Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Самиев (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
«Нивушлӗ ҫак ҫын юрларӗ-ши?» — тӗлӗнчӗ Ясногорская, вара унран: — Эсир Самиев хуҫалӑхӗнчен-и? — тесе ыйтрӗ.

«Неужели это он пел?» — удивилась Ясногорская и спросила: — Вы из хозяйства Самиева?

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шурӑн Самиев полкне каймалли ҫинчен пӗлсен, старши лейтенантсем ӑна унта тӳрӗрех мӗнле каймаллине ӑнлантарса пачӗҫ.

Узнав, что ей нужно в полк Самиева, старшие лейтенанты объяснили, как ближе туда пройти.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара вӗри «хуҫа», полк командирӗ Самиев, хӑлхине тӗттӗмелле тытса, хӑвӑрт калаҫма тытӑнатчӗ:

И горячий «хозяин» командир полка Самиев, наставив ухо в ночь, говорил скороговоркой:

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сана Самиев вӑрҫӑ пӗтсен академие яма ӗмӗтленетчӗ!..»

Самиев мечтал послать тебя после войны в академию!

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Малтанхи ҫапӑҫусен опытӗнчен Самиев ҫакна пӗлет: ту хӗрринчи ҫапӑҫу хыҫҫӑн ту тӑрринчи ҫапӑҫу пуҫланиччен пӗр хушӑ вӑхӑт иртет.

На опыте предыдущих боев за высоты подполковник Самиев убедился, что между боем у подножья и боем на вершине проходит, как правило, определенный отрезок времени.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫурҫӗр тӗлӗнче, гварди подполковникӗ Самиев ракетницӑран умлӑн-хыҫлӑн ултӑ симӗс ракета кӑларса янӑ чухне, ту каҫҫине хӳтӗлекен фашистсем хӑйсем пӗтес сехет ҫывхарса килни ҫинчен шухӑшламан та.

В полночь, когда гвардии подполковник Самиев выпустил из ракетницы одну за другой шесть зеленых ракет, немцы и мадьяры, защищавшие перевал, не подозревали, как близок их конец.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Марьш! — вырӑсла тасан калаймасӑр команда парать те Самиев малалла утать.

— Марьш! — с таджикским акцентом командовал Самиев и шел дальше.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Самиев подполковникӑн та тирпейлӗ хырса якатнӑ тӗксӗм питҫӑмартийӗ шӑйрӑлса пӗтнӗ, шӑйрӑлнӑ тӗлте тӗксӗмрех тӗслӗ юн типсе хытса ларнӑ.

Даже у подполковника Самиева смуглая, старательно выбритая щека была покрыта сухой темной коркой запекшейся крови.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Гварди сержанчӗ Казаков темиҫе разведчик-боецпа пӗрле виҫҫӗмӗш батальон умӗнче пырать, батальона «хуҫа» хӑй, полк командирӗ Самиев, ертсе пырать.

Гвардии сержант Казаков шел с несколькими бойцами-разведчиками впереди третьего батальона, который вел сам хозяин, командир полка Самиев.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Самиев штаб начальникӗпе пӗрле тӗплӗ план тума ларчӗ.

Самиев вместе с начальником штаба засел за разработку детального плана операции.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Самиев разведчиксене каллех флангсене хӑваласа ячӗ, вӗсем умне вӑл ҫакӑн пек задача лартрӗ: ҫул шырамалла, мӗншӗн тесен вӑл хӑй те, Воронцов та, лару-тӑрӑва тивӗҫлӗ хак парса, пӗр вывод патне пыраҫҫӗ: ту каҫҫи ҫине вӗсене тӑшман пачах кӗтмен ҫӗртен, витӗр тухма ҫук вӑрман чӑтлӑхӗсенчен, улӑхма ҫук чул сӑртсенчен пырса ҫапма тивет.

А Самиев снова погнал разведчиков на фланги, поставив задачу — искать проходов. Потому что и он, и Воронцов, оценивая обстановку, приходили к одному выводу: перевал придется брать именно там, в непроходимых лесных чащах, в непролазных скалах, откуда враг совсем не ждет их.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Полк командирӗ Самиев, ӑна ӗнсинчен тӗртсе, кубанкине кӑларса ывӑтма хушать пек.

Ему мерещилось, что это командир полка Самиев бьет его кулаком по затылку к приказывает выбросить вон кубанку.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Полк командирӗ Самиев, боецсем ҫине тулли кӑмӑлпа пӑхса тата командирсене боецсем кая юласран хытӑ сӑнаса пыма хушса, колоннӑран темиҫе хутчен те мотоциклпа ирте-ирте кайрӗ.

Командир полка Самиев то и дело обгонял ее на мотоцикле, удовлетворенно оглядывая и приказывая командирам строжайшим образом следить, чтоб никто не отстал.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сывпуллашнӑ чух Самиев пӗр самантлӑха шухӑша кайрӗ те, ытахальтен тенӗ пек, Чернышран ҫапла ыйтрӗ:

Прощаясь, Самиев на мгновенье задумался и, словно между прочим, спросил Черныша:

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Епле тӳсӗмсӗрскер э? — терӗ Самиев.

— Какой нетерпеливый, а? — сказал Самиев.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ҫапла, ҫапӑҫу — вӑл сирӗншӗн чи лайӑх экзамен, — малалла каларӗ Самиев.

— Бой, бой, это для нас лучший экзамен, — продолжал Самиев.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Самиев вара, пӗчӗк, ҫивӗч хӑмӑр аллисене сӑтӑркаласа, пӗр ывӑнмасӑр калаҫать.

Зато Самиев, потирая маленькие, живые коричневые руки, говорил неутомимо.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӑлханса кайнӑскер, Самиев, блиндаж тӑрӑх чупа-чупа, ют ҫӗршывра хӑйӗн тахҫанхи ҫамрӑклӑхне тӗл пулнӑ пек, Черныш ҫине ӑшӑ кӑмӑлпа пӑха-пӑха илет.

И, мечась по блиндажу, возбужденно и ласково поглядывал на Черныша, словно встретил тут, в чужом краю, свою далекую молодость.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ашшӗ ывӑлне час-часах Вӑтам Ази тӑрӑх илсе ҫӳренӗ, халӗ Самиев хумханса ыйта-ыйта пӗлекен вырӑнсем ҫинчен Черныш мӗн пӗчӗкренех лайӑх пӗлет.

Отец часто брал в свои поездки по Средней Азии и сына, и Черныш с малых лет хорошо знал те места, про которые сейчас, волнуясь, расспрашивал его Самиев.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Самиев Чернышӑн ашшӗне вӑрҫӑ пуҫланиччен чылай малтан пӗлнӗ, вӑл унпа пӗрле Памир ҫинчи экспедицисенчен пӗринче ӗҫленӗ.

Самиев еще задолго до войны знал отца Черныша, с которым вместе работал в одной из экспедиций на Памире.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed