Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ывӑтрӗ (тĕпĕ: ывӑт) more information about the word form can be found here.
Сылтӑмалла, сулахаялла, утӑ купи ҫине куҫ ывӑтрӗ.

Он смотрел по сторонам, прежде чем пригляделся к нашему стожку.

Утакан утӑ купи // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 42,44 с.

Мерекке куҫне уҫса чӑрманмарӗ — пӗррех сирсе ывӑтрӗ ҫакскере тяппипе.

Мурка и на этот раз не стала утруждать себя, даже глаза не открыла, только отшвырнула его лапой.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Тӑпрана вӑл, пӗр минут та канмасӑр, е алӑпа ывӑтрӗ е ҫӗлӗк ҫине тултарса шӑтӑкран кӑларчӗ.

Землю он выгребал руками и шашкой, не отдыхая ни минуты.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, пит-куҫне шӑмарса, чикарккине ҫилӗллӗн аяккалла ывӑтрӗ.

Григорий поморщился, с досадой бросил папиросу.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Марат» капитанӗ сасартӑк пӗр вӑрӑм кантра ярса илчӗ те ӑна йӑлмакласа Галка ҫинелле ывӑтрӗ, тепӗр вӗҫне хӑй аллине хӑварчӗ.

Вдруг капитан «Марата» взял длинную веревку, сделал из нее петлю и накинул ее на Галку.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Часах вӑл пӗр типӗ турат тупрӗ, ӑна илчӗ те йӑмра ҫинелле ывӑтрӗ, ҫавӑнтах пӑшалне те ҫӗклерӗ.

Вот он нашёл сухую ветку, взвесил её в руке, быстро размахнулся, швырнул… и тут же схватил ружье.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Вӑл пальтине шӑлӗсемпе ҫыртрӗ, хулпуҫҫийӗсем ҫине ывӑтрӗ.

Он зубами зацепил пальто и кинул его на плечи.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл трнаспортер ҫине юлашки ӑсӑмне ывӑтрӗ те юлашки тӗревне ҫапса лартрӗ, вара ним пӑхмасӑрах чул урайне тӳнсе кайрӗ.

Он бросил на транспортер последнюю лопату угля, забил последнюю стойку крепления и ничком повалился на каменный пол.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Богатырев ун еннелле хаяррӑн куҫ ывӑтрӗ, ассӑн сывласа каларӗ:

Богатырев метнул в его сторону озлобленный взгляд, со вздохом сказал!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич нумайччен вӗсем ҫине киленсе пӑхса ларчӗ, унтан ӑнсӑртран ҫывӑхри ланкашка еннелле куҫ ывӑтрӗ те тӑп-тӑрӑ кӳлленчӗкре шултра сазансен хура ҫурӑмӗсене асӑрхарӗ.

Пантелей Прокофьевич долго любовался им, а потом случайно глянул на музгу и увидел в прозрачной стоячей воде темные спины крупных сазанов.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн составӗнче 8000 штыкпа 6000 ытла хӗҫ шутланакан 3-мӗш Дон корпусӗ Павловскран инҫех мар Дон урлӑ каҫрӗ, хӗрлисен 56-мӗш дивизине сирсе ывӑтрӗ те хӗвелтухӑҫнелле ӑнӑҫлӑн куҫса пыма тытӑнчӗ.

3-й Донской корпус, насчитывавший в своем составе 8000 штыков и более 6000 сабель, неподалеку от Павловска форсировал Дон, отбросил 56-ю красную дивизию и начал успешное продвижение на восток.

XXIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик вара, чугун чӳлмеке ӳпӗнтерсе ярса, сайхаха ҫенӗкелле ывӑтрӗ, — йывӑррӑн пашкаса сӗтел патне пырса ларчӗ.

И старик, опрокинув чугун, с грохотом бросил ее в сенцы, тяжело дыша, присел к столу.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ксени хӗвел ҫинче ҫиҫсе тӑракан мамӑк пек ҫӑмӑл юрпа савӑнса, кӗреҫе хыҫҫӑн кӗреҫе ывӑтрӗ, пилӗк таран чавса кӗчӗ.

Любуясь легким как пух снежком, сверкавшим на солнце, она бросала лопату за лопатой, по пояс продвигаясь в снежной траншее.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл куҫӗсемпе вешалкӑ шырарӗ, анчах тупаймарӗ те пальтона ҫывӑхра ларакан пукан ҫине пӑрахрӗ, шлепкине, пӗчӗк ача пек, алӑк тӑрринчи пӑланӑн туратлӑ мӑйраки ҫине ывӑтрӗ, шлепке мӑйракаран ҫакланчӗ…

Он поискал глазами вешалку и, не найдя ее, бросил пальто на стоявший поблизости стул, а шляпу швырнул, как мальчишка, па ветвистые оленьи рога над дверью, и она там зацепилась.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, вӑт! — пуҫне мӑнаҫлӑн ывӑтрӗ Нюшкӑ.

— Ну дык! — горделиво вскинула голову Нюшка.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей сӗтел ҫине сарса хунӑ тӗрлӗ тӗслӗ материсене пӗр ҫӗре пуҫтарчӗ те пӗррех диван ҫине ывӑтрӗ.

Он собрал в кучку разложенные на столе вороха разноцветных материй, свалил одним махом на диван, коротко приказал:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кимӗсем патӗнче тепӗр аттине те хывса шыва ывӑтрӗ, унтан кӑшӑлпа туртса хӗстернӗ пек ыратакан пуҫне чылайччен йӗпетсе аппаланчӗ.

Возле лодок снял и другой сапог, кинул его в воду и долго мочил голову, стянутую обручами невыносимой боли.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм, вӑрӑм шалчапа пӗр еланец ҫине хӑмсарма тӑнӑскер, сасартӑках шари кӑшкӑрса ярса, шалчине аяккалла ывӑтрӗ те, ачине йӑтса, пӗтӗм вӑйпа тӑкӑрлӑк еннелле ыткӑнчӗ.

Баба, замахнувшаяся колом на одного из еланцев, вдруг вскрикнула, бросила кол, — схватив мальчонка на руки, опрометью кинулась в проулок.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кулса ячӗ, усӑнса аннӑ ҫӳҫне тарланӑ ҫамки ҫинчен пуҫӗпе сулса каялла ывӑтрӗ.

Григорий засмеялся, откинул с потного лба волосы.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫырӑва вуласа тухмасӑрах ҫурса лаша ури айнелле ывӑтрӗ.

Письмо Григорий, не дочитав, разорвал, кинул под ноги коню.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed