Corpus of the Chuvash language

Вӑл ӑна Пьеро тытӑнчӑклӑн тархасличченех ҫапла силлесе тӑчӗ:

Он тряс его, покуда Пьеро не проговорил, заикаясь:

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро, вӑл вилет пулӗ тесе, ун ҫине кофейнике тӑкса ячӗ те, Мальвинӑн питех те лайӑх кӗпине какаопа вараласа пӑрахрӗ.

Пьеро, подумав, что она умирает, опрокинул на неё кофейник, и хорошенькое платье Мальвины оказалось залитым какао.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро вуласа та пӗтереймерӗ, Мальвина хӑйӗн кӑмӑлне кайнӑ сӑвӑсене мухтама та ӗлкӗреймерӗ, хӑйӑр сапнӑ ҫул ҫинче шапа курӑнчӗ.

Не успел Пьеро прочитать, не успела Мальвина похвалить стишки, которые ей очень понравились, как на песчаной дорожке появилась жаба.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро, таҫта тарӑн пусӑ тӗпӗнче ларнӑ пек, хыттӑн сӑвӑсем вулама пуҫларӗ:

Пьеро начал читать стишки с таким завыванием, будто он сидел на дне глубокого колодца:

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мальвина, эпӗ ӗнтӗ тахҫантанпах нимӗн те ҫиместӗп, сӑвӑсем ҫыратӑп… — тет Пьеро.

— Мальвина, — ответил Пьеро, — я давно уже ничего не ем, я сочиняю стихи…

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро пирожнойне пӗр татӑк та ҫыртса илмерӗ.

Пьеро даже не надкусил ни кусочка пирожного.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро Мальвинӑна курсанах ӑнланма ҫук ухмахла айван сӑмахсемпе сӳпӗлтетме пуҫларӗ.

Пьеро при виде Мальвины начал бормотать слова — столь бессвязные и глупые.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл хӑйӑр сапнӑ ҫул ҫинчи пуканесен сӗтелӗ хушшине ҫеҫ кӗрсе ларчӗ, шупка сенкер чечексем сиккелеме пуҫларӗҫ, вӗсем ҫийӗнче лӗпӗшсем, шурӑ та сарӑ ҫулҫӑсем пек ҫӳлелле вӗҫрӗҫ те, Буратинопа Пьеро тухса та тӑчӗҫ.

Только она уселась за кукольный стол на песчаной дорожке — лазоревые цветы заколебались, бабочки поднялись над ними, как белые и жёлтые листья, и появились Буратино и Пьеро.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вунпилӗк секунд иртсен каллех: — Итле-ха, Буратино, вӑл мана курсан савӑнмарӗ-тӗк?.. — тет Пьеро.

Через пятнадцать секунд Пьеро опять говорил: — Послушай, Буратино, а вдруг она не обрадуется?

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Итле-ха, Буратино, мана курсан савӑнӗ-ши вӑл? — тесе ыйтать Пьеро кашни вунпилӗк ҫекунд хушшинчех.

— Послушай, — спрашивал Пьеро через каждые пятнадцать секунд, — Буратино, а что, она мне обрадуется?

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро ҫине пӑхса каҫса кайсах кулмалла пулнӑ, — вӑл Мальвинӑна курасшӑн питех те васкаса чупнӑ.

На Пьеро смешно было смотреть — так он спешил поскорее увидеть Мальвину.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чуллӑ сӑрт тӑрринче хӗвел хӑпарса тухсанах Буратинопа Пьеро чӑтлӑхран тухрӗҫ те хир урлӑ чупса кайрӗҫ.

Когда солнце поднялось над скалистой горной вершиной, Буратино и Пьеро вылезли из-под куста и побежали через поле.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл ҫавӑнтах кӗсъинчен ҫӑраҫҫине туртса кӑларса, ӑна Пьеро сӑмси умӗнче палтӑраттарса ҫавӑрса кӑтартрӗ.

И, вытащив из кармана ключик, повертел им перед носом Пьеро.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсӗ ҫакна курнӑ-и? — тесе кӑшкӑрчӗ Буратино Пьеро хӑлхинчен.

— А это ты видел? — крикнул ему в ухо Буратино.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпир нихҫан та курас ҫук телее… — тет Пьеро.

Мы никогда не увидим счастья… — сказал Пьеро.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ыттине Буратино хӑвах куртӑн, — терӗ те Пьеро хӑйӗн калавне пӗтерчӗ.

Остальное ты сам видел, Буратино, — Пьеро окончил рассказ.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫав вӑхӑтра, ӑнлантӑн-и, Буратино, — тет Пьеро, сарлака ҫулҫӑсем ҫинче, чӑтлӑх хушшинче ларса, — эпӗ питех те интересленсе кайрӑм та, чаршав хыҫӗнчен тӑсӑлса тухсах пӑхрӑм… — тет.

В это время, понимаешь, Буратино, — рассказывал Пьеро, сидя под мимозой на прелых листьях, — мне так стало интересно, что я весь высунулся из-за занавески.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьор Карабас Барабас мӑкӑртатма пуҫларӗ, — тет малалла Пьеро: — «Ҫакӑн пек путсӗр ҫанталӑкра кам сӗтӗрӗнсе ҫӳрет?» — тет Карабас Барабас.

Синьор Карабас Барабас заворчал: «Кого это принесло в такую собачью погоду?»

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, эпӗ, ӑнланатӑн-и, ҫывӑрмастӑп, сасартӑк эпӗ чӳречерен такам хытӑ шакканине илтрӗм… — тет Пьеро.

— Так вот, — продолжал Пьеро, — я, понимаешь, не сплю и вдруг слышу: в окно кто-то громко постучался.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, пӗрреччен ҫӗрле ҫил уларӗ… — тет Пьеро.

— Так вот, — однажды ночью шумел ветер… — сказал Пьеро.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.