне пӗлтернӗ тӗлне ялта сӗм-тӗттӗмех пулса ларчӗ.

К шести часам, когда я вернулся к нашим и передал Соколову приказ комбата, казалось, в деревне уже настала глубокая ночь.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Володя картлашка тӑрӑх анакан нимӗҫсене хӑй епле курни ҫинчен, вӗсенчен пӗри алӑкран епле тухса шӑвӑнни ҫинчен Соколова каласа пачӗ.

Володя объяснил Соколову, как он увидел спускавшихся с чердака немцев и как один из них успел выбежать в дверь.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сӑлтавӗ пур пулас ҫав, ӑна Буньков пӗлет ҫеҫ мар, уншӑн Соколова кӑштах шеллет та.

Видно, у него есть на это причина, и Буньков не только знает о ней, а и сочувствует Соколову.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӗтӗмпех чухлатӑп, Миша, — ответлет Соколова комбат, — анчах ӑнлан-ха эсӗ, тӑрмаланчӑк пуҫ, Катонин халь те артиллерин пулас вырӑнне пӗлмест вӗт-ха.

— Все понимаю, Миша, — отвечал комбат Соколову, — но пойми и ты, лохматая голова, ведь Катонин до сих пор не знает будущей дислокации артиллерии.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколова те Саша, те Шукурбекпа Макака каласа панӑ — шарламарӗ.

Или Саша объяснил что-то Соколову, или Шукурбек с Макакой, или Володя.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ пурне те курма ӗлкӗртӗм, Буньковпа Соколова та тӗл пултӑм, Сашӑпа Володьӑна ҫеҫ отбой хыҫҫӑн кӗтсе илтӗм.

Я успел повидать всех, даже Бунькова и Соколова, и только с Сашей и Володей встретился после отбоя.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вырӑсларан чӑвашла Соколова Асклида Андреевна куҫарнӑ.

С русского на чувашский перевела Соколова Асклида Андреевна.

Ася // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Кӗнеке редакторӗ — А.А. Соколова.

Редактор книги — А.А. Соколова.

Лӑпкӑ Дон. 4-мӗш кӗнеке // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Гришатка Соколова Ӗренпура 1773 ҫул пуҫламӑшӗнче илсе пынӑ.

Гришатку Соколова привезли в Оренбург в начале 1773 года.

Малтанхи паллашу // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Манӑн тата иккӗ пур, ил… — терӗ те Огнянов, револьверне ҫавӑнтах Соколова пачӗ.

— У меня еще два, бери… — сказал Огнянов, подавая Соколову свой револьвер.

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӗр-ик сӑмахпа Радӑна мӗн пулни ҫинчен Соколова каласа пӗлтерчӗ.

Огнянов в двух словах рассказал Соколову о том, что он знал о Раде.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нечо вара Соколова аллинчен тытсах алӑкӗнчен ҫавӑтса кӑларнӑ.

И, схватив Соколова за руку, Нечо вывел его за ворота.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем те кунта алӑка шакканине асӑрхарӗҫ ӗнтӗ, мана тинех ҫакланать, — пӑшӑлтатнӑ Димчо пуп, Соколова ҫӑмӑллӑнах тӗксе кӑларса.

Они уже видели, что ты толкнулся сюда, мне тоже несдобровать, — прошептал поп Димчо, легонько выталкивая Соколова за ворота.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урамра Соколова тӗрӗксем асӑрханӑ та хыҫҫӑн хӑвалама тытӑннӑ, анчах вӑл хӑйне хӑвалакансене таҫта кая хӑварма пултарнӑ.

На улице Соколова заметили и стали преследовать каратели, но ему удалось оставить погоню далеко позади.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийкӑна пӗлтернӗ пуль-ха вӑл ҫавӑн ҫинчен, Соколова сӑмах вӗҫҫӗн кӑна пӗлтерме сӗннӗ пуль.

Надо полагать, что Марийке он свою тайну доверил, но из предосторожности велел сообщить ее Соколову на словах…

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколова курмарӑн-и?

Соколова видел?

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ Соколова ярас тенӗ пулӑттӑм.

Я предлагаю Соколова.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вырӑнӗнчен сиксе тӑрса вӑл васкавлӑн тухрӗ те Нечо Павлова паян каҫхине Клеопатрӑна ниҫта та кӑларса ан ятӑр тесе калаттарма ҫын ячӗ: ун упи халь Соколова шӑпах Стефчов валли кирлӗ пулчӗ!

Вскочив с места, он быстро вышел, чтобы послать Нечо Павлову приказ не выпускать сегодня ночью Клеопатры: теперь она была нужна Соколову для Стефчова!

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пуҫа килсе ҫакланнӑ хуйхӑран ӑна чарӑна пӗлмен ҫумӑр кӑна йӑпатать, ҫумӑр ӑна ҫакӑнта чарса тӑрать, тен, конакри полицейскисене те ҫумӑрах чарса тӑрать пуль; халлӗхе Соколова тытса хупманнине Лалка чунӗпе туйса тӑратчӗ-ха, эппин кӑштах шанчакӗ те пур.

Только одно утешало Лалку в ее горе: проливной дождь, который удерживал ее здесь, наверное, задерживал и полицейских в конаке; она была уверена, что Соколов еще не арестован, и надежда в ней еще теплилась.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр-пӗр палланӑ ҫынна курса, ӑна Соколова систерме ярас пулсанччӗ ҫав та!

Если бы увидеть знакомого человека и послать его предупредить Соколова!

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed