Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитерчӗ (тĕпĕ: ҫитер) more information about the word form can be found here.
Урхамах ҫавӑнтах хӑй хуҫине ашак ҫине лассо ывӑтмалли вырӑна ҫитерчӗ.

Несколько прыжков — и скакун доставил своего хозяина на расстояние лассо от осла.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл мана паянхи кун йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Она мне надоела за сегодняшний день.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ каларӑм: «Ӗнер асаттене пӗр ҫамрӑк амаллӑ вӗлле тупса патӑм, ҫавӑншӑн вӑл мана пыл ҫитерчӗ; паян тата эпир унпала вӗллене хурт ятӑмӑр», — терӗм.

А я сказал: «Он за то мне дал меду, что я ему вчера нашел улей с молодыми матками, а нынче мы с ним рой сажали».

Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан пыл кӑтартакан кайӑка ун тупӑшӗн пайӗ шутланакан пыл карасне парса ҫитерчӗ, вара Бенедикт пиччепе пӗрле кимӗ патне таврӑнчӗ.

Затем, предоставив птичке-медоуказчику поживиться пчелиными сотами, составлявшими ее долю добычи, он вместе с кузеном Бенедиктом вернулся к пироге.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр хускану тумасӑр вырӑнта хытса тӑма вӑй ҫитерчӗ Дик Сэнд.

У Дика хватило самообладания оставаться на месте, не делая ни малейшего движения.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа вӗсене чатӑртан та, туземец ҫуртӗнчен те шанчӑклӑрах хӳтлӗхе илсе ҫитерчӗ.

Счастливый случай привел путников в убежище более надежное, чем палатка, чем даже хижина туземца.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакӑн пек ҫул ҫӳрени Уэлдон миссиспа пӗчӗк Джекшӑн та пит меллӗ пулнине шута илес пулать, вӗсене ҫул ҫав тери ӗшентерсе ҫитерчӗ.

Надо добавить, что такой способ передвижения был бы удобен для миссис Уэлдон и маленького Джека — ведь их обоих так измучила дорога.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑйне пусахласа, тем йывӑрӑш таякан куҫ хупанкисене аран-аран уҫма хал ҫитерчӗ те вӑл хӑй ӑҫта выртиине тӳрех тавҫӑрса та илме пултараймарӗ.

Кое-как разлепив тяжелые веки, он не сразу сообразил, где находится.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Юрӗ ӗнтӗ, тепӗр чухне, — Хвеччис ҫатӑлтатнине тӑнласах тӑкланипе мар, хӗрӗ пирки хыпӑнса шухӑшланӑ хушӑрах хӑйпе калаҫаканӑн ыйтӑвне хирӗҫ чӗнмесӗр тӑма сӑпайсӑртан ҫеҫ танлӑн та тивӗҫлӗн тавӑрса калама хал ҫитерчӗ Кӗҫени.

Ладно уж, в другой раз, — Ксении, которая не столько слушала трескотню Хвечис, сколько переживала о дочери, едва хватило сил ответить.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Халӗ, ав, Ельккапа кӑлтӑр-кӑлтӑр калаҫса пурӑнма ӗмӗтленме кӑна мар, ун пирки шухӑшласа ӑшне вӗҫтерме те тахҫанах кая юлнӑ ӗнтӗ, ҫын ҫинче чӗвӗл-чӗвӗл те кил-терӗшре хӑрӑл-хӑрӑл Хвеччисӗ ӑна майӗпен-майӗпенех хӑмла типӗтнӗ пек типӗтсе ҫитерчӗ, чӗнейми турӗ…

Теперь уж что вспоминать да мечтать об Ельке, Хвечис, которая на людях так и нахваливает мужа, дома покрикивает на него — только держись, высушила она его душу, как хмель, опустошила совсем…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Динӑна та, Августинӑна, ӳсӗр йӑслав йӗклентермеллипех йӗклентерсе ҫитерчӗ.

И Дине, Августине, до тошноты надоел пьяный шум.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хвеччис та, Дина ҫумне сӑвӑс пекех лат ҫыпҫӑнса ларса ӑна хӑй епле качча тухнисем-мӗнсем ҫинчен илемлӗ халап каласа кӑтартаканскер, хӗрӗн ташлама кӑмӑлӗ ҫуккине кура (Турчӑка Кули шавланӑ хушӑра чее хӗрарӑм Динӑна шала, чаршав хыҫне, илсе кӗме ӑс ҫитерчӗ), урӑм-сурӑм яш-кӗрӗме каялла, сикки сикнӗ ҫӗре, хӳтерсех кӑларса ячӗ:

Хвечис увлекла девушку в другую комнату, усадила на пышно взбитую кровать, включила телевизор, кто-то попытался пролезть в дверь, но Хвечис решительно выдворила пьяных парней:

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӗнтӗ йӗкӗте хӗр яшка та ӑшӑтса ҫитерчӗ, чей те вӗретсе ӗҫтерчӗ, вырӑн та сарса пачӗ, калаҫмаллисем те (паллашнӑ чухне калаҫмаллисем) паҫӑрах иксӗлсе пӗтрӗҫ пулмалла.

Девушка накормила парня супом, напоила чаем, постелила постель, и разговоры (разговору, которые ведут при знакомстве), видимо, давно иссякли.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шӑпа, халӗ ӗнтӗ Мария Александровнӑна та большевиксен партипе ҫыхӑнтарнӑскер, унӑн ачисене — Аннӑна, Марийӑна, Дмитрие тата унӑн ҫамрӑк арӑмне Антонинӑна — ҫак хулана илсе ҫитерчӗ.

Судьба, которая теперь и для Марии Александровны стала означать большевистскую партию, забросила в этот город ее детей — Анну, Марию, Дмитрия и его молодую жену Антонину.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫапла вара, ҫакӑн пек ӗҫ патне илсе ҫитерчӗ

которые руководили мною в настоящем случае…

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ялан вӑрман тӑрӑх пыни пӗчӗк Джека йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Маленькому Джеку уже наскучило это однообразное странствование по лесу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫамрӑк капитан унпа кӗрешме карапа лайӑх хатӗрлесе ҫитерчӗ, анчах ҫиле вӑйсӑрланма, хумсене лӑпланма, тӳпене уяртма хушма пултараймарӗ.

Молодой капитан мог подготовить свое судно для борьбы с ним, но он не мог приказать ветру — ослабеть, волнам — успокоиться, небу — проясниться…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Апла пулин те, вӑл хастаррӑн курӑнма хал ҫитерчӗ.

Но у него хватало силы сохранить невозмутимый вид.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсенчен пӗри — сӑнран пӑхма утмӑлсенчи старик, — кӑшт тӑрсан, калаҫма та хал ҫитерчӗ.

Один из них — на вид старик лет шестидесяти — вскоре уже был в состоянии отвечать на вопросы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хамӑн ӗҫ хама та йӑлӑхтарса ҫитерчӗ ӗнтӗ, — ӳпкевлерӗ вӑл.

— Уж очень мне надоела моя должность, — пожаловался он.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed